به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، این نمایشنامه دو درون مایه سیاسی و روانشناسانه دارد.  در ترکیب نهایی این دو به درون‌مایه واحد «روانشناسی قدرت» تبديل مي‌شوند.

ژان راسین، در سال 1639 در لافرت میلون دیده به جهان گشود. او
نمایشنامه‌نویس فرانسوي است. آثار او به دلیل درون مایه‌های سیاسی، روانشناسانه و ساختارهای ادبی خاص خود مورد توجه منتقدان و گروه‌های نمایشی در قرن بیستم قرار گرفتند.

وي پس از سرودن چند شعر، نخستین نمایشنامه‌اش را به نام «بیابان» نوشت که توسط گروه مولیر کمدی‌نویس بزرگ فرانسه به روی صحنه رفت.

با نوشتن نمایشنامه «اسکندر» در سال 1665 وی توانست وارد دربار شود زیرا این نمایشنامه را به افتخار لویی چهاردهم نوشته بود. ولی در همین زمان رابطه راسین و مولیر به هم خورد چرا که راسین نمایشنامه‌اش را برای اجرا به گروه معتبرتری سپرده بود. از طرف دیگر ژانسنیست‌ها او را به مسموم کردن اذهان عمومی متهم کردند و راسین با لحن آتشینی پاسخ اتهام آنها را داد و فرصت خوبی به دست آورد تا به دفاع از تئاتر در برابر مذهبیون بپردازد.

او اعتقاد داشت، درست است که تئاتر هنر مقدسی نیست، ولی بی شک هنر پاک و معصومانه‌ای است. سرانجام در سال 1667 پیروزی قطعی راسین در نوشتن تراژدی با نمایشنامه «آندروماک» حاصل شد. 

این اثر به شدت مورد توجه محافل ادبی و درباریان قرار گرفت. در اوج این افتخارات بود که راسین درصدد رقابت با مولیر برآمد و یک نمایشنامه کمدی با عنوان «طرفین دعوا» در سال 1668 نوشت.

او با اقتباس از تاریخ روم باستان شروع به نوشتن دو تراژدی دیگر کرد، «بریتانیکوس» در سال 1669 و «برنیس» در سال 1670. این دو نمایشنامه رقبای قدرتمندی شدند برای نمایشنامه «تیت» و «برنیس» نوشته پیر کورنی دیگر تراژدی‌نویس دربار.

او در سال 1672 تراژدی دیگری را براساس داستان‌های تاریخی مشرق زمین نوشت که این اثر نیز چون آثار دیگر راسین فضایی پر از خشم و خونریزی داشت. وی دوباره با اقتباس از همان منبع قبلی نمایشنامه «میتریدات» را در سال 1673 نوشت. سپس دوباره به یونان باستان رجوع کرد و تراژی «ایفیژنی» در اولید را در سال 1674 نوشت.

«استر» و «آتالی» دو نمايشنامه ديگر راسين است كه براساس كتاب مقدس نوشته است.

نمایشنامه «آندروماک» نوشته ژان راسین با ترجمه پویان غفاری در شمارگان 1100 نسخه و با قیمت 2300 تومان انتشارات افراز روانه بازار كتاب شده است.