به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از مجله كتاب فرانسه، جايزه ژان ژيونو به ارزش 8 هزار يورو به رمان‌هاي فرانسوي زباني تعلق مي‌گيرد كه داراي ويژگي‌هاي چشمگيري از فضاهاي داستاني ژان ژيونو باشند. اين جايزه برنده نهايي سال 2011 خود را روز 18 اكتبر (26 مهر) معرفي مي‌كند.

سال 1990 به مناسبت بيستمين سالگرد درگذشت ژان ژيونو، همسر و دختر اين نويسنده سرشناس فرانسوي تصميم گرفتند مجموعه آثار يك نويسنده فرانسوي زبان را به منظور گراميداشت ژان ژيونو و ادبيات داستاني فرانسوي با اهداي جايزه بزرگ ادبي ژان ژيونو گرامي بدارند. جايزه ديگري نيز از سوي هيات داوران ژان ژيونو به بهترين رمان سال اهدا مي‌شود.

نامزدهاي جايزه بهترين رمان ژان ژيونو 2011:
«توركتو» اثر متين آرديتي (آكت سود)
«اتاقي براي بازيابي زمان» اثر بنجامين برتون (گاليمار)
«بازگشت به كيليبگز» اثر سرش شالاندون (گراسه)
«از روزگاري كه بودند» اثر مارين دوفالوارد (گراسه)
«چراغ ارسطو» اثر تيري لاژه (گاليمار)
«از حلقه پچ پچه‌ها» اثر كارول مارتينز (گاليمار)
«چهار خاكسپاري و يك وصلت» اثر ماتيو نولي (دو فالوا)
«هيچ در برابر شب نمي‌ايستد» اثر دلفين دو ويگان (جي. سي لته)
«خانه ماچايف» اثر استانيسلاس ويلز (سرژ سافران)

ژان-ماري گوستاو لوكلزيو (1997)، ژان راسپاي (2001)، ژاك شسه (2007)، املي نوتومب (2008) و شارل دانتزيگ (2010) از چهره‌هاي سرشناسي هستند كه اين جايزه را در سال‌هاي اخير دريافت‌كرده‌اند.

ژان ژيونو (1970-1895) نويسنده‌اي از مناطق جنوبي فرانسه است كه كاراكترها و عناصر زندگي اجتماعي مناطق جنوبي فرانسه، همواره فضاهاي داستان‌هاي او را تشكيل مي‌دادند.
 
با اين حال دوران نويسندگي ژان ژيونو را مي‌توان به دو دوره تقسيم كرد؛ او در دوره جواني تحت تاثير متون مذهبي مانند كتاب مقدس و همچنين حماسه كلاسيك ايلياد اثر هومر و آثار ويرژيل سه رمان به نام‌هاي «كولين» (1929)، «باوموني» (1929) و «بازيافته» (1930) را نوشت. در اين دوران مارسل پانيول ديگر چهره مطرح جنوبي آن روزگار سينما و ادبيات فرانسه نمايشنامه «زن نانوا» (ترجمه محمد قاضي به فارسي) را با اقتباس از داستان‌هاي ژيونو نوشت و بعدها با بازي روژه هني بر پرده سينما برد. دو فيلم سينمايي ديگر پانيول «آنجل» و «بازيافته» نيز با اقتباس از آثار ژيونو ساخته شدند.

اما پس از جنگ جهاني دوم ورق برمي‌گردد و شخصيت‌هاي آثار ژان ژيونو تحت تاثير ويراني‌هاي جبران ناپذير جنگ در اروپا ماهيت سياسي و اجتماعي ملموس و زمان‌مندي پيدا مي‌كنند و از سوي ديگر تكنيك روايي جريان سيال ذهن نيز نقش چشمگيرتري در تجربه خواننده از ابعاد دروني كاراكترهاي داستاني پيدا مي‌كند. رمان‌ «سلاح‌هاي كوبنده» (1950) و «سواركاري بر پشت بام» (1951) از جمله اين آثار هستند كه اولي در سال 2001 توسط رائول روئيز و دومي با بازي ژوليت بينوش به كارگرداني ژان-پل راپنو در سال 1995 جلوي دوربين رفتند. «مردي كه درخت مي‌كاشت» (1953) نيز از آثار آن دوره ادبي ژيونو است.

آثار تكميل شده و ناتمام ژان ژيونو حتي سه دهه پس از مرگش، بيشتر از سوي نشر گاليمار منتشر مي‌شوند.