به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست دی ماه کارگاه شعر فارسی در خانه فرهنگ گیلان با حضور علیرضا پنجهای شاعر و روزنامهنگار برگزار شد.
در این نشست علی رضا پنجهای پیرامون نگارش و ویژگیهای یک شعر زیبا گفت: اگر دوباره به دنیا بیایم سراغ شعر نمیروم، ایجاد تعادل بین شعر، تعهد به زندگی و خانواده سخت است. شاید جاهایی یک شاعر واقعی از زندگی غافل شود و به نفع شعر قدم بردارد.
وی افزود: در گذشته خیلی از شاعران بزرگ ایران فقط در خدمت شعر بودند. اعتقاد دارم ادبیات، درمان حسرتهای خالقان ادبیات است. شاعران با اعتقاداتشان شعر مینویسند و گاهی روند زندگی مغایر اعتقاداتت هست. من بعد از ۲۲ سال کار در مجموعهی شهرداری رشت از آنجا فرار کردم چون با روحیات من سازگار نبود. خیلی از ما کارهایی را برای زندگی انجام میدهیم که مغایر روحیات هنری ماست، در جاهایی قرار میگیریم که دوست نداریم اما آن شاعری موفق است که بتواند همان ناسازگاریها را شعر کند.
خالق مجموعه شعر «پیامبر کوچک» در ادامه افزود: من به الهام شاعرانه و چیزی شبیه الهام پیامبرانه اعتقاد دارم، بارها از خواب بیدار شدهام و شعر نوشتهام. هیچگاه سراغ شعر نرفتم همیشه او چون درد در من درونی شد و بیرون زد، اصلاً کاغذ و خودکار همیشه بالای سرم هست.
وی در باب زیبایی شعر گفت: زیبایی، همان صنایع بلاغی است که استفاده میکنیم، هر شعری بلاغت خودش را دارد. در واقع خواننده در برخورد با میدان واژگانی و رفتار شاعر با کلمات است که تحت تأثیر قرار میگیرد. حد زیبایی شعر، به گمانم آنجاست که وقتی شما شعری را خواندی، شاعر دیگری که مخاطب شماست بگوید ای کاش این شعر را من گفته بودم.
پنجهای درباره وضعیت شعرهای معاصر گفت: اکثر شعرهای امروز آفرینه هستند و اثر ندارند. یعنی فقط نوشته شدهاند، اثرگذاری ندارند. اگر آفرینهای میخواهد اثر باشد، باید خود را به مخاطب تحمیل کند. همچنین باید یک شاعر جوان بداند که در مسیری قدم گذاشته که شاعران بزرگی پیشتر مسافر آن مسیر بودهاند. بنابراین باید از سرچشمهها بخوانید. بسیاری از نظریههای ادبی وام گرفته از کتب الهی چون تورات، انجیل و قرآن است.
او در ادامه گفت: وقتی ریگ ودا، اوپانیشاد و… را میخوانید متوجه میشوید که آنها را فرآوری کردهاند و مجدداً در پوششی نو به ما عرضه کردهاند. مضمون اشعار مولانا و حافظ در واقع ترجمان قرآن است. اما هر کدام با رندی و زیرکی و تبحری که در بحث ریتوریک داشتند توانستند، آفرینه خود را اثرگذار کنند به گونهای که قرنهاست حرف از این دست شاعران است.
در ادامه این کارگاه چهرههایی چون آیدا برنو، فائزه قدیمی، ماندانا قربانی، مریم شجاع، داوود شعبانزاده، سپیده داداشزاده، رها برنجکار، نازنین تنهایی، حامد بشارتی، اعظم اسعدی و مزدک پنجهای شعر خواندند و پیرامون برخی از اشعار نظراتی از سوی علیرضا پنجهای و سایرین مطرح شد.
نظر شما