آخرین روزهای خرداد 1367 و برشی از کتاب «دایره‌المعارف مصور جنگ ایران و عراق»؛

به خدا مگر آنکه تانک‌های دشمن از روی جسدم رد شوند

یکی از فرماندهان جبهه مهران در خرداد 1367 روایت می‌کند که حمله منافقین به این شهر برای یکی از فرماندهان گردان‌های لشکر به نام غیوری خیلی سنگین بود. همه عقب‌نشینی کرده بودند، او عقب نمی‌آمد و می‌گفت به خدا مگر آنکه تانک‌های دشمن از روی جسدم رد شوند. من عقب‌نشینی نمی‌کنم. من جلوی منافقین عقب‌نشینی نمی‌کنم. ایستاد و شهید شد.

دشمنانی که فارسی صحبت می‌کردند

در بخشی از کتاب «تنها در قلاجه» از سرتیپ کریم عبادت روایت شده است که منافقین لباس‌هایی شبیه به لباس‌های ایرانی‌ها می‌پوشیدند و ساده میان نیروهای ما رفت‌وآمد می‌کردند و خبر می‌گرفتند. در فکه هم چون فارسی حرف می‌زدند، رزمنده‌ها را غافلگیر کردند.