به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مشهد، سیدعلیرضا مهرداد در نشست معرفی و خوانش کتاب «داوِت» که جمعه شب و همزمان با هفته دفاع مقدس در رواق کتاب صحن قدس حرم مطهر رضوی با حضور نویسنده این اثر و جمعی از زائران و مجاوران علاقه‌مند به کتاب برگزار شد، با اشاره به رهنمودهای مقام معظم رهبری در حوزه داستان‌نویسی وقایع جنگ اظهار کرد: دو نوع نگاه در ادبیات جنگ وجود دارد؛ یکی روایت تحلیلی است که شامل گزارشی از جنگ، تعداد سربازها، حملات، مهمات و از این قبیل است و نوع دیگر، روایت تبیینی است که به چگونگی، چیستی و چرایی جنگ می‌پردازد.
مهرداد در ادامه گفت: روایت عشق پاک و علاقه واقعی «رمضانعلی خردمند» در کتاب «داوِت» با معرفی سنت‌های قدیمی مثل ملاقه‌زنی از نکات قابل توجه داستان است که نویسنده این بخش را به خوبی به تصویر کشیده است.
وی ادامه داد: باید دانست که رزمنده‌ها نیز بر خلاف تصور غالب، عاشق می‌شدند، فرزندانشان را دوست داشتند، به همسرشان ابراز علاقه می‌کردند و مثل مردم عادی بودند که اینها مربوط به بخش تبیینی جنگ است که این وجه در کتاب «داوِت» به خوبی دیده می‌شود.
این پژوهشگر ادبیات پایداری اضافه کرد: اهمیت کتاب «داوِت» در این است که به روایت‌های تبیینی و روزمرگی زندگی رزمنده‌ها پرداخته تا شبهاتی که نسبت به آنها بوده را پاسخ دهد.
زهرا سلحشور نویسنده کتاب «داوِت» نیز در این نشست گفت: این کتاب اثری داستانی در حوزه ادبیات پایداری است که به معرفی زندگی رمضانعلی خردمند، رزمنده جنگ تحمیلی می‌پردازد.
وی با اشاره به اینکه هر نویسنده‌ای برای انتخاب عنوان کتاب، به شخصیت اصلی کتاب و ویژگی‌های او توجه می‌کند، افزود: رمضانعلی خردمند نیز یکی از کردهای کرمانج شمال خراسان است که همه مردم روستا به او احترام می‌گذارند و او نیز خدمات ارزنده‌ای به روستا و روستاییان داشته است.
سلحشور خاطرنشان کرد: داوت در لغت به معنای حامی روستاست. همچنین معنای دور آن، به معنای داماد خوشبخت است و اشاره به بخش مهمی از زندگی شخصیت اصلی داستان دارد و رابطه عاشقانه رمضانعلی با همسرش می‌پردازد که امروز نیز به خوبی در کنار هم زندگی می‌کنند.
این نویسنده تاکید کرد: معتقدم واقعیت وجودی انسان‌هایی که در جنگ حضور داشتند و شهید شدند را باید روایت کرد و در کتاب‌های داستان باید نشان داد تا مخاطب آنها را بشناسند.
وی گفت: آنچه شهدا را از دیگر افراد متمایز می‌سازد انتخاب های آنها در زمان‌های حساس است، این انتخاب‌هاست که به این افراد ارزش می‌دهد؛ رمضانعلی نیز دقیقاً زمانی که می‌توانست زندگی خودش را عاشقانه ادامه دهد در فضای جنگ انتخابی کرد که به او ارج و قرب داد.
نظر شما