سرویس تاریخ و سیاست خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): عباس خامه‌یار، معاون فرهنگی دانشگاه ادیان و مذاهب در سی‌امین نشست از سلسله گفت‌وگوهای انتقادی در باب علوم‌انسانی «ارغنون خرد» با عنوان نشست «جنگ غزه و پیامدهای آن» که سه‌شنبه نهم آبان در پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی (پمفات) برگزار شد؛ به نقاط عطف جریان فلسطین از زمان اشغال تا امروز اشاره کرد و گفت: از سال ۱۹۱۷ بیانیه بالفور صادر شد و این بیانیه به عنوان ننگین‌ترین بیانیه به حساب می‌آید، که حقی را به نحوی آزاردهنده از مردم یک سرزمین می‌گیرد. غاصبانه کشور فلسطین در اختیار آنها قرار گرفت. در طول این مدت نقاط عطف زیادی اتفاق افتاد. اوج این جنگ ایستگاه‌های بزرگی بودند ولی همه این ایستگاه‌ها تاسف‌بار و دردناک بودند.
وی افزود: در سال ۱۹۱۷ بیانیه بالفور صادر شد. در سال ۱۹۲۰ سفیر انگلیس در منطقه منصوب شد و پس از آن هموارسازی مهاجرت یهودیان صورت گرفت. زبان عربی را به زبان عبری تغییر دادند. درصد یهودیان در این منطقه در سال ۱۹۲۰ از یازده درصد به ۲۸ درصد در سال ۱۹۲۵ افزایش یافت. یک روند جهانی ایجاد شد که همه اینها قیمومیت انگلیس را پذیرفتند. روز نکبت روز استقلال بود و در سال ۱۹۴۸ روند توسعه‌طلبی از نیل تا فرات آغاز شد. اوج این بحران سال ۱۹۶۷ و جنگ شش روزه و بنگاه واگذاری اراضی بود. صحرای سینا، غزه، کرانه باختری و قدس را جدا کردند که تا امروز هم در تصرف آنها قرار دارد. یاس و ناامیدی که مسلمانان سراسر جهان را فراگرفت اما انقلاب اسلامی این ناامیدی را به امید تبدیل کرد و جنبش‌های اسلامی شکل گرفت و ادامه شیب ملایم بازگشت به خویشتن و بازگشت به امید اوج آن اتفاقی است که امروز در سرزمین اشغالی به وقوع پیوست.
معاون فرهنگی دانشگاه ادیان و مذاهب بیان کرد: روند سریع تاریخی را اگر به این شکل پی بگیریم، این یکی از پس‌لرزه‌های زلزله قرن بود. مقام معظم رهبری آن را زلزله نامیدند که زیباترین واژه‌ای است که بیان شده است. زلزله بزرگی است که پس‌لرزه‌های بعدی پس‌لرزه‌های انقلاب اسلامی است. همه رهبران این رژیم به سقوط خودشان اذعان کردند. بزرگترین بحرانی است که دامن موجودی رژیم را گرفته است. آنچه امروز اتفاق می‌افتد، کشتار و نسل‌کشی وحشیانه‌ای است که صدبرابر هولوکاست ادعایی خودشان است و تمام این اقدامات پوششی برای کوچک‌سازی پیروزی بزرگ حماس و نیروهای فلسطین است.
عباس خامه‌یار گفت: حماس یک اتفاق بی‌سابقه و بی‌نظیر و بنیان‌کن است که بعدها آثارش را خواهیم دید. این اتفاق آثار بزرگی خواهد داشت و طومار همه سیاستمداران فعلی را در هم خواهد پیچید. این نه یک ادعا بلکه بر اساس شناخت میدانی بیان می‌شود. نیازی نیست عمق این فاجعه را تبیین کنیم، بازخوانی و ترجمان همین تیتر صهیونیست را بازگو کنیم، کافی است و به عمق فاجعه پی خواهیم برد.
