به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس، آئین رونمایی از کتاب «بی خویش» با حضور محمد عارف، پژوهشگر برگزیده هنر، فرخنده صدیق، مولف کتاب و خانواده شهید مصطفی دیانتی‌نسب برگزار شد.

​تقی‌نژاد، پژوهشگر فرهنگ و تاریخ کازرون با اشاره به بیش از 15 هزار عنوان کتابی که در چهار دهه گذشته در سطح کشور با موضوع دفاع مقدس منتشر شده است، گفت: از این تعداد سهم کازرون کمتر از ۱۵ عنوان کتاب است. این تعداد یعنی از هر هزار کتاب منتشر شده، یک کتاب سهم کازرون بود؛ درحالی که از 214 هزار شهید دفاع مقدس، بیش از ۱۲۰۰ شهید متعلق به کازرون است؛ به عبارت دیگر از هر ۲۰۰ شهید، یک شهید از شهرستان کازرون تقدیم شده. اگر بخواهیم نسبتی بین دو آمار فوق برقرار کنیم با این واقعیت مواجه می‌شویم که در زمینه تدوین و انتشار کتاب کوتاهی شده و باید پنج برابر آمار کنونی کتاب منتشر شده داشته باشیم؛ یعنی دست‌کم ۷۵ کتاب.

وی افزود: اگر میانگین زمان لازم برای انتشار هر کتاب را بین سه تا چهار سال درنظر بگیریم برای جبران ۶۰ کتاب منتشر نشده حدود ۲۰۰ سال زمان نیاز است. به همین خاطر می‌طلبد که هم نویسندگان، هم رزمندگان و هم مسئولان همت کنند تا در زمان کمتری فرآیند انتشار کتاب‌ها انجام شود.

تقی نژاد ادامه داد: برای انتشار هر کتاب در حوزه دفاع مقدس باید جشن گرفت و با توجه به دشواری‌های نگارش و انتشار کتاب، باید به خانم فرخنده صدیق نویسنده کتاب «بی‌خویش» و خانواده شهید دیانتی‌نسب که با همت بلندشان این کتاب به بهترین شکل به سرانجام رسیده است تبریک و دست‌مریزاد گفت.

عارف، پژوهشگر و مردم‌شناس در این آئین با تاکید بر اهمیت مطالعات مردم‌شناسی در کازرون برای رسیدن به تولیدات فرهنگی همچون نشر کتاب، تولید فیلم مستند، داستانی و نمایش، از این که نام بزرگان و نام‌داران کازرون بر میادین و خیابان‌های مهم این شهر نیست گلایه کرد و گفت: با احترام به شخصیت‌های ملی کازرونی، برای نوآموزان و مردم کازرون لازم است؛ چراکه شکوه شهرستان به نام‌گذاری مکان‌های مهم شهر به نام و نصب تندیس نامداران ملی درحوزه های پزشکی، فنی مهندسی، شعر و ادبیات،  هنر، ورزش و... خواهد بود.
 
وی بر توجه به واقعیت های زندگی شهدا در جریان تدوین کتاب درباره آنها تاکید کرد.
 
فرخنده صدیق، گردآورنده و پژوهشگر این کتاب نیز که از آموزگاران کازرونی است در این مراسم، گفت: طبق عادت معلمی‌ در هنگام نوشتن این کتاب بسیار آموختم و دانستم که جنگ، نام دیگر جهل است و مصطفایی که یک معلم شاعر بود بیش از هر چیز برای مبارزه با جهل و خشونت، کبوترِ جبهه‌ها شد.
 
مولف کتاب «بی‌خویش» افزود: رزمندگان کازرونی که از دیدگاه رزمندگان سایر شهرهای فارس، تاریخ زنده دفاع مقدس هستند هنوز در خود کازرون گمنام و مظلومند و این کتاب را به همه آنان تقدیم می‌کنم.
 

مرتضی دیانتی‌نسب، برادر شهید و رئیس پیشین اداره آموزش و پرورش کازرون گفت: 6 سال گذشت و فرایند نگارش کتاب، بخش عمده‌ای از زندگی روزمرّه‌ من و نویسنده را شکل داد. آنچه امروز به پیشگاه شما عرضه می‌شود بدونِ دوستانم سیدمحمدجعفر شاه‌امیری، دکتر کاظم دهقانیان‌فرد، مهدی تقی‌نژاد، کاظم فرحناک و نظارت فنی و دقت نظر حسن ملک‌زاده، عبدالحسین پیروان، محمدجواد گلستان‌فرد، سردار رحیم قنبری و سردار دکتر فضل‌اله نوذری درباره‌ رویدادها و تاریخِ جنگِ هشت‌ساله، منتی بزرگ بود؛ هرچند هیچ‌یک از این نام‌های بزرگ و عزیز، باعث نمی‌شود که کتاب از نگاه نقادانه‌ صاحبانِ فن و اهالیِ ادبیاتِ پایداری، محروم بماند.
 
وی ادامه داد: شاید اغراق نباشد اگر ادعا کنم تا 6 سال پیش، به تعداد روزهای 30 سال، دوریِ فیزیکی از برادرم مصطفی که با اختلاف سنی سه سال، نزدیک‌ترین و شیرین‌ترین خاطرات کودکی تا جوانی‌ام را به خود اختصاص می‌داد، حسرت خوردم و یا در خلوت و جَلوت گریستم.
 
کتاب «بی‌خویش» سرگذشت آموزگار شهید مصطفی دیانتی‌نسب، را از کودکی تا شهادت با ویژگی برجسته آشنایی با مردم کازرون در سال‌های 1345 تا 1365 با نوشتاری داستانی، می‌پردازد. شهید مصطفی دیانتی‌نسب، زاده 1345 در کازرون است. وی پس از دریافت دیپلم، پیشه آموزگاری را برگزید و در روستاهای شهر جره و بالاده کازرون به دانش‌آموزان درس می‌داد. مصطفی، هم‌زمان در جبهه‌های جنگ نیز حضور داشت. او در آزمون سراسری توانست در رشته شیمی دانشگاه شیراز و دکتری دندان‌پزشکی دانشگاه اصفهان پذیرفته شود. وی ۳۰ دی 1365، هنگام نبرد کربلای 5 در شلمچه به شهادت رسید. پیکر او در گلزار شهدای آرامستان امام‌زاده سید محمد نوربخش کازرون به خاک سپرده شد.