به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، این غزل‌ها پیش از این در چهار کتاب «ترنم داوودی سکوت»، «باید نوشت نام تو را با پرنده‌ها»، «جوان شدن جاودانگی» و «لحظه جهان» در کنار سایر اشعار ولیئی منتشر شده‌اند.
شعر ولیئی در میان شاعران هم‌زمان خود و حتی در میان شاعرانی که مانند او دستی در سرایش اشعار با مضامین فرازمینی و دینی دارند، از یک منظر ویژه قابل تشخیص و اعتناست و آن تشخص فکوری است که شاعر از محتوای شعرش ساخته و در قالب کلمات به ارائه آن می‌پردازد؛ از این منظر شعر ولیئی را در این دفتر همانند مجموعه اشعار سابقش که از سوی کتاب نیستان منتشر شده می‌توان شعری با مفاهیمی غیر عمومی اما ساخته و پرداخته شده برای افرادی دانست که از شعر بیشتر از برطرف کردن نیازها و احساسات روزانه انتظار می‌کشند.
شعر ولیئی برای تعمق و تفکر مخاطب است؛ شعری که نمی‌توان به‌سادگی از بندهایش گذشت و به آنچه در آن همانند آجرهای سازنده ساختمانی رفیع بر روی هم قرار می‌گیرند باید با تمرکز و صبر اندیشید.
شعر ولیئی به همین اعتبار شعری شاخص و شناسنامه‌دار است که می‌توان آن را از میان هزاران مصراع شعری تشخیص داد و جدا کرد؛ شعری آهنگین با نوایی معنوی که در آن کلمات جدای از کارکرد انفرادی و نیز ترکیبی در قامت یک مصراع و یا بیت نوعی انرژی وسیع از خود ساطع می‌کنند که به راحتی می‌تواند گریبان هر مخاطبی را بگیرد و با خودش درگیر کند.
عالمی که در شعرهای قربان ولیئی است داخل دایره خاصی جای دارد، به این معنی که شاعر دایره‌ای به دور خود کشیده است که دلیلش را باید با خواندن اشعارش دریافت.
نشر نیستان اخیراً این اثر را در ۲۶۶ صفحه رقعی به بازار کتاب عرضه کرده است.
نظر شما