به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، شايد جالب باشد كه بدانيم عنوان اين برنامه به صورت هدفمند از نوجوانان مخفي ماند! برنامه‌اي كه با هدف گسترش آگاهي نوجوانان با نويسندگان حوزه خودشان، دنياي نويسندگي و كتاب‌هايي كه مي‌توانند به دنياي پرشور و شوقشان راه يابند برگزار شد.

اين طرح با حضور «حسن توزنده‌جاني»، «بهاره نيك‌خواه»، «هدي حدادي» و «فرهاد حسن‌زاده» برپا شد. «حبيبه خورشيدي» مدير اجرايي اين طرح، دليل اختفاي نام آن را از نوجوانان، شركت آنان در برنامه با تكيه بر داشته‌هاي ادبي و لغوي ذهني‌شان عنوان كرد و گفت: اين امر سبب مي‌شود نوجوانان به ميزان داشته‌هايشان پي ببرند و در غناي آن بكوشند.

اين برنامه پس از تلاوت قرآن كريم و پخش سرود ملي، با پخش انيميشن «عروسي هاجر» آغاز شد كه نوجوانان با تشويق‌هايشان اين انيميشن شاد را همراهي كردند.

سپس مجري برنامه با خواندن سه حكايت شيرين، فضاي همايش سالاد كلمات را به سمت داستان‌هاي ايراني هدايت كرد.

پس از معرفي تصويري آثار نويسندگاني مانند مينو كريم‌زاده، ابراهيم حسن بيگي، فريبا كلهر و چندين نويسنده ديگر، جعفر توزنده‌جاني، نويسنده بيش از 20 عنوان كتاب كودكان با ابراز خوشحالي از اين‌كه در ميان مخاطبانش صحبت مي‌كند، به ارايه شرح مختصري از فعاليت‌هايش براي نوجوانان پرداخت و گفت: نخستين داستانم را در سال 1356 زماني كه 13 سال داشتم، نوشتم و پس از آن در نشريه‌ها و مجله‌هاي مختلفي براي نوجوانان به نوشتن مطلب پرداختم.

وي از «ميهماني ديوها»ي خود به ‌عنوان كتابي ياد كرد كه براي بسياري از نوجوانان جذاب بود و درباره اهميت داستان و داستان‌نويسي در زندگي گفت: برخي از نوجوانان فكر مي‌كنند نمي‌توانند فرصتي براي داستان‌نويسي و مطالعه داستان در فصل مدرسه در نظر بگيرند و هميشه درس خواندن و كنكور را بهانه مي‌كنند اما موفقيت در «كنكور زندگي» اهميت بيشتري دارد و يكي از روش‌هايي كه مي‌تواند در اين راه به شما كمك كند داستان‌نويسي است.

توزنده‌جاني «شخصيت پردازي» و «زبان» را عناصر مهم داستان‌نويسي برشمرد كه مي‌توانند در زندگي نوجوانان تاثير به‌سزايي داشته باشند و افزود: شخصيت‌پردازي به شما كمك مي‌كند انسان‌هاي پيرامون خود را بهتر بشناسيد و عنصر زبان نيز شما را در بهره‌گيري از ايجاز و مختصرگويي در كلام و داشتن روابط اجتماعي مطلوب ياري مي‌كند.

سپس مجري برنامه با خواندن خلاصه سه داستان از سه نويسنده ديگر حاضر در اين همايش، از دانش‌آموزان راهنمايي منطقه چهار شهرداري تهران خواست حدس خود را درباره نويسنده هر يك از داستان‌ها بگويند و نوجوانان در حالي كه نام توزنده‌جاني را به ‌عنوان نويسنده فرياد مي‌زدند، بهاره نيك‌خواه به عنوان نويسنده داستان «پاپانوئل» برخاست و درباره نويسندگي گفت: از دوران كودكي به دليل شرايط مطلوب فرهنگي موجود در منزل، زياد مطالعه مي‌كردم و مطالعه زيادم باعث شد كه زياد بنويسم اما كار اصلي من نوشتن نيست.

نيك‌خواه ادامه داد: اكنون با نشريه‌هاي «رشد نوآموز» و «دوچرخه» همكاري دارم و تمام نوجوانان مي‌توانند داستان‌هايي را كه مي‌نويسند، به دفتر اين نشريات ارسال كنند تا هم نظر كارشناسان را درباره آثارشان بدانند و هم دوستانشان را از اين راه با نوشته‌هاي خود آشنا كنند.

نويسنده ديگري كه در اين همايش براي دانش‌آموزان صحبت كرد، «هدي حدادي» تصويرگر و نويسنده حوزه كودك و نوجوان بود.

حدادي با بيان اين‌كه «داستان‌نويسي را بيشتر از تصويرگري دوست دارم» درباره دليل اين علاقه‌مندي اظهار كرد: نويسندگي را بيشتر از تصويرگري دوست دارم، زيرا كاري سفارشي نيست و شخصي‌تر و ناب‌تر است.

وي، كانون پرورش فكري كودكان را مكاني دانست كه نوجوانان از حالا مي‌توانند به آن نزديك شوند و آثار خود را ارايه كنند.

در اين ميان، يكي از دانش‌آموزان از روندي كه حدادي را به نويسندگي سوق داد پرسيد و او در پاسخ گفت: من در كودكي و نوجواني دختر بسيار خجالتي و كم‌حرفي بودم و هميشه حرف‌هايم را روي كاغذ بهتر مي‌نوشتم. اين‌گونه بود كه نخستين داستانم را در سن 13 سالگي نوشتم.

پس از‌ پخش معرفي مختصر تصويري آثار «فرهاد حسن‌زاده» اين نويسنده بخشي از رمانش با عنوان «هستي» را براي نوجوانان خواند تا آن‌ها را براي مسابقه سالاد كلمات آماده كند.

10 سوال اين مسابقه، به شيوه‌اي جذاب طراحي شده بودند. اين سوالات سبب مي‌شدند كه نوجوانان علاوه بر استفاده از داشته‌هاي ادبي ذهني‌شان، ذهن خلاق خود را نيز براي به خاطر سپردن مطالب بيشتري از بخش خوانده شده كتاب به كار گيرند.

نوجوانان، نخستين همايش سالاد كلمات را با تماشاي فيلم «بارش باران» به پايان بردند.