به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، آیین بزرگداشت عبدالمجید ارفعی، پژوهشگر و متخصص زبان‌های باستانی و مترجم منشور کوروش هخامنشی پنجشنبه ۱۹ مهرماه با حضور جمعی از اهالی فرهنگ در سالن استاد ناصری خانه هنرمندان برگزار شد. در این مراسم که با مشارکت خانه هنرمندان ایران و موسسه فرهنگی هنری اشراقی برپا شد؛ رضا امیرخانی، نویسنده داستان‌هایی چون «قیدار» و «من او»، آزاده احسانی، متخصص فرهنگ و زبان‌های باستانی و حسام‌الدین ارفعی، استاد دانشگاه سخنرانی کردند.
عبدالمجید ارفعی، پژوهشگر و متخصص زبان‌های باستانی اکدی و ایلامی و از آخرین بازماندگان مترجم خط میخی ایلامی و از مهم‌ترین کتیبه‌خوان‌های ایران است. این فرهیخته فرهنگی برخی از لوح‌های گلی تخت جمشید را ترجمه کرده است. ارفعی همچنین از دانش وسیعی درباره تاریخ فرهنگ میان رودان (بین النهرین باستانی) برخوردار است.
پروفسور عبدالمجید ارفعی پس از تشویق باشندگان که چند دقیقه زمان برد سخنرانی کوتاهی کرد و گفت: خود را شایسته این مهربانی نمی‌بینم، خودم را کوچکتر از شما می‌بینم و یکی از هزاران نفری هستم که در این کشور کار می‌کند و حتی یک پله هم از کسی بالاتر نیستم. از وقتی نتوانستم به فرهنگسرا بروم دخترم همه کتاب‌هایم را بسته‌بندی کرد و در نتیجه از دکتر بادامچی که از دوستان بنده هستند خواستم تا تصویری از گل نوشته اکدی که در یکی از مجلدات فرانسوی است برایم بیاورد تا آن را برای شما بخوانم، این کتیبه‌ای است به زبان بابلی کهن که در شوش نوشته شده است. حدود ۵۰۰ گل نبشته از شوش داریم که تعدادی تجاری و اقتصادی است، این کتیبه بر اساس نام‌هایی که دارد متوجه شدیم ۱۵۰۰ تا ۱۶۰۰ پیش از میلاد نوشته شده است این کتیبه هم اکنون در موزه لوور نگهداری می‌شود.
استاد ارفعی در ادامه کتیبه‌ای را به زبان اصلی خواند و ترجمه کرد، متن این کتیبه به شرح زیر است:
«گیلین ادد با طیب خاطر و مهر و محبت، تمام داریی‌هایش که از کار در آمده به همسرش به عنوان هدیه می‌دهد. برای این‌که در طول زندگانی همراه من سخت کار کرده و به همین‌منظور به عنوان هدیه به او می‌دهم. اگر از میان فرزندانم یکی بگوید که این به عنوان هدیه به مادرش داده نشده، حق ورود به خانه ندارد و هیچ ارثی بدو نمی‌رسد و ترد می‌شود.
برادران باید مقدار وجهی که لازم است به عنوان جهاز به خواهرشان بدهند، این وصیت در محضر خدای داوری و خدای شوش تنظیم شده و ۹ شاهد این را تائید کرده‌اند. سوگند می‌خورم به شاه و کاهن.»
پروفسور ارفعی در پایان سخنانش بیان کرد: چون در دنیای قدیم مُهری نبوده نویسنده برای تایید نوشته‌هایش ناخن شصتش را کنار کتیبه گذاشته است، این نشان می‌دهد زنان و مادران در ناحیه خوزستان از چه منزلتی برخوردار بوده‌اند.
در ابتدای این مراسم با توجه به استقبال گسترده دوستداران و فرهیختگان فضای صمیمی حاکم شده بود، تعداد زیادی از آشنایان و مردم فرصت را غنیمت شمرده تا با استاد ارفعی عکس یادگاری بگیرند، همین موضوع باعث شد تا این مراسم با تاخیری ۲۰ دقیقه‌ای آغاز شود. همچنین در ابتدا دبیر برنامه بیان کرد که این برنامه بزرگداشت برای هیچ نهاد و ارگانی نیست و مسئولان برگزاری این مراسم از سختی‌های موجود برای برگزاری چنین برنامه‌ای گفتند.
همچنین آلبومی از عکس‌های خانوادگی استاد ارفعی پخش شد. پس از آن مراسم اهدای یادبود انجام شد. همچنین اجرای موسیقی با خوانندگی مسعود موسوی و تک نوازی سنتور محسن حسینی از دیگر بخش‌های این مراسم بود.
نظر شما