سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - سید حسن حسینی نژاد: یاسین رضوانی نمایشنامه‌نویس بازیگر، کارگردان و فیلم‌ساز گرگانی است که سال‌ها حضور در عرصه هنرهای نمایشی را همراه با افتخارآفرینی متعدد در کارنامه خود دارد.
او در بهمن‌ماه سال جاری با نمایش «بی‌هوده» در بخش مسابقه تئاتر صحنه‌ای ایران در چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فجر حضور داشت و موفق به کسب تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی در بخش نمایشنامه‌نویسی و کارگردانی شد. همچنین لوح تقدیر و جایزه نقدی بازیگری مرد را از آن خود، استان گلستان و شهرستان گرگان کرد و در انتها با رأی هیئت داوران به‌عنوان اثر برگزیده این رویداد معرفی شد.
با یاسین رضوانی درباره نحوه شکل‌گیری نمایش بی‌هوده، واکنش مخاطبان در مواجه با اثرش، افق‌های خودش و وضعیت درام‌نویسی در گرگان زمین و در انتها استان چند فرهنگی گلستان و ظرفیت‌هایش برای خلق درام به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه ازنظر مخاطبان می‌گذرد.
-ایده نمایش «بی هوده» از کجا آمد و روند تولیدش تا فجر چگونه پیش رفت؟
ایده نمایش سال ۱۳۹۸ در اوایل شیوع کرونا و در آن زمانی که تمام فعالیت‌های فرهنگی و هنری در ایران تحت شعاع این بیماری قرار گرفته بود به ذهنم رسید. در حقیقت ایده اصلی از یک سؤال در ذهن من شکل گرفت که چگونه می‌شود یک اتفاق به‌ظاهر ساده و کوچک تبدیل به یک بحران شود. با همین سؤال اولیه شروع به نوشتن کردم.
در ابتدا فیلم‌نامه کوتاه آن را نوشتم و در سال ۱۳۹۹ با نام (ظهر جمعه) با بازی سیروس همتی از بازیگران مطرح کشور در شهر گرگان آن را کارگردانی و تولید کردم که در حال حاضر در پلتفرم هاشور برای عموم قابل‌مشاهده است.
این فیلم در چندین جشنواره داخلی و خارجی شرکت کرد و کاندیدای دریافت جایزه شد تا اینکه در سال جاری شروع به نگارش نمایشنامه‌اش با عنوان «بی‌هوده» آن‌هم به نیت اجرای عمومی در شهر گرگان کردم که با نزدیک شدن به زمان برپایی جشنواره استانی و درخواست بازبینی؛ درنهایت آن را برای شرکت در جشنواره استانی آماده کردم که به لطف خدا پس از موفقیت‌های متعدد در جشنواره استانی، در جشنواره منطقه‌ای خاوران (مشهد) هم موفق ظاهر شد و درنهایت در جشنواره فجر امسال حاضر شدیم.
همچنین نمایشنامه «بی‌هوده» راوی قصه ۲ برادر است که برادر کوچک‌تر، ماشین همسایه را بدون اجازه از داخل حیاط برداشته و حالا برادر بزرگ‌تر باید مشکلاتی را که ایجادشده است را برطرف کند که از همین‌جا دوستداران هنرنمایش را برای تماشای نمایش در اجرای عمومی آن هم در هفته پایانی بهمن‌ماه سال جاری در گرگان دعوت می‌کنم.
- واکنش تماشاگران، داوران و صاحب‌نظران در اجرای جشنواره استانی و منطقه‌ای (خاوران مشهد) تا رسیدن به فجر چه بود؟
به لطف خدا اجرای این نمایش خصوصاً در جشنواره تئاتر مناطق کشور مورد قبول و تحسین مخاطبین و داوران این جشنواره قرار گرفت؛ اما متأسفانه همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد به دلیل فشرده بودن اجراها و تعدد زیاد آثار و همچنین اجرای این اثر در روزهای ابتدایی جشنواره منطقه‌ای شاید آن‌گونه که باید و شاید تماشاگران مشهدی نتوانستند این اثر را ببینند اما تعداد اندکی از تماشاگران متخصص، منتقدین و پیشکسوتان استان خراسان رضوی پس از مشاهده این اثر نظر مثبت خود را نسبت به یک اجرای بی‌نقص و حرفه‌ای اعلام کردند.
