یکشنبه ۵ تیر ۱۳۹۰ - ۱۶:۲۰
براي هر معارفه توديعي هم وجود دارد؛ واقعيتي تلخ

مديريت اساسا چيز خوبي است. حتي زماني ‌خوب‌تر هم مي‌شود كه مديريت فرهنگي باشد و بهتر از آن، زماني است كه در روز توديع همه از رفتنت بغض كنند و به احترامت بايستند و طولاني دست بزنند. علي اكبر اشعري در سالن شريعت‌زاده و در روز توديعش بعد از پايان 5 سال مديريت كتابخانه ملي، اين چنين بدرقه شد./

خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)- مهدي محبعلي،‌روزنامه نگار: علي اكبر اشعري، شايد مثل همه مديران اجرايي، كم و بيش انتقاداتي به شيوه مديريتي اش وارد باشد اما چيزي كه به وي در دوران كاريش، ‌لااقل در اين 5 سال كه نگارنده به شكل مستقيم شاهد آن بوده‌ - كمك كرد، اين بود كه "حاج آقا" هرگز اخلاق را زير پا نگذاشت. 

او، هيچ وقت، از موضع يك مدير منصوب توسط رييس جمهور، از دايره تواضع و فروتني خارج نشد، هرگز آرمان‌ها و عقايدش را - هر چه بود و بدون ‌توجه به جهت‌گيري ها و ملاحظات سياسي- خرج مصالح مديريتي و بقا و جايگاه خود نكرد. 

اشعري رييس، به گواهي همه همكارانش،  هرگز به زيردستانش حتي زماني كه متسحق توبيخ بودند،‌توهين نكرد. شايد اين بديهي به نظر بيايد اما در مقام مقايسه با برخي مديران ساير حوزه‌ها ، از روحيه بزرگ و افق‌نگر يك مدير ‌نشان دارد.
"حاج آقا" هرگز از پاسخ و قبول مسووليت طفره نرفت و پاي خطاهاي احتمالي خود و سازمانش ايستاد و مسووليت‌ها را پذيرفت. 

او، در برابر فضاي مدرن، ‌با همه ريشه‌هاي سنتي،‌ عاقلانه رفتار كرد و اين‌گونه شد، مديري كه ديگر ميزي در كتابخانه ملي نداشت، بايد براي بردن هداياي از سر اخلاص كاركنان و مديران همان سازمان، وانت كرايه مي‌كرد!

اين‌چنين بود كه خبرنگاران هميشه منتقد، اين بار در برابر سخنراني او، ايستادند و او را تشويق كردند و تاسف خوردند كه چرا اشعري در مراسم توديع خود خبر از نپذيرفتن مناصب اجرايي ديگر داد.

چه خوب است اگر همه ما زماني كه مدير شديم، مي‌دانستيم و باور مي كرديم كه براي هر معارفه‌اي، هميشه روز توديعي هم طلوع خواهد كرد!

هرجا مي‌رود خدا نگهدارش.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط