«واتسلاو هاول» نخستين رييس جمهور كشور چك تا سال 2003 و نويسنده و نمايشنامهنويس شهير اين كشور ديروز در سن هفتاد و پنج سالگي، پس از تحمل دورهاي بيماري در خواب درگذشت. قرار است كتاب يادمان او به وسيله شخصيتهاي فرهنگ و سياسي نوشته شود.-
اين درحالي است كه سياستمداران كشور چك در حال تدارك مراسم تدفين قهرمان ملي اين كشورند.
«هاول» بارها به كشور روماني سفر كرده و در روماني شخصيت محبوبي بود به طوري كه جوايز متعددي از جانب دولت روماني و همچنين مدرك دكتراي افتخاري دانشگاه بخارست به وي اعطا شده است.
او در سال 1936 در پراگ در خانوادهای فرهنگی و روشنفکر به دنیا آمد. خانواده متعرض وی به طور مستقیم با اتفاقات فرهنگی و سیاسی چکسلواکی از سالهای۱۹۲۰ تا ۱۹۴۰ در ارتباط بوده و به همین دلیل رژیم کمونیستی چکسلواکی اجازه تحصیلات دبیرستانی به هاول بعد از سال ۱۹۵۰ را نداد و او مجبور به گذراندن دورههای شبانه برای تمام کردن مقطع دبیرستانی شد. با وجود موانع و مشكلات سياسي بسيار در راه تحصيلات آكادميك، سنت فرهنگی خانواده و علاقه ذهن پویا، او را به دنبال علوم اجتماعی و فرهنگی میکشید طوري كه او بعد از اتمام خدمت سربازی در سال های۱۹۵۷-۱۹۵۹ به عنوانِ کارگردان پشت صحنه در تئاتری در پراگ مشغول به کار شد و همزمان تحصیل مکاتبه ای در رشته ادبيات نمايشي در دانشکده هنر دانشگاه پراگ را آغاز کرد.
فضاي اختناق بعد از افول بهار پراگ هاول را مدتي از دنياي نمايش دور كرد و به سياست كشاند. او بارها دستگير و زنداني شد اما بلافاصله بعد از رهايي از دوران حبسي چهارساله، شاهكار خود «خرامیدنی حزین» را نوشت، داستان سیاستمداری که بیمِ بازگشت به محبس دارد. اثر برجسته ديگر هاول «قدرت ضعیفان» نام دارد نمايشنامهاي در وصف دوران پس از توتالیتاریسم که در آن سیاست و جامعه مدرن را ابزاري براي آماده كردن مردم برای زندگی در دروغ میخواند.
هاول در سال ۱۹۸۹ نخستين ريیس جمهور غیرکمونیست حکومت چکسلواکی شد. وی نقشی کلیدی در پیروزی انقلاب مخملین چکسلواکی داشت، انقلابی بدون خونریزی که منجر به فروپاشی حکومتِ کمونیستی چکسلواکی و تشکیل دو کشور جدید چک و اسلواکی شد.
هاول در طول زندگی سیاسی و هنری از طرف گروهها و شخصیتهای بینالمللی زیادی تقدير شد که از آن جمله میتوان به مدال آزادی فیلادلفیا ۱۹۹۴، نامزدی دریافت جایزه صلح نوبل و جایزه صلح گاندی اشاره کرد.
از جمله كتابها و نمايشنامههاي مهم او ميتوان به «جشن باغچهای» ۱۹۶۳ ، «خاطرات» ۱۹۶۵ ، «پروانه ای روی آنتن» ۱۹۶۸، «اپرای گدایان» ۱۹۷۵، «اشتباه» ۱۹۸۳، «قدرت ضعیفان» ۱۹۸۵ ، «زندگی در حقیقت» ۱۹۸۶ ، «به سوی جامعه مدنی» ۱۹۹۴ و «به سوی قلعه و بازگشت» ۲۰۰۷ اشاره كرد.
نظر شما