محمدرضا روحاني، مدير انتشارات موسسه آموزشي پژوهشي امام خميني(ره) در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، عنوات كرد: اين اثر، قوه وحي نبوت را به عنوان منبع مستقل معرفت در نظر مي‌گيرد و اين امر را از ديدگاه ابن‌سينا، ملاصدرا، ابن عربي و علامه طباطبايي بررسي مي‌كند.
وي افزود: محمدعارف اميني، نويسنده اين اثر، در فصول ابتدايي كتابش به منبع معرفت مي‌پردازد و آن را به معناي قوه ادراك معرفي مي‌كند. در فصل‌هاي بعدي كتاب، وحي انبيا قوه‌اي غير از حس، عقل و قلب معرفي مي‌شود. بررسي ديدگاه‌هاي فلاسفه درباره وحي نيز موضوع فصل پاياني كتاب را تشكيل مي‌دهد.
روحاني اين اثر را كتابي در قلمروي معرفت‌شناسي ديني دانست كه در پي اثبات قوه وحي نبوت به عنوان منبع پايه و مستقل براي معرفت در كنار قواي حس، عقل و قلب است.
مدير انتشارات موسسه آموزشي پژوهشي امام خميني(ره) ادامه داد: معرفت‌شناسي وحي، معرفتي درجه دوم و بشري و همچنين كاوشي عقلاني است كه با روش فلسفي مبتني بر استنتاج عقل انجام مي‌شود. به همين دليل، اثبات قوه وحي نبوت، معرفت‌زايي و نيز صحت ادله آن، تابع براهين به كار رفته در آن است.
وي يادآوري كرد: بررسي قوه عقلاني وحي و نبوت مستلزم داشتن قدرت تلقي از وحي يا فهم حقيقت آن يا رسيدن به مرتبه انيبا يا ادعاي نبوت نيست.
روحاني درباره نتيجه‌گيري نويسنده اين اثر از مباحث مطرح‌شده در كتاب گفت: اميني در پايان كتاب تاكيد مي‌كند كه آرا و نظريات حكيمان و عارفان و معرفت‌شناسان مسلمان درباره وحي، به معناي دست‌يابي آنان به اين امر الهي يا اشتراك آنان در مقام انبيا نيست.
مدير انتشارات موسسه آموزشي پژوهشي امام خميني(ره) در پايان از انتشار اين كتاب 536 صفحه‌اي در بهمن ماه اشاره كرد.
یکشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۰ - ۱۲:۰۰
نظر شما