به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، دكتر كاميار عبدي باستان‌شناس كه روز چهارشنبه (18 شهريورماه) در سراي دايمي اهل قلم سخن مي‌گفت با اشاره به سخنان بالا افزود: تفاوت عمده باستان‌شناسي و تاريخ در بعد زماني صورت مي‌گيرد. اگر بخواهيم بر اساس سنگواره‌ها به تاريخ و باستان‌شناسي بنگريم قدمت موجوداتي را نشان مي‌دهد كه به نوعي مرتبط با گونه انسان امروزي دارد و به 6 ميليون سال گذشته مي‌رسد. 

مترجم كتاب «مباني نظري باستان‌شناسي» خاطرنشان كرد: در باستان‌شناسي دو خلاء داريم، نخست دوره‌اي كه باستان‌شناسي با تاريخ به شكل موازي كار كرده و اين موازي به هم نزديك‌تر شده و هم‌پوشاني را به وجود آورده تا به اهداف مشترك دست يابد.

سپس دكتر حكمت‌الله ملاصالحي استاديار گروه باستان‌شناسي گفت: انسان هستنده‌اي است كه مي‌تواند با مسأله‌اي، مسأله ديگري را بشناسد و يا بفهمد و نظامي از نشانه‌ها را به وجود آورد تا توليد معرفت كند.

مولف «درآمدی بر معرفت‌شناسی باستان‌شناسی» خاطرنشان كرد: باستان‌شناسي را از لحاظ زماني نمي‌توان محدود كرد و به لحاظ فلسفي، تاريخ داراي دو مفهوم متفاوت است. يك مفهوم تاريخ اين است كه اين رشته را به عنوان واقعيت و رويداد بشري مي‌پذيريم و تعريف ديگر اين كه بين فيلسوفان و تاريخ اتفاق نظر نيست.
 
اخبار تكميلي اين نشست تخصصي متعاقبا بر خروجي «ايبنا» قرار مي‌گيرد.