سلاجقه با اشاره به محتواي تكراري منابع و كتاب‌هاي اين رشته به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) گفت: بيشتر منابع و كتاب‌هاي اين رشته تكراري است، به طور مثال كتابي درباره يكي از موضوعات اين رشته چاپ مي‌شود و بعد از دو ماه دوباره همان مطالب از سوي نويسنده ديگري تاليف مي‌شود.

وي ادامه داد: منابع منسجم و جامع در اين رشته كم است و متاسفانه بيشتر مطالب به صورت تقليدي منتشر مي‌شود.

وي افزود: همچنين با توجه به تغيير دروس اين رشته منابع مورد نياز براي تدريس تهيه نشده و به همين دليل استاد مجبور است براي گرد آوري اطلاعات گاهي به منابعي مراجعه كند كه ارزش تدريس ندارد چراكه مطالب كتاب‌هاي فعلي جامع نيست و نيازهاي دانشجو را پاسخ نمي‌دهد. 

عضو هيات علمي دانشگاه باهنر كرمان تصريح كرد: همچنين در برخي ديگر از دروس جديد استادان براي تدريس به دليل نبود منابع، به كتاب‌هاي اصلي به زبان انگليسي مراجعه مي‌كنند و به همين دليل كلاس‌هاي درس به سمت جزوه‌نويسي مي‌رود.

وي گفت: همچنين برخي از دروس داراي سرفصل‌هاي پراكنده است و به همين دليل استاد براي تدريس دچار سردرگمي مي‌شود كه چه منابعي را بايد به دانشجو بارائه دهد و بايد اين مسايل در گروه‌هاي كتابداري بازنگري شود.

اين استاد كتابداري همچنين با بيان اين‌كه كتاب‌هاي ترجمه شده نيز در اين باره داراي مشكلات بسيار است، گفت: ترجمه به زبان فارسي يك هنر است اما ما در كتاب‌هاي اين رشته شاهد ترجمه‌هاي متفاوت از يك كلمه توسط مترجمان مختلف هستيم. اين موضوع موجب سردرگمي مخاطب مي‌شود.

وي در بخش ديگري از سخنان خود بر داشتن صلاحيت و تجربه كافي براي تأليف كتاب‌هاي اين رشته تأكيد كرد و گفت: متاسفانه برخي كتاب را تنها براي كسب امتياز تاليف مي‌كنند،در حالي‌كه به عقيده من يك استاد بايد پس از سال‌ها تدريس و كسب تجربه در اين رشته كتابي را تأليف كند.

وي افزود: امروز استاداني را داريم كه بعد از سه ترم تدريس چندين كتاب بدون كيفيت را با كپي‌برداري منتشر مي‌كنند. اين نگاه غلط است چراكه رشته كتابداري در ايران جديد و نوپاست و بايد منابع آن توسط افراد با صلاحيت نوشته شوند.

سلاجقه ادامه داد: من پس از 10 سال تدريس هنوز كتابي را تاليف نكرده ام، در حالي‌كه مي‌توانستم جزوه‌هاي كلاسي را كتاب كنم اما معتقدم مباحث بايد به حدي از پختگي برسد تا كتابي تاليف شود. تنها در اين زمان يك استاد مي‌تواند تجربه و دانش خود را ادغام كرده و كتابي را چاپ كند.

اين دكتراي كتابداري در بخش ديگري از سخنان خود با انتقاد از ضعف گروه‌هاي كتابداري در كارهاي گروهي گفت: ضعف ما در اين موضوع نيز به دليل نگاهمان به امتيازات علمي است چون در گذشته اين گونه بود كه نويسنده اول هر كتاب امتيازي بيشتري از ساير نويسنده‌ها مي‌گرفت كه البته در حال حاضر اين قانون تغيير كرده است و همه نويسندگان از امتياز يكساني برخوردارند اما بسياري از استادان به همين دليل از كار گروهي براي تأليف يا ترجمه كتاب كناره​گيري کرده​اند.

وي اضافه كرد: در حالي‌كه در رشته‌هاي علوم پايه به دليل سخت بودن مباحث و  كپي برداري نكردن كارهاي جمعي بيشتري اتفاق مي‌افتد اما در علوم انساني اين نگاه گروهي وجود ندارد.