به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در این جلسه ضیاالدین شفیعی گفت:‌ نسل امروز به دنبال دسترسی به زبان ویژه خود نیست و بنابراین برایش دایره واژگانی معنا ندارد. کل شاعران امروز از کلمات و مضمون‌های همدیگر استفاده می‌کنند به نحوی که می‌توان گفت شعر امروز در همه‌چیزش اشتراکی است، حتی معشوق! این عیب شعر امروز نیست بلکه یک ویژگی سبک است، چرا که پارامترهایی که برای شعر کلاسیک مطرح بوده، برای شعر امروز جواب نمی‌دهد. 

در ابتدای این جلسه فریبا یوسفی به معرفی شاعر پرداخت و از او درخواست کرد که یک غزل از این کتاب را بخواند. پس از خواندن غزل توسط شاعر ،شفیعی شروع به صحبت کرد و گفت: به همه حاضرینی که به میهمانی نماینده واقعی شعر معاصر ایران آمده‌اند، خیر مقدم می‌گویم. گفت‌وگو کردن درباره این کتاب گفت‌وکردن درباره سرنوشت و پیشینه یک نسل است! 

وی افزود: به نظر من «سارايیسم» نماینده واقعی از بایدها و نبایدها و دغدغه‌های شعر امروز ایران و نسل جدید است. آموخته‌های این نسل معمولا دست‌چین شده از تجربیات جمعی مردم است. این نسل تجربیات خارج از عرصه ادبیات را وارد شعر کرده‌اند، بنابراین تجربیات شعری آن‌ها بسیار بکرتر و جدیدتر نسبت به اهالی آکادمیک شعر ایران است.

این شاعر و منتقد ادبی در ادامه گفت: حسینی در هر کتاب خود به نسبت کتاب قبلی تجربیات به روزتری را دارد که منتظر شنیده شدن هستند. این‌که نسل امروز هنوز با اعتنا به غزل نگاه می‌کنند یک اتفاق در کتاب «سارايیسم» است.

شفیعی گفت: من در تک‌تک لحظات تولد شعرهای این کتاب حضور داشتم و با شاعر مواجه بودم و می‌توانم این شعرها را آیینه‌ای بدانم از اتفاقات همان روز و همان هفته سید احمد حسینی. آیا این مساله نشان دهنده این است که نسل امروز می‌خواهد فاصله اثر هنری و مخاطب را بشکند؟ چرا که این اتفاق نشان می‌دهد که شاعر قصد دارد تا مخاطبان بیشتری بتوانند خود را در آیینه غزل‌ها ببینند، یعنی فاصله مخاطب با اثر را می‌شکند.

وی سپس با اشاره به این‌که شعر نسل امروز ارزش شنیدن دارد، گفت: نسل امروز به ما می‌آموزد شعر تا زمانی که در چنبره تفنن و تشریفات است به درد خلوت‌ها می‌خورد و لاجرم در همان‌جا هم دفن می‌شود. شعر زمانی نفس خواهد کشید که کارکردی پیدا کند. من توصیه می‌کنم که در این جلسه بیشتر از شعرهای «سارايیسم» بشنویم که حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند.

در ادامه جلسه محمد رمضانی فرخانی گفت:‌ کلام آقای شفیعی بسیار خجسته است و ما معمولا به اندازه‌ حرف‌هایی که درباره شعر گفته می‌شود، شعر نمی‌شنویم و با خود متن کمتر روبه‌رو بوده‌ایم.

وی افزود: به نظر من شعر اجتماعی گفتن بسیار سخیف است! در روزگاری که در قحطی عشق قرار داریم و شعر عاشقانه شهید زنده است، این‌که با یک مجموعه شعری مواجه می‌شویم که بار عمده‌اش بر دوش غزل عاشقانه است، اتفاق خجسته‌ای است و یک مزیت برای شاعر محسوب می‌شود. این مجموعه از بهترین وجوه شعر عاشقانه امروز است، اما قسمت‌هایی هم که شعر این دفتر غلظت اجتماعی پیدا می‌کند، رو به ضعف می‌رود.

فرخانی گفت:‌ در انتهای این غزل‌های این دفتر شاعر از یک تک مصرع استفاده کرده که در وزن عروضی است. این تکنیکی است که در قبل استفاده شده است، اما تفاوتی که این تکنیک در این دفتر با بقیه تجربیات دارد در این است که این تک بیت و این‌گونه تقطیع جای خالی شعر نیمایی و سپید در این دوره را پر می‌کند. این مساله یک کشف شاعرانه جدید است. این تک مصرع حرف کل بیت را می‌زند.

رمضانی فرخانی در ادامه گفت:‌ ایرادی عمده در این دفتر در این است که مضامین در اشعار تکرار می‌شوند و شاعر یک حرف و یک مقصود را در چند شعر تکرار می‌کند که به‌نظر من بیهوده است. همین‌طور در چند قسمت نیز از ایده‌های دیگران در شاعری استفاده شده است که بازهم به‌نظر من کار درستی نیست و نباید از ایده‌های دیگران استفاده کرد.

فرخانی در انتها گفت:‌ ارجاعات بسیاری هم در این دفتر به اشعار دیگران وجود دارد. این برداشت از شعر دیگران باید به گونه‌ای باشد که ردپای شاعر در آن دیده شود و شاعر با این بیت از دیگری بتواند حرف جدیدی بزند که در اکثر قسمت‌های این دفتر این اتفاق رخ نداده است. کفگیر شعر امروز به ته‌دیگ خورده و همین باعث شده تا این همه ارجاعات به شعر دیگران وجود داشته باشد.

در انتهای جلسه دوباره حسینی چند غزل از کتاب ساراییسم را خواند و فرخانی نیز چند نکته درباره این غزل‌ها بیان کرد. 

جلسه نقد و بررسی مجموعه شعر «ساراییسم» سروده سید احمد حسینی، عصر روز گذشته 16 اسفند با حضور سیدضیاالدین شفیعی، محمد رمضانی فرخانی، فریبا یوسفی و حسینی در سرای اهل قلم برگزار شد.