كلام دكتر «ميرجلاالدين كزازي» به بهانه انتشار كتاب«در آسمان جان»:
ايرانيان همواره نماد بازگشت آفرينش به روشنايي را گرامي مي دارند
ايرانيان با برگزاري جشن فرارسيدن بهار و نوروز، به گونهاي نمادين و نهانگرايانه، بازگشت آفرينش را به روشناييها و پاكيهاي آغازين،گرامي مي دارند و رهايي هستي را از چنگ تيرگي و سرما كه برجستهترين نشانههاي اهريمن است، بزرگ ميدارند.\
وي در ادامه سخنانش افزود: «ارج و ارز اين جشن و آيين خجسته تا بدان پايه بوده است كه شهرياران هخامنشي شهروارهاي شگفت و نمادين را كه امروز تختجمشيد ناميده ميشود، به آهنگ برگزاري رسم و راهها و آيينهاي نوروزي در آن، برافراختهاند و ساختهاند. هم از آن است كه بر سنگنگارههاي اين شهر آييني، نمادها، رازها و هنجارها و رفتارهاي ويژه در جشن نوروز به نمود آورده شده است.»
اين استاد ادبيات دانشگاه خاطرنشان كرد: «يكي از آنها، ردهاي دراز از فرستادگان و نمايندگان كشورهاست كه از سراسر جهانشاهي پهناور هخامنشي، با ارمغانهاي نوروزي، به پيشگاه شهريار بزرگ ايران داريوش بار ميخواهند يافت تا از سوي فرمانرواي سرزمين خويش او را فرخ باد و شادباش بگويند و آفرين و باژ بخوانند و ارمغانها و نوروزانههايشان را بدو پيشكش بدارند.»
نوروز و اسطوره پرواز
در مقاله «نوروز و اسطوره پرواز» كتاب «در آسمان جان» آمده است: «ايرانيان، در درازناي تاريخ خويش، مردماني شادمانه و شكفته دل بودهاند و به هر انگيزه و بهانه، بزمي ميساختهاند و به شادماني مينشستهاند. بيهوده نيست كه داريوش در سنگ نبشته بيستون، «اهورامزدا» را به پاس آنكه شادي را براي مردمان آفريده است ميستايد و نيايش ميبرد. از اين ستايش و نيايش باستاني، آشكارا ارج و ارزش شادي را در فرهنگ و منش ايراني ميتوانيم دريافت.»
در ادامه اين مقاله آمده است: «ايرانيان شادي را يكي از بزرگترين و گراميترين دهشها و ارمغانهاي ايزدي به آدميان ميدانستهاند. از همين روي، يكي از بنيادينترين و برجستهترين هنجارها و ويژگيهاي فرهنگي ايران جشنها و آيينهاي شادماني است. كمتر فرهنگي را در جهان ميتوان يافت كه به اندازه فرهنگ ايراني اين آيينها و جشنها در آن كاركرد و روايي داشته باشد. ايرانيان، در سال، دهها جشن برپاي ميداشتهاند. پارهاي از اين جشنها، باشكوهتر برگزار ميشده است و چندين روز به درازا ميكشيده است؛ جشنهايي همچون نوروز و مهرگان و سده و بهمنگان.»
جشن نوروز، جشن فرجام در آغاز
مقاله ديگري در اين كتاب به چشم ميخورد كه در بخشي از آن با عنوان «جشن نوروز: جشن فرجام در آغاز» آمده است: «ما ايرانيان با بزرگداشت و برگزاري جشن و آيين نوروز، به گونهاي نمادين و نهانگرايانه، بازگشت آفرينش را به روشناييها و پاكيهاي آغازين آن جشن ميگيريم و رهايي هستي را از چنگ تيرگي و سرما كه برجستهترين نشانهها و نمودهاي اهريمنند، بزرگ ميداريم و به فرخندگي فراياد ميآوريم. اين ساختار نمادين و پيچيده و پرمايه جشن و آيين نوروز كه كاركرد و بازتابي كيهاني و هستيشناختي دارد و نشان و نموداري از ژرفترين و پايدارترين انديشهها و آزمونهاي انسان ايراني درباره خويشتن و جهان آفرينش است، مايه ماندگاري اين آيين و جشن در درازناي تاريخ ايران شده است و آن را برترين و آشكارترين نماد و نشانه فرهنگ گرانسنگ و تاريخ نازشخيز ايران، اين سرزمين سپند و اهورايي، گردانيده است كه همواره سرزمين مينو و معنا بوده است و جهانيان را كانون و سرچشمه روشنايي و برآمدجاي خورشيد گيتيافروز دانايي و آگاهي و فرهنگ و فرهيختگي.»
در ادامه مقاله آمده است: «كاركرد فرهنگشناختي نوروز بهگونهاي است كه در هر گوشه گيتي كه نمود و نشاني از آن مييابيم، ميتوانيم بيچند و چون بر آن بود كه مرزهاي فرهنگ ايران تا بدان جاي در گسترده است. نوروز درفش و نماد فرهنگ ايران است و ايرانيان را نمود و نويد روز نو كه از دل و درون تيرگيهاي شب، برخواهد دميد و جهان را برخواهد افروخت و تازگي و فر و فروغي دوباره خواهد بخشيد.»
«نوروز و اسطوره پرواز» و «جشن نوروز: جشن فرجام در آغاز» عنوان مقالاتي است كه در كتاب «در آسمان جان» به قلم دكتر «ميرجلالالدين كزازي» به رشته تحرير درآمده و به تازگي با شمارگان هزار و 650 نسخه و بهاي 2 هزار و 800 تومان توسط انتشارات معين منتشر شده است.
نظر شما