به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، آفرین امامی گفت: مجموعه تاریخی فاخری که امروز با نام کاخ گلستان در دل تهران برجای مانده، بخش از سرای همایونی (ارگ سلطنتی) است که پیش از دوره قاجار شکل یافته و در این دوره قوام می‌یابد.
مدیر مجموعه میراث جهانی کاخ گلستان ادامه داد: این مجموعه جهانی از آن پس تا به امروز دچار تغییراتی شده که این دخل و تصرفات گسترده به ویژه در دوره پهلوی اول با تخریب بخش‌هایی از آن و در دوره پهلوی دوم با ساخت‌وساز دوایر دولتی آشکارتر است.
او افزود: در این میان اسناد تاریخی نشانگر وجود آبگیر (دریاچه) وسیعی است که در میان سرای مقابل عمارت خروجی و تالار قصر گلستان قرار داشته و با تخریب این ابنیه در زمان ناصری گسترش می‌یابد چنانکه از روبه‌روی شمس‌العماره تا عمارت ابیض گسترش داشته است.
امامی تصریح کرد: منبع تامین آب این پهنه قنواتی است که از کوه‌های شمال تهران مشروب می‌شده است و از طریق حوض‌هایی چون حوض بلور و حوض نارنجستان و نهر میانی در محور شمالی- جنوبی به این آبگیر متصل می‌شود، در ادامه نیز پس از ورود به کانال‌های عمارت بادگیر از منتهی‌الیه جنوبی مجموعه خارج می‌شده است.
مدیر مجموعه میراث جهانی کاخ گلستان گفت: طرح باز زنده‌سازی این نهر (آبنما) در پهنه میانسرای مجموعه کاخ گلستان با رویکرد ویژه پژوهشی- اجرایی و با بررسی و مطالعات اسناد تاریخی، پاسداشت ویژه مبانی نظری مرمت و تحلیل ارجاع زمانی احیا تهیه شده است.
او افزود: بی‌شک با توجه به وجود عناصر گیاهی، شرایط و ساختارهای فضایی و کالبدی موجود امکان بازآفرینی آبگیرها به صورت عین به عین وجود نداشته و خلق مکان رویداد با قرابت ویژه به عناصر ساختاری اصیل این بخش مد نظر قرار گرفته است.
امامی خاطرنشان کرد: آب یکی از اصول باغ آرایی ایرانی و از مهمترین عناصر باغ ایرانی است، بنابراین وجود و احیای آن در محوطه مجموعه میراث جهانی کاخ گلستان که نشانگر و یادگاری از باغ ایرانی است، دارای اهمیت بسیار زیادی است، از این رو احیای این آب نما، در راستای احیای باغ ایرانی در این مجموعه جهانی بسیار موثر و مفید خواهد بود.
نظر شما