سرویس ادبیات خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - نجمه شمس: امید مجد با ابراز تاسف از درگذشت عباس کی‌منش، استاد بازنشسته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران عنوان کرد: تاکنون دانشگاه تهران چهار نسل استاد را به خود دیده است. نسل نخست شامل امثال ملک‌الشعرای بهار، بدیع‌الزمان فروزانفر، جلال‌الدین همایی، غلامرضا رشید یاسمی و عبدالعظیم قریب بود. نسل دوم را کسانی از جمله محمد معین، پرویز ناتل خانلری، ذبیح‌الله صفا، خلیل خطیب‌رهبر و عبدالحسین زرین‌کوب شامل می‌شدند. نسل سوم که کی‌منش نیز از جمله آنها بود شامل استادانی چون خسرو فرشیدورد، مظاهر مصفا، علی شیخ‌الاسلامی، محمدرضا شفیعی کدکنی و جلیل تجلیل است و نسل چهارم نیز استادان امروز را دربردارد.
وی با اشاره به اینکه اوج فعالیت پژوهشی و تدریس استادان نسل سوم دانشگاه تهران به دهه ۷۰ بازمی‌گردد، افزود: کی‌منش بسیار متواضع بود و آموزش دانشجویان دوره کارشناسی ادبیات فارسی را در درس‌هایی چون آیین نگارش، سبک‌شناسی نظم، سیک‌شناسی نثر، ادبیات عرفانی، سنایی و عطار به تدریس در مقاطع تحصیلات تکمیلی ترجیح می‌داد.
مجد با اشاره به اینکه از کی‌منش کتاب‌های «پرتو عرفان، شرح اصطلاحات عرفانی کلیات شمس»، و «تصویر خیال» و همچنین چندین مقاله درباره شاعران سبک خراسانی و عراقی برجای مانده، توضیح داد: یکی از دلایل محدود بودن تعداد آثار مکتوب استادان نسل‌های اول، دوم و سوم از جمله کی‌منش اهمیت دادن آنها به تدریس و نیز پژوهش عمیق در یک یا چند حوزه خاص بوده؛ اما امروز اعضای هیئت علمی ناچارند برای ترفیع و کسب درجه علمی بالاتر به طور مرتب مقاله یا کتاب تالیف کنند.
این استاد دانشگاه تهران کی‌منش را الگوی وارستگی و مهربانی برای سایر استادان دانست و گفت: کی‌منش تمام دانشجویانش را دخترم و پسرم خطاب می‌کرد، بسیار فروتن و کاملاً بی‌حاشیه بود به‌گونه‌ای که هیچ‌کس هیچ‌گاه از وی رنجشی به دل نگرفته است. همین مهربانی و صفای روحی منجر به وصیتی زیبا شد و پیکرش را به سالن تشریح دانشگاه تهران اهدا کردند.
نظر شما