به گزارش خبرگزاری كتاب ايران (ايبنا) به نقل از المحيط، نويسنده در مقدمه كتاب توضيحات كاملی درباره مطالب آن ذكر می‌كند. وی معتقد است موقعيت ژئواستراتژيك تركيه و ايران در منطقه خاورميانه و در پی آن قدرت تأثيرگذاری هريك از اين دو در تحولات منطقه پيرامونی‌شان، جايگاه ويژه‌ای در روابط دو جانبه اين دو كشور به آن‌ها بخشيده است. از سوی ديگر موقعيت جغرافيايی دو كشور ايران و تركيه بيش از همه مناطق دنيا ابعاد ژئوپولیتيكی بسيار مهم ومنحصر به فردي دارد.
به عقيده نويسنده علاوه بر اين جايگاه منطقه‌ای، دو كشور تركيه و ايران در برخی تجربه‌های تاريخی هم ويژگی‌های مشابهی دارند. به عنوان مثال "جمهوری تركيه" در مساحتی كم‌تر از نصف مساحت "امپراتوری عثمانی" پا گرفت. حكومت عثمانی كه مركز آن در تركيه امروزی قرار داشت از غرب به اروپا و از شرق و جنوب به مناطقی از آسيا و شمال آفريقا امتداد داشت.
مساحت ايران كنونی نيز از مساحت قرن نوزدهم آن بسيار كم‌تر است. ايران در دو قرن گذشته افغانستان را در شرق و مناطق گسترده‌ای از قفقاز در شمال را از دست داد.
نويسنده در اين كتاب روابط تركيه و ايران را از زوايای مختلف بررسی می‌کند و از خلال تحليل شاخصه‌های اين روابط چشم انداز آن را به تصوير می‌كشد. بررسی مسایل حساس بين دو كشور و ناآرامی‌هايی كه می‌تواند در اثر اختلاف ديدگاه‌های اين دو به وجود آيد و همچنين تأثير سياست‌های ايالات متحده بر آينده اين روابط از ديگر مباحث اين كتابند.
دوشنبه ۳ مرداد ۱۳۹۰ - ۱۰:۰۸
نظر شما