به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ کتاب «رانندگی برای خانم دیزی» نوشته الفرد یوری، یکی از آثار شاخص تئاتر معاصر است که به زیبایی روابط انسانی و تغییرات اجتماعی را به تصویر می‌کشد. این نمایشنامه که به‌تازگی توسط مزدک بلوری به زبان فارسی ترجمه شده، داستانی عمیق و انسانی را روایت می‌کند که از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۷۳ در آتلانتای جورجیا جریان دارد. این اثر با ۳ شخصیت اصلی، خانم دیزی، هوک کولبرن و بولی ورتن به بررسی مسائلی همچون نژادپرستی، تعصب و تلاش برای برقراری ارتباطات انسانی در پس‌زمینه‌ای پر از تغییرات اجتماعی می‌پردازد.

خانم دیزی، زنی بیوه و سالخورده، در دوران پیری خود با هوک کولبرن، راننده‌اش، ارتباطی عمیق برقرار می‌کند. هوک، یک مرد آفریقایی - آمریکایی، به‌عنوان راننده خانم دیزی به کار گرفته می‌شود، اما این همکاری به مرور زمان به یک دوستی عمیق تبدیل می‌شود. یوری با دقت و ظرافت این روابط را به تصویر می‌کشد و به ما یادآوری می‌کند که انسانیت فراتر از نژاد، رنگ پوست و پیشینه اجتماعی است. این اثر به ما می‌آموزد که برای برقراری ارتباط واقعی با دیگران، باید از برچسب‌ها و تعصباتی که جامعه بر دوش ما گذاشته، عبور کنیم. یوری در این اثر به تغییرات اجتماعی و سیاسی نیز اشاره دارد. او از زبان شخصیت‌ها، نظیر خانم دیزی و هوک به ما نشان می‌دهد که با وجود پیشرفت‌ها، تعصب و نژادپرستی هنوز در دل بسیاری از افراد جامعه ریشه دوانده است. این نکته به‌ویژه در دیالوگ‌های بین خانم دیزی و هوک به خوبی قابل مشاهده است؛ جایی که دیزی به تغییرات اشاره می‌کند و هوک با واقعیت‌های تلخ جامعه‌اش روبه‌رو می‌شود. این گفت‌وگوها نه تنها جذابیت داستان را افزایش می‌دهد، بلکه عمق معضلات اجتماعی را نیز نشان می‌دهد.

شخصیت بولی، پسر خانم دیزی، نیز در این نمایش‌نامه نقش مهمی ایفا می‌کند. او نماینده نسل جدیدی است که سعی دارد با چالش‌های مربوط به نژادپرستی و تعصبات مقابله کند. تلاش‌های بولی برای برقراری ارتباط میان مادرش و هوک، نمادی از تلاش برای غلبه بر دیوارهای نژادی و اجتماعی است. این نمایش‌نامه با دقت به تعاملات بین این سه شخصیت، ما را به تفکر درباره روابط انسانی و چالش‌های اجتماعی و نژادی دعوت می‌کند.

نکته جالب توجه در این اثر، زمان و مکان آن است. داستان در آتلانتای جورجیا، شهری که خود شاهد تغییرات اجتماعی و نژادی فراوانی بوده، روایت می‌شود. یوری به خوبی از این بستر استفاده می‌کند تا داستان خود را به نحوی ملموس‌تر به مخاطب منتقل کند. او با استفاده از صحنه‌های متنوع و طراحی ساده، فضایی خاطره‌انگیز و واقعی ایجاد می‌کند که باعث می‌شود تماشاگران به راحتی با شخصیت‌ها و داستان ارتباط برقرار کنند.

«رانندگی برای خانم دیزی» نه تنها یک نمایش‌نامه است، بلکه یک دعوت به تأمل در مورد روابط انسانی و چالش‌های اجتماعی است. این اثر به ما یادآوری می‌کند که همه ما به دنبال فرصتی برای زندگی به شیوه‌ای هستیم که می‌خواهیم و باید تلاش کنیم تا از تعصبات و برچسب‌ها فراتر برویم. این نمایشنامه، با ارائه دیالوگ‌های عمیق و شخصیت‌های متنوع، ما را به تفکر درباره معنا و اهمیت ارتباطات انسانی دعوت می‌کند. به‌طور کلی، «رانندگی برای خانم دیزی» یک اثر مهم در ادبیات تئاتر است که به بررسی مسائل اجتماعی و انسانی می‌پردازد. این نمایشنامه نه تنها داستانی جذاب و عاطفی را روایت می‌کند، بلکه به ما کمک می‌کند تا به چالش‌های نژادی و اجتماعی توجه کنیم و از طریق داستان شخصیت‌هایش، به عمق روابط انسانی پی ببریم. به‌ویژه در دنیای امروز که هنوز هم با تعصبات و چالش‌های اجتماعی روبرو هستیم، این اثر می‌تواند الهام‌بخش و روشنگر باشد و ما را به سمت تغییر و بهبود روابط انسانی هدایت کند.

در بخشی از کتاب آمده است: «نمی‌دونم تو واسه چی هنوز هم رانندگی می‌کنی چشم‌هات نمی‌بینه / ‏چرا خانم می‌بینه‬ / ‏اون صندوق پستو ندیدی‬ / ‏از کجا می‌دونین من چی رو ندیدم؟ / ‏ چیزی نمونده بود از شیشه من بیاد تو این ماشین همه جاش خطافتاده./‏‬ اصلاً این طور نیست./‏‬ از کجا می‌دونی؟ تو که چشم‌هات نمی‌بینن چه حیف ماشین نوی‌نویی هم هست./‏‬ ماه مارس که بیاد دو ساله که این ماشینو داشتین»

در نهایت، این نمایش‌نامه به‌عنوان یک اثر هنری، قدرت تأثیرگذاری بالایی دارد و به ما یادآوری می‌کند که روابط انسانی باید فراتر از رنگ پوست و پیشینه اجتماعی باشد و بر اساس انسانیت و احترام متقابل بنا شود.

کتاب «رانندگی برای خانم دیزی» نوشته الفرد یوری و ترجمه مزدک بلوری در نوبت اول ۱۴۰۳ با ۸۴ صفحه در ۱۵۰ نسخه به قیمت ۹۵ هزار تومان به از سوی نشر نی منتشر شده است.