به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست نقد و بررسی کتاب «مباني امید و امید درمانی» عصر دیروز (18 تیر) با حضور دكتر فرشاد بهاري، نویسنده کتاب، دکتر آناهیتا خدابخش، استاديار گروه مشاوره دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و سپیده باطبی، دبیر نشست در سرای اهل قلم موسسه خانه کتاب برگزار شد. 

در اين نشست، آناهيتا خدابخش، نخستین بخش قابل ارزيابي کتاب را طراحی جلد آن دانست و گفت: توجه نویسنده به ميزان نور در طراحي جلد كتاب، نشانگر حساسیت و اهميت وی به نظريه اميددرماني است. 

وی «عصب‌شناسي» را یکی از مهمترين بخش‌هاي كتاب معرفي كرد و گفت: دكتر بهاري، نویسنده این کتاب بخش گسترده‌اي از كتاب را به عصب‌شناسی امید و اميد درماني اختصاص داده و این فصل برای بیماران خاص به ویژه سرطانی‌ها قابل توجه است. در این نوشتار فنون درمانی موثری برای علاقه‌مندان به حوزه روانشناسی ارايه شده است.

خدابخش، مخاطب كتاب «مباني اميد و اميددرماني» را روانشناسان، مشاوران و افرادی که به نوعی امید خود را در زندگی از دست داده و راهی برای آینده نمی‌بینند، دانست و توضیح داد: در بخش‌هایی از این کتاب مباحث امید از اميدواري جدا شده و نکات تمایز این دو واژه از یکدیگر تشریح شده است.

این کارشناس حوزه روانشناسی عنوان کرد: نويسنده در بخش پاياني كتاب پايان‌نامه‌هاي دانشجويي دهه هشتاد در حوزه اميد درماني را ارايه كرده و اين امر نشانگر اهميت وي به مباحث عملي و تجربه شده در كشور است. 

در این نشست، دکتر فرشاد بهاری نویسنده کتاب «مبانی امید و امید درمانی» عنوان کرد: نظریه «امید» برای دستیابی به اهداف افراد طراحي شده و در داخل و خارج از ایران نمونه‌هاي غير باليني در حوزه‌هاي روابط زناشويي، پيشرفت تحصيلي و ... مورد ارزيابي قرار گرفته است.

وي گفت: فرهنگ ایرانی با اشعار شاعرانی چون سعدی و حافظ درباره امید و امیدواری همراه است. امید چون اکسیژن در رگ‌‌های انسان جاری است و فرد ناامید، مرده متحرک است.

بهاري، نوشتار حاضر را نخستین اثر تالیفی در حوزه نظريه «امید» در كشور معرفی کرد و گفت: امید واژه غریبی نیست اما مفهوم دوری دارد. قرآن کریم دارای آیات بسیاری درباره امید است به طور مثال در قرآن تاكيد شده پس از هر سختی آسانی است. در فرهنگ جوامع نیز واژه اميد به كرات مورد توجه قرار گرفته به طور مثال تولستوی، امید را صبحانه خوب اما شام بدی می‌داند.

بهاری با بیان اینکه امید با احتمالات قوی سروکار دارد و تعریفی است که پیش‌تر از سوی صاحب‌نظرانی چون «اسنایدر» در حوزه روانشناسی مطرح شده، افزود: «اسنایدر» روانشناسی است که پس از تحمل پانزده سال بیماری سرطان، درگذشت و آثار بسياري در حوزه اميد و روانشناسي مثبت‌گرا حتي پس از مرگش تاليف شد. وي امید را «قدرت اراده، راه‌یابی، توانایی یا برنامه‌ریزی به سمت هدفی مثبت» تعريف كرده است.

وی پیشینه امید درمانی را مربوط به پنج سال پیش در ایران و بیش از هجده سال در جهان دانست و یادآور شد: براساس مباحث نظريه اميد «اسنایدر»، امید دارای دو بعد انگیزشی و شناختی است. امید از سه سالگی قابل آموزش است و نخستین مهارت زندگی محسوب می‌شود. تحقیقات ثابت کرده که امید بر بیماری‌های خاص، صعب‌العلاج، سرطانی‌ها، عملکردهای ورزشی، افت تحصیلی و روابط زناشویی تاثیرگذار است.

بهاری در ادامه افزود: کتاب «مبانی امید و امید درمانی» را با این امید نوشتم که توجه مخاطب را جلب کند و زمینه‌ای برای نگارش آثار بیشتر و پرمحتواتري در آینده فراهم شود. 

در ادامه سپیده باطبی، دبير نشست عنوان کرد: کتاب «مبانی امید و امید درمانی» در دو بخش نظری و عملی به مفهوم امید پرداخته و دارای سه بخش اصلی «روانشناسی و فیزیولوژی امید»، «مضامین امید در مشاوره و روان‌درمانی» و «کاربردهای نظریه امید و امید درمانی» است.

سپس دكتر بهاری با اشاره به اینکه «اسنایدر» خود را بنيانگذار نظریه امید ندانسته، توضیح داد: وی معتقد است که مباحث مربوط به امید را جمع‌آوري و فرمول‌بندی کرده و از آن به عنوان فرانظریه اميد یاد کرده است. 

وی تمرکز مباحث کتاب «مباني اميد و اميد درماني» را بر نظریه «اسنایدر» دانست و یادآور شد: در این کتاب به هیچ عنوان از تئوری میلر درباره امید استفاده نشده چراکه معتقدم مباحث اسنایدر جامع و کامل این حوزه را پوشش داده است. «اسنايدر»، امید را بر کودکان، نوجوانان و بزرگسالان سنجیده و براساس آن 243 مقاله و 23 کتاب در حوزه روانشناسی مثبت‌گرا و امید نوشته است.