سوئيت ايراني، شعر بلندي است از زنده ياد شاپور بنياد كه در سال هاي پاياني دهه چهل و 5 سال آغازين دهه 50 سروده شده.
سويت، نخستين بار در قرون وسطي ابداع شد و از قرن 17 به بعد، كاركردهاي ديگري غير از حركات موزون پيدا كرد.
حجم "سوئيت ايراني" در قطع كتاب، بالغ بر 18 صفحه ميشود. 17 صفحه به سوئيت اختصاص دارد و بخش دوم، يعني يك صفحه، با نام «روندئو» (Rondeau) مشخص شده. روندئو نيز از قالبهاي موسيقي غربي است.
سوئيت ايراني بنياد، شعري است با زبان خاص اين شاعر در شعرهاي بلندش. اين شعر، با چند اشاره به ملودي هايي از داستان ليلي و مجنون همراه است . بنياد به اقتضاي شعر ، از نام "قيس" يا "مجنون" استفاده ميكند. آشنايي با اصل داستان، از نظر فهم نامهايي چون "بنياسد"، "نوفل" يا "ابنسلام" براي برقراري ارتباط بهتر با اين شعر، حياتي است.
شعر سعي دارد اجراي پلي فوني، براساس آموزههاي جديد موسيقايي در قالب سوئيت، داشته باشد. نقل قولهاي زياد، حضور راوي در شعر، استفاده مناسب از فونتهاي مختلف جهت جلب توجه مخاطب به تغيير شخصيت و گاه تغيير فضا، از ويژگيهاي سوئيت ايراني بنياد است.
قدرت شاعر در فضاسازي توسط تركيبهاي مختلف واژگاني در كنار سطربندي دقيق و تصويرهايي كه در ميان راه سه ضلع انتزاع، واقعيت ، و بازخواني ماجرايي تاريخي ، خلق ميشوند، منجر به آفرينش اثري ماندگار در شعر معاصر فارسي شده است.
كيفيت عمل عنصر روايت نيز در اين سوئيت، به حدي نيرومند است كه ميتواند به عنوان متني آموزشي از منظر روايت، مورد تحليل قرار بگيرد.
بخشي از اين شعر بلند: اي مقدم گرامي ي نرگس! / شيوه ي شاعري ي من مدح است/ بعد از گياه و گل/ بنشين لب جوي / اما من / فقط / مداح نرگسم/ و خواب هام از زلزله آغاز مي شود/ پرنده اي كه از مترسك ترسيد، مرد / اما نوفل كنار رنگين كمان ميدان اتراق كرد/ با فرض ناخدا / در ساعت توفان / ملايم شد/ شط درون.
بخش دوم اين كتاب، تجديد چاپ شعر بلند "سونات نيلوفر" است كه آن هم از آثار ماندگار شعر فارسي است و با اين دو سطر آغاز ميشود: از چشم ميآيد/ آنچه ميآيد از نيامدهها . "قصيده ي آهو"، "مرگ--تابلو" و "قطعات" از ديگر مجموعه هاي شعر روانشاد، شاپور بنيادند.
"سوئيت ايراني و سونات نيلوفر"، در شمارگان 1500 جلد، از سوي انتشارات نويد شيراز و در مجموعه حلقه نيلوفري منتشر شده است.
نظر شما