طاهره مشایخ در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره سوژه اصلی این رمان نوجوان گفت: رمان درباره میل به قهرمان‌بودن و حرکت در این سمت است و اینکه یک نوجوان سعی دارد با انجام کاری در اوج کرونا به خانواده‌اش کمک کند و در این راه از دوستانش کمک می‌گیرد.

این نویسنده در پاسخ به این سؤال که «شخصیت‌های این رمان هم مثل رمان «سلفی با خرابکار»، پسر هستند. چطور شد باز هم از دنیای نوجوانی پسرها نوشتید؟» بیان کرد: شخصیت‌ها پسر انتخاب شدند؛ چون ماهیت رمان بر اساس سفر جاده‌ای است و امکان استفاده از شخصیت دختر نبود‌.

وی نظر خود را راجع‌به نوشتن داستان بومی مرتبط به اقلیم خود نویسنده این‌طور عنوان کرد: سوژه و قصه باعث می‌شود نویسنده سمت بومی‌بودن یا شهری‌نوشتن برود. از طرفی آشنایی با این فضا به نویسنده کمک می‌کند انرژی که باید صرف تحقیق و پژوهش کند مستقیم ببرد سمت نوشتن. مشایخ درون‌مایه کتاب را محیط‌زیستی هم دانست و افزود: درون‌مایه درباره توجه به پرندگان مهاجر و ویلاسازی کنار دریاست که به اقلیم سالم لطمه می‌زند. علاوه‌بر این، مشکل یکی از شخصیت‌های داستان مستقیم به پرستاران و جامعه پزشکی گره می‌خورد و با توجه به تلاش پزشکان در ایام کرونا، این موضوع هم در داستان پررنگ شده است.