به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، این نمایشنامه را پویان غفاری به فارسی ترجمه کرده و ترجمه او توسط موسسه انتشاراتی «افراز» روانه بازار کتاب ایران می‌شود.

"راسین" نمایشنامه تلخ‌پایان(تراژدی) «آندروماک» را در سال ۱۶۷ میلادی نوشته است. این نمایشنامه پنج پرده‌ای در آن زمان در دربار ملکه فرانسه اجرا شد و نویسنده‌اش را به شهرت رساند. راسین این نمایشنامه را با الهام از نمایشنامه‌ای به همین نام اثر اورپید، نوشت.

در این تراژدی، راسین تصویری از عشق و عواطف مادرانه ترسیم می‌کند. پس از سقوط شهر تروآ، آندروماک، بیوه هکتور، برای رهایی پسرش آستیاناکس، وانمود می‌کند که عاشق پیروس یونانی است. اما پیروس گرچه گرفتار عشق آندروماک است، با هرمیون، که عشقی سوزان به پیروس دارد، نامزد می‌شود. از سوی دیگر، اورست سخت دلباخته هرمیون است. سرانجام، پیروس، با تهدید به کشتن آستیاناکس، از آندروماک می‌خواهد به ازدواج با وی تن در دهد. آندروماک ناچار رضایت می‌دهد، اما پنهانی درصدد خودکشی بر می‌آید. هرمیون اورست را وادار می‌سازد پیروس را به قتل برساند، آن گاه وی را به سبب ارتکاب قتل ترک می‌کند و خود را می‌کشد. اورست هم دیوانه می‌شود.


از این نمایشنامه‌نویس تاکنون آثاری چون «دادخواهان» و «برتیانیکوس» به فارسی ترجمه شده؛ اما این اولین بار است که « آندروماک» که به نوعی معروف‌ترین اثر این نویسنده است، در قالب کتاب مستقل در ایران منتشر می‌شود.


راسین در ۲۲ دسامبر ۱۶۳۹ در خانواده‌ای متوسط چشم به جهان گشود و در دو سالگی مادر و در چهار سالگی پدر خود را از دست داد. او از آن پس نزد مادربزرگ و پدربزرگش بزرگ شد و آموزش‌های کلاسیک را فراگرفت. پس از مرگ پدربرزگش در سال ۱۶۴۹، مادربزرگ وی به صومعه پورت رویال رفت و راسین نیز به او ملحق شد. به این ترتیب او در مدارس کوچک پورت رویال آیین ژانسنیوس را که توسط حکومت کاتولیک فرانسه بدعت و باطل شناخته شده بود و نيز دوره آموزشی وسیعی را در زمینه ادبیات فراگرفت ودوره اي را در یونانی و لاتین طی کرد.  ۱۸ سالگی آغاز نوشتن وي بود و کم‌کم به نمایش‌نامه نويسي روی آورد (که طبق آیین ژانسنیوس نامشروع و تحقیر شده بود).

او در سال ۱۶۶۴، با نوشتن شعری در مدح لویی چهاردهم به دربار، راه یافت. اولین نمایش‌نامه موفق او «اسکندر» بزرگ بود که در سال ۱۶۶۵ توسط مولیر و بازیگران او در صحنه اجرا‌ شد. با وجود این که نمایش‌نامه و اجرا مورد استقبال مردم و نیز پادشاه قرار گرفت، او اجرای دوم را به گروه معتبرتری سپرد. مولیر این خیانت راسین را هیچگاه نبخشید و از آن پس اجرای نمایش‌نامه‌های راسین توسط این گروه صورت گرفت.

مدتی بعد، راسین دو کتاب، علیه پورت رویال و استاد‌ان قدیمی خود منتشر کرد که به انتقاد از حرفه نمایش‌نامه‌نویسی پرداخته بودند. «تراژدی‌های پسین» او با استقبال فراوانی مواجه شدند. «آندروماک» (۱۶۶۷)، «بریتانیکوس» (۱۶۶۹) و «فِدر» (۱۶۷۷) از مشهورترین آثار او هستند.

به دنبال آزار و شکنجه‌ای که چندی بعد به افراد معتقد به آیین ژانسنیوس وارد شد، راسین دوباره با پورت رویال رابطه برقرار و از آن‌ها حمایت کرد. او سرانجام در سال ۱۶۹۹ در پاریس به علت یک تومور چشم از جهان فروبست و طبق وصیتش در پورت رویال، در کنار یکی از استادان قدیمی خود دفن شد.