به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، شیخ عبدالحسین امینى معروف به علامه امینى، صاحب كتاب «الغدیر»، سـال 1320 هجري قمري(مطابق با1281 هجري شمسي) در روستاى سردها از توابع شهرستان سراب متولد شد.
علامه اميني از علمای به نام شیعه بود. او تحصیلات مقدماتی را در تبریز گذراند. در جوانی به نجف رفت و پس از گذراندن مرحله‌ای از تحصیل، دوباره به تبریز بازگشت. پس از مدتی تدریس و تحقیق در تبریز دوباره به نجف رفت و برای همیشه در آنجا ماند. در سال ۱۳۳۵ قمری تألیف کتاب «شهداء الفضیله» را آغاز کرد. موضوع این کتاب درباره «عالمانی بود که در راه حق به شهادت رسیده‌اند». در این کتاب زندگی بیش از ۱۰۰ عالم شیعه از قرن ۴ تا ۱۴ ذکر شده اند.
او از ابوالحسن اصفهانی، حاج میرزا احمد حسین نائینی، عبدالکریم حائری یزدی و شیخ محمد حسین کمپانی اجازه اجتهاد داشت.
علامه اميني در علوم اسلامي نظير تفسير، حديث، درايت و علم رجال، استاد بود و در علم فقه و تاريخ به توانمندي فراواني دست يافته بود. هنگامي كه نخستين تأليفش با عنوان «شهداي راه فضيلت» در سي و پنجمين سال عمرش منتشر شد، مراجع و علماي بزرگ زمان از جمله سيد ابوالحسن اصفهاني، حاج آقا حسين طباطبايي قمي، شيخ آقا بزرگ تهراني، شيخ‌محمد‌حسن كمپاني و شيخ محمد‌خليل عاملي، زبان به تحسين او گشودند و بر مقام علمي وي صحه گذاردند.
اين زماني بود كه هنوز سخني از «الغدير» در ميان نبود و پس از اين مراحل بود كه علامه اميني عمر پربركت خويش را در راه تحقيق و تتبع گذراند و كتاب نفيس خود با نام «الغدير» را به جهان اسلام تقديم كرد.
با نگارش كتاب الغدير، كه در حقيقت خود كتابخانه‌اي است، ناقدان، محققان، نويسندگان، روحانيون، شاعران، و ... با هماوايي به ستايش اين اثر و تكريم مولف آن پرداختند و آن را بزرگترين سند وحدت مسلمانان و از كتاب‌هاي منبع و مرجع خويش دانستند.
الغدير در رأس تأليفات علامه و حاصل زحمات 40 ساله او به شمار مي‌رود كه بالغ بر بيست جلد مي‌‌شود. وي در نگارش اين اثر به ده‌هزار جلد كتاب و رساله مراجعه و همه را مطالعه كرد. علامه براي گردآوري مطالب الغدير سفرهاي پژوهشي بسياري داشت. اغلب اين سفرها به مطالعه و استنتاج و تهيه مأخذ و ملاقات با استادان مي‌گذشت. از جمله شهرهايي كه صاحب «الغدير» با اين هدف به آنها سفر كرد، مي‌توان حيدر‌‌آباد، دكن، عليگره، لكنهو، كانپور، جلالي، رامپور،(در هند) فوعه، معرفه، قاهره(در مصر)، حلب، نبل و دمشق(در سوريه) را نام برد.
علامه اميني روز جمعه 12 تير ماه 1349 هنگام اذان ظهر بعد از حدود دو سال بيماري در آستانه 70 سالگي در گذشت. پيكرش در تهران تشييع و سپس به نجف اشرف حمل شد و در آنجا بعد از طواف بر مزار مولاي متقيان علي(ع) در كتابخانه عمومي كه خود او تأسيس كرده بود(مكتبه الامام اميرالمؤمنين) به خاك سپرده شد.
در سال‌هاي اخير درباره آثار، آرا و انديشه‌هاي اين علم شيعي تاليفات و كتاب‌هاي متعددي منتشر شدند كه از آن ميان مي‌توان به علامه امینی، خلاصه الغدیر علامه امینی، علامه امینی مصلح نستوه، غدیرشناسی؛ خلاصه الغدیر علامه امینی برای جوانان، داستان غدیر خم؛ برگرفته از کتاب الغدیر اثر علامه امینی، ناگفته‌هایی از غدیر؛ پرسش‌های ما و پاسخ‌های علامه امینی، قرآن ناطق، علی‌بن ابیطالب(ع)؛ برگزیده کتاب الغدیر علامه امینی، علامه امینی جرعه نوش غدیر و کارنامه پژوهشی دانشگاه علامه طباطبایی، اشاره داشت.
جمعه ۱۱ تیر ۱۳۸۹ - ۱۲:۰۰
نظر شما