به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بیرجند، هر شهر و روستایی استعدادهایی دارد و مورخان محلی سعی می‌کنند سهمی از محله‌ها در پیکره تاریخ ثبت کنند.

تاریخ‌نویسان معتقدند تا زمانی که انسان با کتاب‌های تاریخی آشنا نشود نمی‌داند از زندگی چه می‌خواهد زیرا آدمی همیشه به دنبال این است که خود را بشناسد و جایگاه خود را در هستی تبیین کند و برای اینکه بداند سرزمینش کجاست و چه ظرفیت‌هایی دارد باید تاریخ محلی بخواند.

محمود فاضلی مترجم و تاریخ نویس بیرجندی در این رابطه به خبرنگار ایبنا گفت: بخش زیادی از کتابخانه شخصی من متعلق به کتاب‌های محلی جنوب خراسان است و کم پیش می آید که کتابی در مورد جنوب خراسان چاپ شده باشد و من نخریده باشم زیرا معتقدم باید با خریدن کتاب‌ها و با تعریف و معرفی کردن آنها از نویسندگانشان حمایت کرد.

وی افزود: در کتابخانه شخصی‌ام نزدیک به ۳هزار جلد کتاب دارم که بیش از ۵۰۰ جلد آن متعلق به کتاب‌های تاریخ محلی جنوب خراسان است.

این مترجم و نویسنده تاریخ گفت: به هر شهری که سفر می‌کنم اول سراغ کتابفروشی‌های آن شهر می‌روم و می‌گویم کتاب در مورد این شهر چه دارید؟

وی ادامه داد: حتی اگر چند وقتی بشود که حضوری نتوانم به بیرجند بیایم با کتابفروشی‌ها تماس میگیرم و کتاب جدیدی در حوزه تاریخ محلی چاپ بشود را برایم ارسال می‌کنند.

فاضلی افزود: خودم نیز چند کتاب در مورد بیرجند نوشته‌ام و از جمله آنها می‌توان به کتاب «نمایندگان بیرجند» ٬ «یادداشت های کنسولگری انگستان در بیرجند» ٬ «تاریخچه فرمانداری و فرمانداران بیرجند» ٬ «استانداران خراسان» اشاره کرد.

مترجم و تاریخ نویس بیرجندی بیان کرد: از ابتدا به تاریخ علاقه‌مند بودم و از ۲۰ سالگی نگارش تاریخ را شروع کردم زیرا تاریخ هر قوم شناسنامه آن قوم است و اگر کسی تاریخ را نداند دچار سردرگمی خواهد بود.

فاضلی گفت: من ترجیح می‌دهم در مطالعه کتب تاریخی به سراغ سرچشمه‌های آن بروم به همین دلیل کتب تاریخی دوره‌های مختلف قدیم، معاصر و اکثر منابع تاریخی را تهیه کردم زیرا ماندگار هستند و همیشه میتوان به آن میشه استناد کرد.

وی بیان کرد: فرزندانم هرکدام بر اساس نیاز خود کتابخانه‌ای دارند و اهل کتاب هستند، در خانه نیز هر زمان که دورهم می‌نشینیم درباره کتاب‌های جدیدی که خریده‌ایم، بحث و گفتگو می‌کنیم و آن‌را نقد می کنیم که چقد مفید بوده و کارآمدی دارد زیرا فرزندانم به حدی از شناخت رسیده‌اند که کتاب ضعیف را می شناسند.

مترجم و تاریخ نویس بیرجندی گفت: خوشبختانه اخیراً در مورد دهات‌های خراسان هم کتاب نوشته شده همینکه جریان و پویشی راه افتاده تا عده‌ای به فکر نگارش تاریخ محلی افتاده‌اند را باید حفظ کرد و این نوع نگارش خیلی خوب است زیرا غنیمت است و باعث می‌شود آگاهی‌های تاریخی و داشته‌های که در سینه قدیمیان و سالخوردگان بوده، از بین نرفته و ثبت و نگهداری شود.