به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، بیایید به این فکر کنیم چه رازی در دل کوهستان وجود دارد؟ حیوانات و طبیعت سبز یا برفیِ آن، چه پیامی برای ما دارد؟ کشف زندگی و حیات در کوهستان آنقدر هم ساده به نظر نمی‌رسد؛ چون هر گوشه از طبیعت اطراف‌مان ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارد که ما را شگفت‌زده خواهد کرد. با این حال در داستان «کوه» به شکل زیبا و ساده‌ای می‌توانیم گوشه‌ای از کوهستان را ببینیم.
داستان کوتاه «کوه» به نویسندگی ربه‌کا گاگر و تصویرگری گری سیمون روتلیزبرگر با ترجمه لیلا(رویا) مکتبی‌فرد در ۴۲ صفحه مصور رنگی و به بهای ۳۲ هزار تومان از سوی انتشارات مهرسا منتشر شده است. این نویسنده سوئیسی داستان حیوانات کوهستانی را برای ما تعریف می‌کند که در کنار هم می‌خواهند به یک سؤال پاسخ دهند: «کوه چیست؟»
هر کسی به یک وجه از زندگی کوهستانی نگاه می‌کند. طبیعت کوهستان ممکن است برای کسی جنبه سرگرمی و تفریح داشته باشد و برای یک نفر دیگر با چند لحظه قدم زدن در آن، آرامش به همراه بیاورد.
در این داستان، هر حیوانی یک چیزی می‌گوید؛ یکی می‌گوید کوه یک جنگل پر از درخت و چیزهای سبز است، دیگری می‌گوید سبزه‌زار و پُر از گل است و یکی دیگر از خاک و سنگ و صخره می‌گوید. حیوانات داستان فقط به جنبه‌ای از کوه اشاره می کنند که مربوط به زیست خود آنهاست؛ اما با پیشنهاد پرنده تصمیم می‌گیرند به قله کوه بروند و از آنجا ببینند کدام یک از آنها راست می‌گوید و واقعا «کوه چیست؟».
در اینجاست که می‌فهمیم راز بزرگ کوهستان زندگی‌بخشی به حیوانات مختلف است. کوهستان برای آنها یک خانه بزرگ است که پناهگاه‌شان است و تا زمانی که خطری بیرونی آنها را تهدید نکند سال‌ها می‌توانند به زندگی خودشان ادامه دهند.
کوهستان هم به حیوانات و هم به انسان‌ها زندگی می‌بخشد؛ برای انسان‌ها همیشه طبیعت سرمایه گران‌قدری است که باید از آن محافظت کرد.
«وقتی می‌رسند بالای کوه یک دفعه همه غافلگیر می‌شوند. همه‌چیز خیلی متفاوت است؛ اصلاً شبیه آن چیزی نیست که فکرش را می‌کردند. تا چشم کار می‌کند همه‌جا پر است از جنگل، سبزه‌زار، صخره، برف، تپه و آب. همه ساکت کنار هم می‌نشینند و به اطراف نگاه می‌کنند. چقدر همه‌چیز از آن بالا کوچک به نظر می‌رسد. حیوان‌ها می‌گویند: تا این بالا نباشی نمی‌دانی کوه چیست. کوه فقط کوه است؛ به همین سادگی.».
داستان «کوه»، ساده و روان برای مخاطب کوچک خود روایت می‌شود. ایده شناساندن کوهستان به مخاطب کودک از زبان حیوانات ایده‌ای بامزه و جالب است که نویسنده توانسته به خوبی آن را پرورش دهد و به صورت داستانی بیان کند. همچنین این ایده با فلسفه تفکر انتقادی هم آمیخته شده است و این امکان را به کودکان می‌دهد که از طریق رفتار حیوانات در داستان، تفکر انتقادی را بیاموزند و به این نکته دست یابند که هر چیزی را شنیدند نپذیرند و مسائل را از جنبه‌های مختلف بررسی کنند و یک‌جانبه نظر ندهند یا نظرات را نپذیرند.
در این بین، تصویرگری کتاب نیز با جزئیاتِ جذاب خود در کنار خط روایت اصلی داستان، زندگی حیوانات را برای مخاطب کودک به تصویر می‌کشد و کودک به راحتی می‌تواند با دیدن تصاویر به درک بهتری از اینکه هر حیوانی به چه طریقی به کوهستان وابسته است دست پیدا کند. درواقع می‌توانیم بگوییم در این داستان، تصاویر نقش پررنگ‌تری نسبت به متن دارد.
