به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، جامع‌ترین و روشنگرترین رساله‌ای که از دوران قدیم درباره ادبیات باقی مانده رساله‌ای است از نویسنده‌ای گمنام، با عنوان در باب شکوه سخن (Peri Hupsous) که تا قرن شانزدهم میلادی کسی از وجود آن خبر نداشت و در سال ۱۵۵۴ میلادی روبرتلو در شهر بال سویس آن را کشف کرد.
نام نویسنده رساله لونگینوس ذکر شده بود و همین سبب شد که مدت‌ها آن را به نام دیونوسیوس کاسیوس لونگینوس، حکیم و سیاستمدار سوریایی قرن سوم و مشاور ملکه زنوبیا، نسبت دهند؛ اما دقت در متن رساله و تحقیقات بعدی درباره مطالب آن ثابت کرد که رساله مربوط به اواسط قرن اول است و به هیچ وجه نمی‌توان آن را به لونگینوسِ نام‌برده نسبت داد.
رساله در باب شکوه سخن، درواقع، بیشتر نقد ادبی است تا نظریه‌پردازی و در برابر نوشته‌ای از ککیلیوس نوشته شده است که ادیب و سخن‌سنج و دوست دیونوسیوس هالیکارناسی بود که در دوران اوگوست در شهر رم شهرتی بسزا داشت.
رضا سیدحسینی، عضو فقید وابسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، این رساله را به فارسی برگرداند که سال ۱۳۸۷ به پیوست شماره ۳۲ مجله نامه فرهنگستان در انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر شد.در سالروز درگذشت آن استاد زنده‌یاد نسخه الکترونیکی این برگردان در وبگاه فرهنگستان منتشر شده است.
نظر شما