سعیده شفیعی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قم، با اشاره به چاپ کتاب جدیدش گفت: این داستان‌ها سینه‌به‌سینه از طریق مادربزرگ‌ها گفته شده و همه این قصه‌ها را در بخشی از خاطرات کودکی را شنیده‌ام.
شفیعی تصریح کرد: در لهجه و گویش دزفولی به این نوع داستان‌ها «مَتَل» گفته می‌شود. چون در زمان گذشته اغلب مردم بی‌سواد بوده‌اند کارهایی عجیب و ماورایی و افسانه‌گونه در ادبیات فولکلور دیده می‌شود.
این نویسنده اضافه کرد: گاهی واقعاً ترتیب منطقی در این قصه‌ها نیست اما سادگی این قصه‌ها جالب و لذت بخش است.
نویسنده کتاب «ایستگاه گورخوان» به علت انتخاب این متل‌ها اشاره کرد و افزود: این متل‌ها از میان تعداد زیادی قصه انتخاب شده‌اند و دلیل انتخاب این بوده که در مرحله اول بخش زیادی از شرایط و نوع تفکر و دغدغه‌های جوامع پیشین مثل نگاهشان به دین، روابط میان مردم، خراقات و… را نشان دهند. و دیگر اینکه یک مرحله بالاتر از دیگر متل‌ها هستند و کلمات زشت و شوخی‌های هجوآمیز در آنها وجود ندارد.
شفیعی تاکید کرد: طی سال‌های جمع‌آوری و چاپ بعضی از راویان متاسفانه مرحوم شدند و متل‌های آنها نیمه‌کاره مانده بود که با کمک فرزندان و بعضاً نوه‌هایشان و حتی صحبت با دو سه نفر از خانواده‌شان توانستم این مجموعه را تکمیل کنم.
به گزارش ایبنا؛ «مامان ماهی و بیست‌وسه مَتَل از دزفول» در ۲۰۵ صفحه و از سوی انتشارات آریا دانش چاپ شده است.
نظر شما