به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ کتاب «علمدار پاراچنار» سرگذشت سیدعارف حسین حسینی، روحانی پاکستانی با حضور حجت‌الاسلام محمدرضا جوان‌آراسته، بشیر بی‌آزار، پژوهشگر و محمدجواد مهدی‌زاده، مولف کتاب چهارشنبه در سالن صفارزاده حوزه هنری رونمایی شد.
محمدجواد مهدی‌زاده، مولف کتاب گفت: نخستین‌بار که نام سیدعارف حسینی را دیدم در نامه‌ای بود که امام خمینی (ره) درباره او و برخی علمای مجاهد دیگر نوشته بود. شهید سیدعارف حسین حسینی در تاریخ تشیع پاکستان شخصیت استثنایی بود و این سخن مبالغه نیست. به‌طوری که می‌توان تشییع در پاکستان را به قبل از شهید عارف و بعد از او تقسیم کرد. برخی معتقد بودند که امام خمینی در شرق و غرب دو بال داشت یک بال در غرب سیدعباس موسوی و در شرق سیدعارف حسینی بود.
او افزود: وقتی در حال پژوهش درباره این شخصیت بودم، مطلب زیادی درباره او وجود نداشت. تنها منبع مجموعه مقالاتی بود که درباره این شخصیت به چاپ رسید و در آن اطلاعاتی وجود داشت اگرچه همراه با اغلاطی بود که در جریان تحقیق و پژوهش از دوستان و نزدیکان سیدعارف متوجه آن شدم. در زمان پژوهش دسترسی به افرادی که این روحانی شیعه پاکستانی را می‌شناختند، بسیار دشوار بود و من از طریق برخی از علمای پاکستانی که در قم حضور داشتند، توانستم به برخی اطلاعات درباره سیدعارف حسین دسترسی پیدا کنم.
مولف کتاب «علمدار پاراچنار» بیان کرد: من تلاش کردم در بیان سرگذشت سیدعارف حسین شعار ندهم، چون این نوع بیان زندگی شهید موجب دلزدگی مخاطب می‌شود. در معرفی این روحانی شیعه پاکستانی سعی بر این بود که به منابع اول دسترسی پیدا کنم و در بیان جزئیات او مبالغه و شعار راه نیابد.
مهدی‌زاده گفت: قرار بود نسخه کاغذی کتاب که چاپ شود از سوی سیدحسن نصرالله امضا شود که متاسفانه شهادت او مانع از این سعادت شد که کتاب به دست او برسد. چون سیدحسن نصرالله او را می‌شناخت و علاقه‌مند بود که این کتاب به زبان عربی هم ترجمه شود تا دیگران هم این روحانی شیعه را بشناسند.
کتاب پنجره‌ای برای شناخت پاکستان
حجت‌الاسلام محمدرضا جوان‌آراسته گفت: مسئله پاکستان در ذهن ما، مسئله روشنی نیست. شاید از پاکستان فقط منطقه کشمیر در ذهنمان باشد، چون گاهی در اخبار مطالب. درباره آن شنیده باشیم. از این رو بین ما و پاکستان پیوندی نمی‌بینیم هرچند بین ما و افغانستان این پیوند وجود دارد. برای همین کتاب «علمدار پاراچنار» پنجره‌ای است به سوی پاکستان ویژه به شیعیان که آنها را بشناسیم. هر چند به نظرم همچنان آدم‌های مهم در پاکستان هستند که نیاز است آنها را بشناسیم.
او افزود: این کتاب ماجرای شکل‌گیری یک آدم مقاوم در جریان مقاومت است؛ اثری که با دقت و عمق به زندگی و دوران رهبری شهید سید عارف حسین حسینی، روحانی پاکستانی و شاگرد امام خمینی، می‌پردازد. ما این روزها با جریان مقاومت دمخوریم و از آن زیاد حرف می‌زنیم و از یک جایی با آن همراه هستیم. در این کتاب با حال و هوای یک مبارز مقاومت روبه‌رو هستیم که غلو ندارد و از فرازوفرود خوبی برخوردار است. در این اثر ساحت زندگی شخصی و تعامل با فرزندان و مهمانان را دربرمی‌گیرد تا در یک سطح ملی برنامه‌ریزی برای استقبال از رئیس‌جمهور ایران را شرح می‌دهد.
این پژوهشگر اظهار کرد: بنابراین اگر می‌خواهیم دریابیم چطور یک فرد از یک گوشه خانه معمولی به یک رهبری تبدیل شود، باید این کتاب را بخوانید. با مطالعه کتاب آشنا می‌شویم با شهید عارف حسینی که در زمانه خودش فرد خاصی بود و امام برای شهادتش پیام عجیب و مفصلی داد که نشانه توجه امام به این شخصیت است.
جوان‌آراسته گفت: برای من شناسنامه کتاب مهم است و در واقع عنوانی که برای کتاب انتخاب شده، سرگذشت شهیدان شیعه و پاکستان نشان می‌دهد که کتاب یک سرگذشت‌نامه است. در زمان تالیف و نشر تکلیفش با خودش معلوم است و در همین قالب می‌ماند و از این چارچوب بیرون می‌زند.
جوان‌آراسته گفت: من گاهی رنج می‌برم از خواندن کتابی که در ابتدا روایت است و در میانه به گزارش تبدیل می‌شود و این نشان می‌دهد که نویسنده تکلیفش با خودش روشن نیست و ناشر هم قالب‌ها را به درستی نمی‌شناسد. بنابراین «علمدار پاراچنار» که میخوانید با آنچه عرضه می‌کند تطابق دارد، یعنی نمی‌گوید این کتاب سرگذشت‌نامه است بعد در میانه تبدیل به داستان شود. شاید این وسواس را هر کسی نداشته باشد، اما من مشخص بودن قالب کتاب و پایبندی مولف و ناشر به آن برایم مهم است.
او ادامه داد: با مطالعه کتاب دریافتم این اثر نخستین کتاب درباره شهید عارف حسین است و در این روال نشان داده که یک نفر در پاکستان زاده شده و تبدیل به شخصیتی می‌شود که فراتر از مرزهای کشورش به جهان می‌نگرد. خواندن کتاب ما را از محدوده جغرافیا بیرون می‌آورد و با آدم‌هایی آشنا می‌کند که امت را می‌فهمند و فقط دیگر شهر و محله خودشان نیستند. ما با فردی روبه‌رو هستیم که سفرهای مختلفی انجام داده و از افراد زیادی یاد می‌گیرد و در نهایت نقطه تاثیرش شاید بیشتر در پاکستان است اما محدود به آنجا نمی‌ماند.
نظر شما