وی با اشاره به جدی بودن اختلاف‌نظر و بحران اسرائیل افزود: در یک سال گذشته قبل از هفت اکتبر نیازی نیست ما به فروپاشی رژیم آرمانی برخورد کنیم. نقطه مشترک همه آنها این است که ما به سن هشتاد سالگی نخواهیم رسید. ارتش فروپاشیده است. ویژگی تاریخی رژیم صهیونیستی این است؛ آمدند که بچاپند و در آرامش زندگی کنند. روند توسعه‌طلبی را ادامه دادند و همین مانورهای مشترک، عادی‌سازی روابط همه بر اساس ابهت ساختار نظامی شکست‌ناپذیری است که القا کرده بودند. اساساً در ادبیات آنها عقب‌نشینی وجود نداشته است. آن عظمت شبکه‌های اطلاعاتی و امنیتی در طی سه ساعت در یازده شهرک فرومی‌پاشد و به صاحبان اصلی برمی‌گردد. دیوار حایل که سی متر در زیرزمین ریشه دارد با پیشرفته‌ترین سیستم‌های اطلاعاتی و الکترونیک به یک‌باره فرومی‌پاشد و به گونه‌ای فرومی‌پاشد که یکی از فرماندهان نظامی خود را ذلیلانه بیرون می‌آورند. بیش از ۱۴۰۰ نفر نظامی و غیرنظامی کشته می‌شوند و ۳۰۰ نفر به اسارت گرفته می‌شوند. بعد از این چه مانور مشترکی می‌تواند با کشورهای دیگر داشته باشد.
خامه‌یار بیان کرد: فرار مغزها، فرار شرکت‌های غول اقتصادی، سقوط ارز، سقوط بورس، مهاجرت‌های گسترده را در نظر داشته باشید. با این وضعیت به چه امیدی کشورهای مختلف به طرح‌هایی که داشتند و مدعی بودند کل نقشه خاورمیانه به غرب آسیا را تغییر خواهند داد، باور داشته باشند؟ مگر قابل باور است؟ ۵۰۰ هزار صهیونیست غاصب برای اولین بار خارج شدند، مگر می‌شود اینها را برگرداند؟ لذا با نگاهی که پیرامون این اتفاق می‌افتد، می‌توانیم عظمت این شکست را ارزیابی کنیم.
وی به ضرورت‌ها و اهداف غافلگیرانه حمله حماس اشاره کرد و گفت: اگر بخواهیم در مورد غزه صحبت کنیم، شارون از ابتدا حریف مقاومت مردم غزه نشد، رها کرد و مجبور به عقب‌نشینی شد. از سال ۲۰۰۵ تاکنون این شهرک‌های صهیونیست‌نشین برخلاف قوانین بین‌المللی و درخواست‌های جهانی مرتب رو به گسترش بود. دو یا سه نفر در روز شهید می‌شدند. این زندان فقط سقف نداشت و از شش جهت در محاصره بود. تنها به کسانی اجازه زندگی عزتمندانه می‌دادند که با یک ادبیات خاصی در شبکه جاسوسی خودشان قرار می‌دادند. از سوی دیگر هر جایی که صدایی بلند می‌شد، سرکوب می‌کردند.
معاون فرهنگی دانشگاه ادیان و مذاهب افزود: فلسطینی‌ها همه راه‌های منتهی به صلح و راه‌های سیاسی را رفتند. در ۱۹۸۷ سادات به بیت‌المقدس رفت. توافق‌نامه کمپ‌دیوید منعقد شد، امیدی دادند که وضعیت بهبود خواهد یافت. در ۱۹۸۲ به بیروت رسیدند اما اینها را پراکنده کردند. باز این روند صلح ادامه داشت. مجدداً توافق‌نامه‌های همه روند سیاسی در پیش گرفته شد تا بحث دو دولت مطرح شد. با ادامه این روند در کرانه غربی امنیت سرزمین اشغالی را توسط فلسطینی‌ها اعمال کردند و هیچ فلسطینی حق نداشت که در کرانه باختری سر بلند کند. تا این حد پیش رفتند و در آخر عرفات را به شهادت رساندند و هنوز هم به خانواده‌اش اجازه کالبدشکافی جسد را نداده‌اند. از این مردم چه انتظاری می‌رود. مرگ عزتمندانه را به مرگ تدریجی ترجیح دادند. این اقدام نشان داد که تا چه حد رژیم فروپاشیده و قابل شکست است. باید نظاره‌گر دعواهای بعدی باشیم. این بحران تحولاتی را رقم خواهد زد که در طی هفتاد سال گذشته بی‌سابقه و بی‌نظیر و قابل پیش‌بینی هم نبوده است. تا این لحظه حتی یک نفر از فرماندهان نظامی میدانی نه به اسارت در آمده و نه شهید شده است. این نشان‌دهنده روح این برنامه‌ریزی و عملیات است.
