صفاءالدین تبرائیان، پژوهشگر و مترجم در غرفه خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بیست و چهارمین نمایشگاه رسانههای ایران در مصلی با اشاره به ماندگاری کتاب به عنوان یک رسانه تاثیرگذار گفت: من چند روز پیش کتاب «آریشمن در اورشلیم» اثر هانا ارنت ترجمه زهرا شمس را که چندین سال پیش خوانده بودم، دوباره مطالعه کردم. به نظرم همچنان نیاز به وجود شریف و نازنین کتاب احساس میشود که در دست قرار بگیرد و ارتباطی به وجود بیاید که منشا آرامش و دانایی است.
او با اشاره به کوتاهنویسی و پرهیز از مفصلنویسی افزود: امروز برخی کتابها خیلی حجیم و مفصل است که حمل آنها و در دست گرفتنش دشوار است، هر چند برخی ناشران از کاغذهای سبکی استفاده میکنند که علیرغم مفصل بودن سنگین نیست و در دست گرفتن و مطالعه آنها راحت است. در خارج از کشور هم کتاب همچنان رسانه پویاست به شکلی که هنگام برگزاری نمایشگاه استقبال خوبی از آن صورت میگیرد و در بغداد که من سفرهای زیادی به آن دارم همچنان خیابان متنبی در قلب بغداد یکی از مراکز مهم فرهنگی پایتخت عراق به شمار میآید. در بیروت هم نمایشگاه کتاب با استقبال زیادی روبرو میشود و کتاب همچنان در لبنان هم طرفداران خودش را دارد و نمایشگاههای کتاب با بازدید زیاد اهل فکر و قلم و خواندان مواجه میشود.
این مترجم و پژوهشگر عنوان کرد: هیچ وقت کتاب تاثیرگذاری خودش را از دست نخواهد داد، شاید شمارگان کتاب پایین باشد، اما در کشور ما برخی از کتابها به چاپهای متعددی میرسد که این موضوع نشان دهنده این است که کتاب همچنان در جامعه طرفداران خاص خود را دارد. لذا کتاب حذف شدنی نیست و هنوز افراد زیادی احساس نیاز به کتاب دارند که با چاپ آثار متعددی این نیاز برطرف میشود. به نظرم حتی نیاز به تبلیغ زیاد برای کتاب نیست. چون وقتی جامعه پویا و سرزنده است به کتاب احساس نیاز میکند.
صفاءالدین تبرائیان گفت: به نظرم باید بسترسازی ایجاد کرد که دسترسی به کتابها راحتتر شود، برای مثال در برخی کشورها برای نویسندهها و پژوهشگران کتاب اولی تسهیلاتی در نظر گرفتند تا به چاپ کتاب خود تشویق شوند. لذا نویسندگان و پژوهشگران برای چاپ نخست خود نیاز حمایت هستند که با این رویکردها باعث افزایش چاپ کتاب میشود.
او بیان کرد: ما چه بخواهیم و چه نخواهیم با کشورهای بزرگ مواجه شدیم و آنچه که در ایران خیلی تاسفبار است درباره حضور ما در محور مقاومت تبلیغات بدی میشود. در حالی که ما در قلب محور مقاومت حضور داریم و کمکهایی که میکنیم نیاز نیست که حتماً مالی باشد، گاهی این کمکها میتواند معنوی باشد، همین که امید را در حوزه مقاومت زنده نگه داریم، خودش یک حرکت بزرگی است.
نظر شما