- متن واقع‌گرایانه همراه با کنش، کشش، تعلیق و نیز بازی‌های روان، یکدست، باورپذیر و استفاده خلاقانه از اشیاء از ویژگی‌های اثر شما است که خود بخش مهمی از یک درام مخاطب پسند و جذاب است. برای تداوم این موفقیت چه افق‌هایی را برای خود ترسیم کرده‌اید؟
ضمن قدردانی از حُسن توجه شما، برای تداوم موفقیت و افق‌هایی که برای خودم ترسیم کرده‌ام تنها ۴ کلمه محوری که هر یک دنیایی عمیق و تلاش زیادی را می‌طلبد برای آینده خودم لازم و ضروری می‌دانم و آن ۴ کلمه مطالعه، اجرا، تمرین و تولید مستمر است.
- شما به‌عنوان کسی که سال‌ها در عرصه تئاتر فعالیت کرده است، وضعیت اکنون نمایشنامه‌نویسی در استان گلستان را چگونه توصیف می‌کنید؟
نمایشنامه‌نویسی و نویسندگی در استان گلستان به گواه صاحب‌نظران و فعالانش همواره جز برترین‌های کشور بوده و هست و وجود اساتیدی همچون مرحوم محمدهادی نامورراد به‌عنوان نویسنده و کارگردان برتر در جشنواره فجر تئاتر فجر آن‌هم در چندین دوره گواه بر این مسئله است و توانسته‌اند قدرت و استعداد نویسندگی و نمایشنامه‌نویسی این استان را به رخ بکشند و همچنان این رشته ادامه دارد.
-استان گلستان سرزمینی چند فرهنگی با تنوع اقوام و آداب‌ورسوم است که می‌تواند دستمایه خلق درام شود، شما این ظرفیت محتوایی را چگونه ارزیابی می‌کنید و برای بهره‌مندی بهینه از آن تا تبدیل‌شدن به یک درام جذاب چه پیش‌نیازهایی را لازم می‌دانید؟
در کنار تنوع اقلیمی و جغرافیایی یکی از بزرگ‌ترین شاخصه‌های استان گلستان ظرفیت بومی و اقوام مختلف آن است که خود موضوع‌های بسیار متنوع و شاخصی را دارد که می‌تواند دستمایه نوشتن قرار بگیرد که در ادامه دست به تولید اثری هنر زد.
اما در کنار این ظرفیت گسترده و غنی و متنوع؛ تحقیق درست و میدانی، مطالعه دقیق و شناخت آداب‌ورسوم و واکاوی در داستان‌ها و افسانه‌های قدیمی و فولکلور زیست بوم به‌عنوان پیش‌نیاز لازم و ضروری است تا در پی آن بتوان یک اثر یا درام جذاب را خلق کرد.
- برخی از منتقدان و صاحب‌نظران، مشکل و ضعف نخست و اصلی تئاتر را ضعف نمایشنامه می‌دانند، نظر شما چیست؟
به نظر من و با توجه به چند سال فعالیتم در تئاتر «انتخاب متن» مهم‌ترین تکرار می‌کنم «مهم‌ترین» بخش از تولید یک اثر نمایشی است که کاملاً به سواد، هوش، نبوغ و تفکر کارگردان اثر مربوط می‌شود.
مگر می‌شود شخصی باسواد و باتجربه و باهوش باشد و متنی را برای اجرا انتخاب کند که ضعیف و خالی از هرگونه ویژگی‌های نمایشی باشد؟ خلاصه اینکه جواب مشخص است.
به گزارش ایبنا، نمایشنامه «بی‌هوده» با بازی سهراب عقیلی، محمد خندان، آتوسا رنجبر و یاسین رضوانی در روز سه‌شنبه سوم بهمن‌ماه در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر در ۲ نوبت هم‌زمان با سومین روز از چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فجر با استقبال چشمگیر علاقه‌مندان بخش مسابقه تئاتر صحنه‌ای ایران به روی صحنه رفت.
همچنین این نمایش از ۲۳ تا ۳۰ بهمن‌ماه سال جاری در ساعت ۱۸.۳۰ در سالن نگاه تالار فخرالدین اسعد گرگانی پذیرای علاقه‌مندان به هنر نمایش است.
نظر شما