خامه‌یار بیان کرد: ۲۳ روز است که صهیونیست‌ها با این وسعت حملات آتشین روبه‌رو هستند. به لحاظ کمی ۱۸ هزار بمب مورد استفاده قرار گرفته و با آن جنگ روانی هم که همزمان با این بمباران صورت می‌گیرد، جلوی پیشروی به غزه گرفته شده است. این مردم مقاوم هستند. تمام صحبت صهیونیست‌ها و شخم زدن غزه که آمار آن به صورت قطعی نمی‌تواند بیان شود، با همه اینها تفکیک‌ناپذیرند. مردم مقاوم هستند. مردم فلسطین همه حماسند. همه آنها جهاد اسلامی هستند. مردم حاضر نیستند مهاجرت کنند. در این چهارچوب این پاسخ این پرسش است که آیا مردم به اهدافشان رسیده‌اند یا نه؟ اهداف قابل دسترسی هستند و تا الان هم به بسیاری از اهداف رسیده‌اند. در ادبیات مردم این سرزمین غیرنظامی معنی و مفهوم ندارد. غیرنظامی مفهوم ندارد و مغالطه است. همه اینها آمدند برای غصب این سرزمین و دستشان به خون فلسطینیان آلوده است.
در ادامه این نشست سیدرضا صدرالحسینی، کارشناس امور بین‌الملل گفت: اصول جنگ در این عملیات موفق مقاومت که همه جریان‌ها در کنار حماس بودند را غافلگیری می‌دانم. اصول جنگ رژیم صهیونیستی این است که باید دشمن غافلگیر شود و بیش از سه روز طول نکشد. اگر سه روز طول بکشد یعنی ما در حال شکست هستیم و اگر هفت روز طول بکشد ما شکست خوردیم. ابهام به وجود آمده از این عملیات شرایط پیچیده‌ای را برای انگلیس، آمریکا و رژیم صهیونیستی به وجود آورده است. باید به این نکته توجه کنیم که ضربه به ارتش چهارم دنیا وارد شده است. اگر تفاضل بین رژیم صهیونیستی و کشورهای منطقه لحاظ نمی‌شد، هیچ معامله‌ای در منطقه انجام نمی‌شد. امنیت رژیم صهیونیستی در منطقه به معنی امنیت آمریکا بود. نکته دیگر که از اهمیت ویژه برخوردار است، این است که آیا مقاومت می‌دانست که بعد از عملیات این اتفاقات می‌افتد و آیا برآوردی داشت؟
وی افزود: بله، می‌دانستند. برای اینکه این پاسخ کوتاه به طور تفضیلی مورد توجه قرار بگیرد باید بدانیم هدف از این عملیات چه بود؟ آیا این اهداف این ارزش را داشت که این هزینه در مقابل آن داده بشود، یا خیر؟ هدف ادامه و حیات فلسطین بود. در واقع مقاومت می‌خواست بگوید، فلسطین زنده است. شما می‌خواهید فلسطین بر روی نقشه نباشد. بنابراین با توجه به این نکته مساجد چه کردند؟ اقدامات فرهنگی- اجتماعی چه کرد؟
صدرالحسینی بیان کرد: غزه به الگویی برای بانوانی تبدیل شده است که می‌خواهند مام وطن را به فرزندانشان بشناسانند. فشاری که اجداد آنها تحمل کردند را به یاد آورند. رجزخوانی‌های نوجوانان و مادران، رجزخوانی‌های ملی و مذهبی آنها برای دنیا درس است. به ویژه در دو سال گذشته رژیم صهیونیستی از همه خطوط قرمز عبور کرد. ۳۷۰ کودک فلسطینی قبل از این عملیات به شهادت رسیدند. امروز نیز رزمندگان همچنان ادامه می‌دهند. رژیم نمی‌داند با این مردم چه بکند. در مسجدی که قبله اول مسلمانان است یهودیان هر هفته تلمود می‌خوانند اما رزمندگان با خون خود از آن حمایت می‌کنند. اجازه نمی‌دهند مسلمانان نماز تراویح را بخوانند. فلسطینی‌ها گفتند شهادت همسران و فرزندان را می‌پذیریم اما جسارت به مسجدالاقصی را نمی‌پذیریم. امروز مردم غزه الگو هستند برای هر کسی که در هر حوزه‌ای می‌خواهد مقاومت کند و این جنگ تا زمانی که رژیم صهیونیستی از خون و خون‌ریزی سیراب شود، طول می‌کشد.
نظر شما