جایزه پرنس آستوریاس اسپانیا در بخش ادبیات که برای تقدیر از یک عمر دستاورهای ادبی یک نویسنده یا شاعر به او تعلق می گیرد، امسال لئونارد کوهن را به عنوان برنده خود برگزید.
لئونارد نورمن کوهن شاعر کانادایی که زاده مونترال در سال 1934 است، از کودکی به ادبیات علاقه داشت. او در دانشگاه مک گیل کانادا تحصیل کرد و در سال 1955 فارغ التحصیل شد. او کارش را با تمرکز بر موسیقی شروع کرد و بعد راهی نیویورک شد تا با استفاده از یک بورس بتواند در دانشگاه کلبیما تحصیل کند.
او با دریافت بورسیه ای از دولت کانادا نخستین کتاب شعرش را در سال 1956 با عنوان «بگذار با اسطوره ها رقابت کنیم» منتشر کرد. این کتاب با الهام از اشعار فدریکو گارسیا لورکا شاعر اسپانیایی که همیشه مورد تحسین کوهن بود، سروده شده بود.او که نویسنده 13 کتاب است در دهه 60 راهی یونان شد و در این سال ها دومین کتابش را با عنوان «جعبه ادویه زمین» در سال 1961 منتشر کرد. نخستین رمان او با عنوان «بازی مطبوع» در سال 1963 منتشر شد و مجموعه جدید اشعارش با عنوان «گل هایی برای هیتلر» در سال 1964 به بازار آمد. پس از آن او رمان «گمشدگان زیبا» را نوشت و سپس مجموعه شعری «پازاریت هایی از بهشت» در سال 1966 منتشر شد. «انرژی بردگان» کار بعدی او بود که در سال 1972 منتشر شد و «کتاب بخشش» در سال 1984 به بازار آمد. «کتاب خواستن» در سال 2006 مجموعه ای از اشعار و قطعات منظوم اوست و نخستین کتاب شعری ست که توانست در تاریخ کانادا پرفروش ترین کتاب سال شود. جدیدترین کتاب او با عنوان «اشعار و ترانه ها» در سال 2011 منتشر شده است.
کوهن در اواخر دهه 60 به آمریکا بازگشت و نخستین صفحه موسیقی اش با عنوان «ترانه های لئونارد کوهن» را منتشرکرد که شامل مشهورترین ترانه های او بود. او پیش از این آلبوم «ترانه هایی از رم» را در سال 1969 منتشر کرده بود. ترانه هایی از عشق و نفرت در سال 1971 که جایگاه او را به عنوان یکی از بزرگ ترین ترانه نویسان دوران تثبیت کرد از دیگر آثار موسیقایی اوست. «ترانه های زنده» در سال 1973، «پوستی تازه برای مراسمی قدیمی» در سال 1974، «مرگ مرد بانوان» در سال 1977، «ترانه های اخیر» در سال 1979، «موقعیت های مختلف» در سال 1984، «مرد تو» در سال 1988، آینده در سال 1992، ده ترانه جدید در سال 2001، هدر عزیز در سال 2004 و آماده باش آبی در سال 2006 آلبوم های موسیقی او هستند.
او از چهره های مشهور و مورد تقدیر در کانادا و به ویژه ایالت کبک است و در سال 2010 جایزه گرمی را برای یک عمر دستاورد از آن خود کرده بود. او در سال 2011 جایزه گلن گلد را نیز از آن خود کرده است.
برمبنای اطلاعیه بنیاد پرنس آستویاس، این جایزه که با هدف تقدیر از دستاوردهای علمی، تکنیکی، فرهنگی، اجتماعی و انسان دوستانه تقدیم می شود، شامل آثاربرجسته از هر یک از این مقوله ها در سطح جهانی می شود و می تواند به بک فرد، بنیاد یا گروه تعلق بگیرد.
امسال 32 نامزد از آرژانتین، اتریش، استرالیا بوسنی، برزیل، کانادا، جمهوری چک، کوبا، شیلی، چین، فرانسه، گواتمالا، گرجستان، ایران، ایتالیا، لبنان، هلند، مقدونیه، مکزیک، پرتغال، رومانی، آفریقای جنوبی، بریتانیا، آمریکا و اسپانیا به این رقابت ها راه یافته بودند.
این سی و یکمین دوره برگزاری این جایزه و در آن جایزه هنر به ریکاردو موتی رهبر ارکستر ایتالیا، جایزه علوم اجتماعی به هاوارد گاردنر روانشناس آمریکایی، جایزه ارتباطات و امور انسان دوستانه به موسسه بریتانیایی انجمن سلطنتی، جایزه تحقیقات علمی و تکنیکی به جوزف آلتمن، آرتورو آلوارز-بویلا و گیاسوما ریزولاتی تعلق گرفت. برندگان جایزه همکاری بین المللی و جایزه ورزش و رقابت هفته آینده اعلام می شود.
برندگان این جایزه علاوه بر دیپلم افتخار و مجسمه ای از خوان ماریو یک جایزه نقدی 50 هزار یورویی نیز دریافت می کنند. جوایز برندگان در مراسمی رسمی در پاییز پیش روی به آنان اهدا می شود.
در سال های پیش چهره های شناخته شده ای چون مارگارت آتوود، پل آستر، اسماعیل کاداره و آرتور میلر این جایزه را در بخش ادبیات از آن خود کرده اند.
نظر شما