۱۱ آگوست روز جهانی «کوهستان» بود و کتاب کودک «کوه» پیشنهاد مطالعه ما به والدین و کودکان‌شان است برای شناخت بهتر کوه و زندگی حیوانات در آن و البته تمرین تفکر انتقادی و فرصت‌دادن به همدیگر برای بیان نظرات: چه موافق و چه مخالف.
داستان کوتاه «کوه» به نویسندگی ربه‌کا گاگر و تصویرگری گری سیمون روتلیزبرگر با ترجمه لیلا(رویا) مکتبی‌فرد در ۴۲ صفحه مصور رنگی و به بهای ۳۲ هزار تومان از سوی انتشارات مهرسا منتشر شده است. این نویسنده سوئیسی داستان حیوانات کوهستانی را برای ما تعریف می‌کند که در کنار هم می‌خواهند به یک سؤال پاسخ دهند: «کوه چیست؟»
هر کسی به یک وجه از زندگی کوهستانی نگاه می‌کند. طبیعت کوهستان ممکن است برای کسی جنبه سرگرمی و تفریح داشته باشد و برای یک نفر دیگر با چند لحظه قدم زدن در آن، آرامش به همراه بیاورد.
در این داستان، هر حیوانی یک چیزی می‌گوید؛ یکی می‌گوید کوه یک جنگل پر از درخت و چیزهای سبز است، دیگری می‌گوید سبزه‌زار و پُر از گل است و یکی دیگر از خاک و سنگ و صخره می‌گوید. حیوانات داستان فقط به جنبه‌ای از کوه اشاره می کنند که مربوط به زیست خود آنهاست؛ اما با پیشنهاد پرنده تصمیم می‌گیرند به قله کوه بروند و از آنجا ببینند کدام یک از آنها راست می‌گوید و واقعا «کوه چیست؟».
در اینجاست که می‌فهمیم راز بزرگ کوهستان زندگی‌بخشی به حیوانات مختلف است. کوهستان برای آنها یک خانه بزرگ است که پناهگاه‌شان است و تا زمانی که خطری بیرونی آنها را تهدید نکند سال‌ها می‌توانند به زندگی خودشان ادامه دهند.
کوهستان هم به حیوانات و هم به انسان‌ها زندگی می‌بخشد؛ برای انسان‌ها همیشه طبیعت سرمایه گران‌قدری است که باید از آن محافظت کرد.
«وقتی می‌رسند بالای کوه یک دفعه همه غافلگیر می‌شوند. همه‌چیز خیلی متفاوت است؛ اصلاً شبیه آن چیزی نیست که فکرش را می‌کردند. تا چشم کار می‌کند همه‌جا پر است از جنگل، سبزه‌زار، صخره، برف، تپه و آب. همه ساکت کنار هم می‌نشینند و به اطراف نگاه می‌کنند. چقدر همه‌چیز از آن بالا کوچک به نظر می‌رسد. حیوان‌ها می‌گویند: تا این بالا نباشی نمی‌دانی کوه چیست. کوه فقط کوه است؛ به همین سادگی.».
داستان «کوه»، ساده و روان برای مخاطب کوچک خود روایت می‌شود. ایده شناساندن کوهستان به مخاطب کودک از زبان حیوانات ایده‌ای بامزه و جالب است که نویسنده توانسته به خوبی آن را پرورش دهد و به صورت داستانی بیان کند. همچنین این ایده با فلسفه تفکر انتقادی هم آمیخته شده است و این امکان را به کودکان می‌دهد که از طریق رفتار حیوانات در داستان، تفکر انتقادی را بیاموزند و به این نکته دست یابند که هر چیزی را شنیدند نپذیرند و مسائل را از جنبه‌های مختلف بررسی کنند و یک‌جانبه نظر ندهند یا نظرات را نپذیرند.
در این بین، تصویرگری کتاب نیز با جزئیاتِ جذاب خود در کنار خط روایت اصلی داستان، زندگی حیوانات را برای مخاطب کودک به تصویر می‌کشد و کودک به راحتی می‌تواند با دیدن تصاویر به درک بهتری از اینکه هر حیوانی به چه طریقی به کوهستان وابسته است دست پیدا کند. درواقع می‌توانیم بگوییم در این داستان، تصاویر نقش پررنگ‌تری نسبت به متن دارد.
۱۱ آگوست روز جهانی «کوهستان» بود و کتاب کودک «کوه» پیشنهاد مطالعه ما به والدین و کودکان‌شان است برای شناخت بهتر کوه و زندگی حیوانات در آن و البته تمرین تفکر انتقادی و فرصت‌دادن به همدیگر برای بیان نظرات: چه موافق و چه مخالف.
نظر شما