به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، هنگامي مي‌توان درباره ارزش و هدف و علل قيام و نهضتي اظهارنظر كرد كه شخصيت رهبر آن قيام را بشناسيم و از اخلاق و فضايل و علم و معارف و محيط و سوابق زندگي او آگاه باشيم و اگر درباره يك نهضت، پيش از شناختن شخصيت صاحب آن نظري بدهيم، قابل اعتماد نخواهد بود.
به عنوان مثال، در شناختن حقيقت دعوت اسلام، علاوه بر قرآن مجيد و تعاليم و برنامه‌هاي اسلام، بايد سوابق زندگي حضرت پيامبر اكرم(ص) و خاندان گرامي، اخلاق و سلوك و معاشرت و روش آن حضرت(ص) را در جنگ‌ها و غزوات و ديگر حالات، راهنماي معرفت و تحقيق قرار داد.
براي شناختن ارزش و حقيقت و همچنين علل و نتايج قيام امام حسين(ع) نيز ناگزيريم فضايل و احاديث مناقب، معجزات، كرامات، مكارم اخلاق و محامد اوصاف، محبوبيت و نفوذ اجتماعي و اعتراف دشمنان به شخصيت بي‌نظير آن حضرت(ص) را از نظر بگذرانيم تا هم به ثواب ذكر فضايل آن حضرت(ص) نايل شويم و هم به حق آن پيشواي بزرگ آزادمردان، به قدر استعداد و بينش خود معرفت پيدا كنيم.
از اين‌رو، در نوشتار براي آشنايي مختصر با شخصيت حضرت امام حسين(ع) به آيات رباني و روايات نوراني اشاراتي مي‌شود.
سيماي امام حسين(ع)
سيماي درخشان امام حسين(ع) در چند آيه قرآني توسط خداوند به تصوير كشيده شده است. از آياتي كه علماي فريقين به اهل‌بيت و عترت پيامبر(ص) تفسير كرده‌اند مي‌توان به اين آيات اشاره كرد.
آيه مودت
«قل لا اسئلكم عليه اجرا الا الموده في القربي؛ (اي پيامبر! به پيروانت) بگو من از شما اجر رسالت نمي‌خواهم جز مودت و دوستي به خويشاوندانم(شوري، آيه 23)».
يكي از آيات قرآن مجيد كه عظمت مقام حسين(ع) از آن استفاده مي‌شود، اين آيه كريمه است.
احمد‌بن حنبل در «مسند» ابونعيم حافظ، ثعلبي، طبراني، حاكم نيشابوري، رازي، شبراوي، ابن‌حجر، زمخشري، ابن‌منذر، ابن‌ابي‌حاتم، ابن‌مردويه، سيوطي و گروهي ديگر از علماي اهل‌سنت از ابن‌عباس روايت كرده‌اند: آنگاه كه آيه مودت نازل شد، گفتند: اي پيامبر خدا! كيستند اين خويشاوندان تو كه مودت و دوستي آنان بر ما واجب شده؟ فرمود: «علي و فاطمه و دو پسر آنها.»
آيه تطهير
«انما يريدالله ليذهب عنكم الرجس اهل‌البيت و يطهركم تطهيرا؛ همانا خداوند چنين مي‌خواهد كه رجس و پليدي هر آلايش را از شما خانواده نبوت (اهل‌بيت) ببرد و شما را از هر عيب پاك و منزه گرداند(احزاب، آيه 33).»
برحسب احاديث متواتر و مشهور بين شيعه و سني، آيه تطهير در مورد اجتماع آن پنج شخصيت ممتاز عالم آفرينش در زير كسا و دعا و صلوات پيغمبر(ص) بر آنها كه دفعات متعدد در منزل پيغمبر(ص) و در خانه فاطمه زهرا(س) و در حجره ام‌سلمه و جاهاي ديگر اتفاق افتاد، نازل شد. آيه شريفه و احاديثي كه در تفسير آن وارد شده‌اند، دلالت بر عصمت و جلالت شان حضرت سيدالشهدا(ع) دارند.
آيه مباهله
«فمن حاجك فيه من بعد ما جاءك من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءكم و نساءنا و نساءكم و انفسنا و انفسكم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله علي الكاذبين»، از جمله آياتي كه به اتفاق مسلمانان، بر فضيلت و بلندي رتبه و مقام سيدالشهداء(ع) گويا و ناطق است، آيه مباهله است.
شركت دادن علي و حسن و حسين(ع) و فاطمه زهرا(س) در مباهله كه به تعيين و امر خداوند بود نيز دليل بر اين است كه اين چهار نور مقدس كه با پيغمبر(ص) در مباهله حاضر شدند، شايسته‌ترين و گرامي‌ترين خلق نزد خدا و عزيزترين همه نزد پيامبر خدا(ص) بوده‌اند.
آيه مباهله، اعلان جلالت مقام و تقرب خاص آنها به خداوند متعال است. پس اين فضيلت براي امام حسين(ع) از فضايل بسيار بزرگي است كه در چنين مراسم با اهميت و تاريخي، همگام و همراه پيغمبر(ص) شود و خداي تعالي از ميان تمام امت، صغير و كبير و زن و مرد، او و پدر و مادر و برادرش را انتخاب كند.
جريان مباهله را مفسرين بزرگ و محدثان و مورخان در كتاب‌هاي تفسير و حديث و تاريخ نقل كرده‌اند كه به برخي از آنها اشاره مي‌شود: تفسير طبري، بيضاوي، نيشابوري، كشاف، الدرالمنثور، اسباب‌النزول واحدي، اكليل سيوطي، مصابيح‌السنه و سنن ترمذي.
