ايبنا نوجوان: «هرمان ملويل» در نخستين روز ماه آگوست سال ۱۸۱۹ در شهر نیویورک آمريكا به دنيا آمد.
او در یازده سالگی به همراه خانواده‌اش به شهر کوچک آلبانی (در ایالت نیویورک) مهاجرت و در آکادمی آلبانی آغاز به تحصیل کرد. سال بعد به‌خاطر بدهی فراوان پدرش ناچار شد تا به کارهای مختلفی مشغول شود؛ از فروشندگی گرفته تا کارگری در مزرعه و حتی معلمی.
هرمان در 18 سالگی ملوان شد و به همراه یک کشتی تجاری به بندر لیورپول انگلیس رفت. جنایت‌هایی که در کشتی و محلات ساحلی لیورپول دید، تصورات رمانتیک او را از دریانوردی نابود کرد، اما چهار سال بعد به‌دلیل نیافتن شغلی مناسب‌تر، ناگزیر از دریانوردی شد.
هرمان این‌بار کشتی صید نهنگ آکاشنت را همراهی می‌کرد، اما شرایط زندگی در کشتی چنان تحمل‌ناپذير بود که به همراه یکی از دوستان خود در جزایر مارکوئیز از كشتي فرار کرد و یک ماه در کنار قبیله‌ي آدم‌خوار تیپس زندگی کرد، دورانی که بعدها از آن به‌عنوان تجربه‌ای لذت‌بخش یاد می‌کرد.
هرمان ملویل جزایر مارکوئیز را به‌همراه یک کشتی صیادی استرالیایی ترک کرد، اما زندگی پرحادثه‌اش با صیبت‌های دیگری نیز همراه بود. او به دليل شرکت در یک شورش، روانه‌ي زندان شد و البته بعد از مدت کوتاهی از زندان هم فرار کرد و به جزیره‌ي «ایمکو» در نزدیکی «تاهیتی» (یکی از جزایر مهم اقیانوس آرام) گریخت و در میان بومیان آن سرزمین پنهان شد؛ مردمی که آن‌ها را خیلی بیش‌تر از هموطنانش دوست می‌داشت.
هرمان مدتی بعد به همراه یک کشتی ماهی‌گیري دیگر عازم هاوایی شد و 14 هفته در این مجمع‌الجزایر کار کرد و آن‌گاه برای خدمت سربازی در کشور خود ثبت‌نام کرد.
ملویل در بیست‌وپنج سالگی، ساكن بوستون شد و دوران دریانوردیش به پایان رسید.
دوران نويسندگي هرمان ملويل
ملویل نوشتن را در بوستن و براساس تجربیات دوران دریانوردی خود آغاز کرد. چهار کتاب اولش بیش‌تر به خاطره‌نگاری نزدیک بودند تا رمان. «تیپس»، «اُمو»، «آخور سرخ» و «ژاکت سفید» سفرنامه‌هاي ملويل در سال‌هاي دريانوردي‌اش به‌شمار مي‌روند.
«هرمان ملويل» شاهكار خود، «موبی دیک» یا «نهنگ سفید» را در 31 سالگي نوشت و به شهرتي جهاني دست يافت.
«موبي‌ديك»، داستان تلاش یک ناخدا برای صید نهنگی سفید را به نمايش مي‌گذارد. این کتاب ملویل را می‌توان انتقاد او به تاثیر غرور بشر در انقراض نسل این جانور دانست.
«موبي‌ديك» را در ايران، مترجماني چون «علی‌اصغر محمدزاده»، «نوشين ابراهيمي» و «پرويز داريوش» به فارسي برگردانده‌اند. انتشارات «اميركبير» نيز متن خلاصه شده‌ي اين اثر را با ترجمه‌ي «محمد طلوعی» روانه بازار كتاب كرده است. اين كتاب به دليل متن خلاصه شده و روان آن براي مطالعه‌ي نوجوانان مناسب است.
منبع خبر: ويكي پديا
دوشنبه ۱۰ مرداد ۱۳۹۰ - ۱۶:۵۲
نظر شما