حجتالاسلام محمدعلي مهدويراد، برگزيده بخش «كتابشناسي» يازدهمين همايش كتاب سال حوزه، با اشاره به اين كه آثار ارسالي اين دوره از تنوع كيفي و كمي قابل ملاحظهاي در مقايسه با دورههاي قبل برخوردار بودند، اظهار داشت: براي استفاده از تمامي ظرفيتهاي حوزويان در بخش تأليف و توليدات علمي بايد برنامهريزي و بسترسازي شود.\
وي با يادآوري اين كه كيفيت كتابهاي اين دوره كه تعداد آنها 1083 اثر گزارش شد، در مقايسه با سالهاي گذشته بالاتر بود، گفت: آثار ارسالي بخش «فقه» بسيار گسترده بودند و در تدوين برخي از كتابها نيز ابتكار قابل توجه و تحولي ارزشمندي به چشم ميخورد كه نشان از بهروز بودن مباحث و گرهگشايي مسايل در سطح بالايي داشت.
برگزيده بخش «كتابشناسي» يازدهمين همايش كتاب سال حوزه درباره زمينههاي تأليفات اين دوره گفت: در بخش «فقه» كه من به عنوان يكي از ارزيابان آن حضور داشتم، اغلب تأليفات اين عرصه با نگاه حقوقي در راستاي توجه به گرههاي حقوقي ـ فقهي جامعه و به شكل كاربرديتري به رشته تحرير درآمده بودند. آثار مربوط به «فلسفه و كلام» نيز به لحاظ گرهگشايي از مسايل ذهني، سوالها و شبهات(به صورت نظري) كاربرديتر از پيش تدوين شده بودند. هرچه زمينه رشد اين مباحث گستردهتر شود، توليدات اين حوزه هم بهتر خواهد شد.
وي درباره ميانگين سني مولفان و پژوهشگران حوزوي اين همايش كه 42 سال عنوان شده بود، گفت: در بخشهايي كه داوري كردم، نويسنده 90 سالهاي هم حضور داشت. «آيتالله آصف محسني» رهبر شيعيان افغانستان كه جلدهاي اول و دوم «حدود الشريعه» را در حد بسيار بالايي تأليف كرده بود. با توجه با اين كه من از ميانگين سني سالهاي قبل اطلاعي ندارم، اين آمار قابل توجه است.
حجتالاسلام مهدويراد در پاسخ به اين پرسش كه «برگزاري همايشهاي كتاب سال حوزه چه تأثيري در گسترش نوع و محتواي تأليفات ديني كشور ميتواند داشته باشد» بيان داشت: اين موضوع خيلي مهم است. مطلبي كه ميگويم يك نوع تعصب نيست، اما وقتي افراد غير حوزويي به حيطه مسايل ديني وارد ميشوند، بايد وضعيت علمي و تخصصيشان بسيار بالا باشد تا مشكلي ايجاد نشود.
وي افزود: هر موضوعي متخصصان خاص خودش را ميطلبد. از آنجايي كه من هم در حوزه و هم در دانشگاه حضور دارم، ميبينم فضلايي كه در دانشگاه حضور دارند، در زمينه علوم اسلامي و ديني آموزهها و فعاليتهايشان(در علوم فلسفه، كلام، علوم قرآني، حديث يا تاريخ) خيلي بسيطتر است، همچنان كه در حوزههاي علميه هم بايد توجه كرد كه متخصصان فن در عرصههاي گوناگون علوم مرتبط، حرفهاي عميق و تخصصيتري نسبت به ديگران دارند.
برگزيده بخش كتابشناسي كتاب سال حوزه با تأكيد بر توجه به زمينههاي خاص تأليفات ديني حوزوي گفت: اين علوم بنيادهايي دارند كه از جمله آنها ميتوان به اشراف بر متون كهن اشاره كرد كه تنها با دانستن زبان عربي بهدست نميآيد. اگر زمينههاي مساعدي براي پژوهش در حوزه ايجاد شود، در توليد محتوا بسيار اثرگذار است و بايد بپذيريم كه نثر، پردازش و برون ديد اين محتوا خوب، گاهي خوب نيست. اگر آن هم خوب شود، بهيقين در مطالعات ديني و پژوهشها تحولات خوبي صورت ميگيرد.
وي درباره ظرفيتهاي حوزههاي علميه كه به طور شايسته از آنها استفاده نشده است، گفت: استعدادهاي بسيار خوبي در حوزهها وجود دارد، اما هنوز آن نظامي كه استعدادهاي نهفته حوزويان را شناسايي كند و بشناساند، وجود ندارد. به اين معنا كه فضلايي وجود دارند كه قلم به دست ميگيرند و خود رو به بار ميآيند. اگر براي آنها نظام آموزشي درستي تدوين شود كه اين زمينهها را شكل دهد و از مرحله خاصي استعدادشان را بازشناسد و شكوفا سازد، در اين راه موفقتر خواهيم بود.
حجتالاسلام مهدويراد مهمترين كاستي اين عرصه را استعدادهاي نهفته و ناشناخته افراد حوزه دانست و تصريح كرد: برنامهريزي يكي از راههاي كشف و به فعليت رساندن استعداد حوزويان است. در دوره كارشناسي به دانشجويان تكليف ميدهيم، در مقطع كارشناسي ارشد به آنها تقرير رساله را ميسپاريم. الان سطح سه و چهار حوزه هم پايان نامه مينويسند، اما بايد برنامههايي را تدوين كنيم كه افراد و طلبگان پايينتر از اين سطوح نيز تكليف بنويسند. در نوشتن اين تكاليف مشخص ميشود چه كساني استعدادهاي قلمي دارند. اگر اين كارها با يك برنامهريزي دقيق صورت گيرد، آينده بسيار خوبي خواهيم داشت.
نظر شما