معمار در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: در این اثر تمامی جریان‌های شعر نو فارسی از دوران مشروطه تا امروز را در دو بخش مستقل بررسی کرده‌ام.

وی توضیح داد: در بخشی از این کتاب به جریان‌هایی که مشخص و آسیب‌شناسی شده‌اند، پرداخته‌ام، اما در بخش دیگر به عنوان‌ها یا جریان‌های جدید پرداخته شده است.

این شاعر به دو دوره گذار در شعر نو فارسی اشاره کرد و افزود: یک دوره از مشروطه تا سال 1355 و دوره دیگر از سال 1355 تا 1380 را در برمی‌گیرد. دوره نخست دوره شکل‌گیری یا تولد شعر نیمایی را شامل می‌شود، از سوی دیگر دهه 30 دروه بحران این نوع شعر است.

وی ادامه داد: همچنین دوره شکوفایی شعر نو فارسی دهه 40 و 50 است. پس از آن نیز دوره فترت در شعر فارسی از ابتدای دهه 50 تا آخر سال 1357 آغاز می‌شود و در پایان این دوره به دوره دوم گذار در شعر نو فارسی می‌رسیم.

معمار در پایان افزود: این کتاب حجمی در حدود 450 صفحه دارد و در تالیف آن از منابع متعددی چون مجله‌ها، مطبوعات و کتاب‌های مختلف بهره گرفته‌ام و شرح هریک از این دوره با معرفی شاعران و نمونه شعر آن دوره ارایه شده است.

این کتاب در حال حاضر مرحله ویرایش نهایی را طی می‌کند و هنوز ناشر آن مشخص نشده است.

داریوش معمار متولد نهم اردیبهشت 1358 آبادان، شاعر، منتقد و روزنامه‌نگار است.

وی از سال 1375 فعالیت مطبوعاتی خود را آغاز کرده و در حال حاضر سردبیر مجله «ارمغان فرهنگی» و دبیر بخش خوزستان و دبیر اجرایی مجله «دال» است.

تاکنون از این شاعر 6 مجموعه شعر با عنوان‌های «موهام هم موجی است»، «عاشقانه‌های زنی که دوستش دارم»، «جنازه مریم بنت سعید»، «مرگ در ساحل آمونیاک»، «پارو زدن در خاک»، «اسطبل»، «خواهرخانه» و همچنین «ساعت‌های بی خیزاب» (گزیده اشعار منصور بنی مجیدی به انتخاب و مقدمه داریوش معمار) منتشر شده است.