پوریا گل‌شناس در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ضمن اشاره به افزایش تعداد کتاب‌های ترجمه شده در حوزه هنر نسبت به کتاب‌های تألیفی، مطرح کرد: مشکل این است که ناشران بزرگ و مطرح، مبتنی بر مخاطب خاص هستند و آن‌ها «یک کتاب چقدر بازار مخاطب دارد؟» را ارزیابی می‌کنند؛ که این یک آسیب است و از طرف دیگر ترجمه کتاب‌های تاثیرگذار به‌عنوان پروژهٔ شخصی به‌حساب می‌آید.
وی ادامه داد: از طرف دیگر ترجمه نقش مهمی ایفا می‌کند و من فکر نمی‌کنم منجر به غرب‌زدگی شود. من در کتاب «هنر، شناخت و ارزش» به موضوع پیوند هنر و اخلاق پرداخته‌ام و این مسئله در ایران بسیار بحث‌برانگیز است. هر چیزی را نمی‌توانیم هنر نام‌گذاری کنیم. در این بحث‌ها با بسیاری از موضوع‌ها و نظریه‌ها آشنا می‌شویم و این را نمی‌توان به‌عنوان غرب‌زدگی نامید. البته پیش از این‌ها به روش‌شناسی هم نیاز داریم که شاید جایش خالی باشد و باید آثاری که تولید می‌کنیم در سطح‌های جهانی باشد و روش‌شناسی بسیار جدی و قوی در حوزهٔ پژوهشی داشته باشد. هنوز به این جایگاه نرسیده‌ایم، بنابراین ناگزیریم که برخی از پروژه‌ها را تجربه کنیم.
مترجم کتاب «هنر، شناخت و ارزش» گفت: کتابی که در آینده قصد ترجمهٔ آن را دارم بیشتر به‌عنوان یک پروژه محسوب می‌شود. این کتاب پروژهٔ ترجمه آثار کلاسیک فیلسوفان انگلیسی در حوزهٔ فلسفهٔ سیاسی است.
پوریا گل‌شناس اظهار کرد: باتوجه‌به اینکه در حال حاضر، در حوزهٔ فلسفه و هنر پروژه‌های زیادی دارم و در دانشگاه زیبایی‌شناسی فلسفه و هنر را تدریس می‌کنم نگاهی با عنوان ادامهٔ این مسیر داشته‌ام؛ ولی چون از قوام این پروژه‌ها مطمئن نیستم ترجیح می‌دهم از آن‌ها سخنی در میان نیاورم.
