به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «قربانی طهران» روایت جوانی است که با رؤیای عدالت خواهی از وطن مهاجرت کرده و به مرکز تحولات سیاسی آن زمان یعنی تهران می‌آید و اوضاع را با آنچه در جراید می‌خوانده کاملاً متفاوت می‌بیند. این کتاب نگاهی داستانی به اتفاقات مشروطه دارد و در کنار این روایت داستان دیگری به صورت همزمان در پاریس رخ می‌دهد که بازتابی از حضور روشنفکران و سیاسیون اواخر دورۀ قاجار در دولت‌های اروپایی است.
حامد اشتری در برنامه جلد دوم شبکه اینترنتی کتاب با اشاره به ایده و روایت «قربانی طهران»، بیان کرد: این کتاب روایت‌گر دغدغه‌های یک جوان عدالت‌خواه در تاریخ مشروطه است و با اینکه برخی افراد نسبت به مشروطه انتقاد داشتند و ترور در آن روزها در کشور رایج بود اما در آن، دو داستان را با یکدیگر تلفیق کردم که بخشی از داستان در تهران قدیم و ۱۱۰ سال پیش می‌گذرد و بخش دیگر داستان در پاریس است.
این نویسنده با توجه به تجربه تدریس خود در حوزه ادبیات داستانی، عنوان کرد: من در کلاس‌های داستان نویسی خود شاید به بیشترین چیزی که تأکید می‌کنم این است کتاکید می‌کنم که نویسنده باید زیست نویسندگی داشته باشد. شاید خیلی قابل ردیابی دراین کتاب نباشد ولی نکته مورد توجه این است که نویسنده باید با ادبیات و ادبیات داستانی به صورت مداوم انس داشته باشد.
وی در ادامه گفت: به هنرجویان خود تأکید می‌کنم که فرم را به‌خوبی بیاموزند و بعد از اینکه فرم در آنها نهادینه شد، اجازه دهید که هنر، خودش را نمایان کند و روح هنری‌تان تجلی یابد. می‌خواهم که غریزه‌نویسی را رها کنند و اجازه ندهند روح هنرمندانه در آنها شروع به صحبت کند و بگذارند گوهر وجودی‌شان در قالب فرم عیان شود.
اشتری با بیان اینکه ۷۰ درصد موضوعات تاریخی این کتاب دقیق، مستند و معتبر است، تصریح کرد: برای نوشتن این کار مجبور به مطالعه اسناد و تاریخ شفاهی‌ها و گزارش‌های مختلف از تهران آن زمان شدم و زمانی که در حال نگارش بودم جغرافیای تهران، مسائل فرهنگی و مناسبات آن را به‌خوبی می‌شناختم و تلاش کردم شخصیت شیخ فضل الله نوری را روایت کنم. یکی از کتاب‌هایی که در این زمینه به من کمک کرد، دو مجموعه طهران قدیم اثر جعفر شهری است که در پنج جلد نگاشته شده ولی از کتاب‌ها و اسناد دیگر هم کمک گرفته‌ام.
وی عنوان کرد: اسناد قاجاری که در پاریس موجود است مربوط به سفرنامه‌های افرادی است که از طریق دربار و حکومت به پاریس می‌رفتند و آن شهر را به همان زبان قجری شرح می‌دادند. تقریباً پاریس آن زمان را در برابر دیدگان دیگران شکل می‌دادند که می‌تواند در شناساندن آن به ما کمک کند. ما در این کتاب با ایرانی روبه‌رو هستیم که در آن برای اولین بار انجمن‌ها شکل گرفتند و تشکل‌هایی که دور هم جمع می‌شدند و اهدافی سیاسی داشتند. مهم‌ترین قضیه آن گذار از نوعی پادشاهی به نوعی از جمهوری است و این داستان در آن زمان شکل می‌گیرد.
این نویسنده درباره تفاوت نگارش رمان و داستان کوتاه بیان کرد: نویسنده در رمان وقت و عرصه بسیاری دارد تا تمام درونیات شخصیت‌ها را ظاهر کند و مضمون آن را به‌خوبی پرورش دهد اما داستان کوتاه بریده‌ای از زندگی است و به همان میزان فرد را درگیر خود می‌کند.
اشتری همچنین گفت: درام ساخته و پرداخته ذهن نویسنده است و زبان در آن مانند پلی به فضاسازی داستان کمک می‌کند و در عین سادگی باید به دور از سطحی نگری باشد.
نظر شما