در اين آيه، مراد از «ابناءنا» امام حسن و امام حسين(عليهم‌السلام) و مراد از «نساءنا» حضرت صديقه كبري فاطمه زهرا(س) و مراد از «انفسنا» حضرت مولي‌الموحدين اميرالمومنين علي(ع) كه نفس پيامبر(ص) خوانده مي‌شود، است.
براساس آيه مباهله، اثبات مي‌شود كه حسنين (عليهم‌السلام) فرزندان پيامبر(ص) خوانده شده‌اند و اين مساله، خط بطلاني است بر كساني كه مي‌پنداشتند حضرت رسول اكرم(ص) بعد از درگذشت پسرانش «ابتر» و بلاعقب خواهد بود.
همچنين اين آيه شريفه در طول تاريخ اسلامي، باعث شده تا بسياري از علماي بزرگ شيعه و بعضي از بزرگان و اكابر اهل تسنن، بر اين امر صحه بگذارند كه دخترزادگان شخص، از فرزندان صلبي و فرزند جد مادري خود به شمار مي‌روند نظير آنچه درباره انتساب به جد پدري مطرح مي‌شود؛ چرا كه براساس علم ژنتيك، دختران بيشتر از پسران از پدران خود، ژن‌هاي وراثتي را دريافت مي‌كنند، برخلاف آن كه تاكنون اظهار مي‌شد.
حضرت زهرا(س) تنها كسي است كه از ميان تمام دختران پيامبر(ص) باقي ماند تا پيامبر(ص) فرزندي داشته باشد كه او را پدر صدا بزند و فرزندان زهرا باقي ماندند تا پيغمبر(ص) از تكرار اسم شيرين و لفظ گواراي «پسرهايم» لذت ببرد.
شاخه و ميوه درخت نبوت
حمويني، سمعاني، قندوزي و خوارزمي از جابر روايت كرده‌اند كه گفت: پيغمبر(ص) در عرفات و علي(ع) رو‌به‌روي آن حضرت بود. پيامبر اشاره فرمود به من و علي خدمت او رفتيم، پس فرمود: يا علي! نزديك من بيا! علي نزديك رفت، فرمود: دستت را در دست من بگذار! پس فرمود: «يا علي! من و تو از يك درختيم؛ من اصل و ريشه آن، و تو فرع آن، و حسن و حسين شاخه‌هاي آن. هركس به يكي از شاخه‌هاي آن متعلق گردد، خدا او را داخل بهشت نمايد. يا علي! اگر امت من روزه بگيرند به قدري كه مثل كمان‌ها خميده شوند و نماز بخوانند به قدري كه مثل ميخ‌ها خشك و بي‌حركت گردند و تو را دشمن بدارند، خداوند آنها را به صورت در آتش اندازد.»
گنجي شافعي از كتاب تاريخ خطيب بغدادي، از علي(ع) روايتي دارد كه پيغمبر(ص) فرمود: «درختي است كه من ريشه و اصل آن، و علي فرع آن، و حسن و حسين ثمره و ميوه آن، و شيعه برگ آن هستند. پس آيا بيرون مي‌شود از پاكيزه و طيب غير از طيب و پاكيزه؟ يعني فرع و ميوه و برگ درخت پاك و همه پاك مي‌باشند.»
نظير اين حديث را نيز از «ابوامامه باهلي» روايت كرده است و اخبار به اين مضمون زياده بر اينهاست.
آيات مذكور و روايات زيادي كه از اهل‌بيت(عليهم‌السلام) روايت شده‌اند، بيانگرند كه ولايت اميرالمومنين(ع) و فرزندان مطهرش(ع) ميراث ولايي آنان بوده است و كسي شايسته‌تر از آنها را تاريخ به خود نديده و نخواهد ديد.
همچنين اين آيات و روايات، بيان مي‌كنند كه به نظر بسياري از علماء، فرزندان و دخترزادگان شخص، فرزندان حقيقي جد مادري خود محسوب مي‌شوند، نه فرزندان مجازي. همچنين هر دخترزاده از دودمان آل طاها، مي‌تواند ادعا بكند كه نه تنها از ذريه پيامبر عظيم‌الشان اسلام(ص) است؛ بلكه در مساله سيادت نيز، جزو سادات بوده و به فتواي بسياري از علما نظير سيدمرتضي علم‌الهدي، شيخ يوسف بحراني، علامه مجلسي، آيت‌الله صادقي تهراني، سيدمحمد اشرف، ميرداماد و ... از مستحقيقن خمس به شمار مي‌روند. علاقه‌مندان مي‌توانند به كتاب‌هايي مانند «فضائل‌السادات» و «انوار زهرا(س)» مراجعه فرمايند.
كتاب حاضر در چهار بخش سامان يافته است. شخصيت و فضايل حسين(ع)، بني‌هاشم و بني‌اميه، علل قيام امام حسين(ع) و نتايج و فوايد قيام حضرت ابي‌عبدالله الحسين(ع)، عناوين بخش‌هاي چهارگانه اين اثرند.
چاپ نخست كتاب «پرتوي از عظمت امام حسين(ع)» با شمارگان 2000 نسخه، 488 صفحه و بهاي 54000 ريال راهي بازار نشر شده است.
جمعه ۸ مهر ۱۳۹۰ - ۱۵:۰۰
نظر شما