تاریخ قاجار
-
در گفت‌وگو با مهدی قربانی مطرح‌شد؛
«تون و طبس» یک دایره‌المعارف غنی است
نویسنده و پژوهشگر مشهدی، کتاب «تون و طبس» که به تاریخ منطقه شمال شرقی ایران در دوره قاجار می‌پردازد را یک دایره‌المعارف غنی دانست.
-
جایگاه تاریخ‌نگاری اجتماعی در ایران/ 2 علی‌محمد آزاده؛
تاریخ اجتماعی را می‌توان از منظر فقهی هم نگریست/ فهم اسناد تاریخی نیاز به تلاش وافر دارد
علی‌محمد آزاده مترجم کتاب «قانون شرع و جامعه ایران» (تاریخ اجتماعی تهران در دوره قاجار) میگوید: خواندن و فهم اسناد تاریخی نیاز به تلاش وافر دارد سوای مشکلات دسترسی به خود اسناد. به هرحال همانند آثار سابق اين محقق (نوبوآکی کندو) کتاب ما را با ساختار و استفاده از وقف در ایران قاجاریه کمک می‌کند.
-
به مناسبت درگذشت محسن میرزایی
روایت تاریخ در مطبوعات ابتکار میرزایی در تشویق به خواندن روزنامه/ نگارش کتاب «ملیجک» در میان گونی‌های پر از اسناد
محسن میرزایی درباره علاقه‌اش به تاریخ این چنین میگوید: «تاریخ را خودم یاد گرفتم و خودم نوشتم. نان شبم را از تبلیغات تجاری درآوردم، روزنامه‌نگاری را هم هیچ وقت رها نکردم. اما نوشتن در حوزه تاریخ را برای دلم انجام می‌دهم.»
-
در نشست نقد و بررسی «مکاتبات میرزا ملکم خان» مطرح شد:
تصویر بدون روتوش میرزاملکم‌خان در مکاتبات/ شخصیتی خاکستری که گاهی منافع شخصی را به منافع ملی ترجیح می‌دهد
حسن حضرتی میگوید: کتاب «مکاتبات میرزا ملکم خان» تصویری تقریباً بدون روتوش از ملکم ارائه می‌کند از آنجا که این مکاتبات بخشی رسمی و بخش دیگری غیررسمی و نامه‌هایی به دوستانش همچون میرزاحسین‌خان سپهسالار است؛ برای همین خیلی سریع و بدون هیچ ملاحظه و تعارفی ملکم در نامه‌ها حرف می‌زند و این رویه فرصتی در اختیار ما قرار می‌دهد تا با شخصیتش بیش از پیش آشنا بشویم؛ شخصیتی که به نظرم شخصیتی خاکستری است یعنی هم محاسن زیادی دارد هم معایب زیادی. در برخی مواقع منافع شخصی را به منافع ملی ترجیح می‌دهد هر چند در بعضی موارد برای منافع ملی ایران تلاش زیادی انجام می‌دهد.
-
در نشست «دیدار با غلامحسین زرگری‌نژاد» مطرح شد
آقامحمدخان فردی فرهیخته، اهل کتاب و شاهنامه‌خوان بود/ رسائل قاجاری که در بساط دستفروشی پیدا شد
غلامحسین زرگری‌نژاد گفت: درباره تاریخ قاجار که موضوع مورد علاقه‌ام است دلم می‌خواست به بازنگری درباره تاریخ آن بپردازم؛ چون درباره این دوره حرف‌های نادرستی در تاریخ نوشتند که درست نیست و باعث قضاوت‌های اشتباهی شده از جمله آقامحمدخان را فردی خونخوار معرفی کردند در حالی که آقا محمدخان فرد باسواد و فرهیخته بود و حتی روایت شده که شاهنامه می‌خواند.