آب‌آذري در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، اظهار كرد: بخشي از مشكلات نويسندگان دفاعمقدس، به اين موضوع برمي‌گردد كه اعتبار تدوين و نشر اين‌گونه آثار در اختيار مديراني قرار دارد كه از آن به درستي استفاده نمي‌كنند.
وي افزود: حق‌التاليف كتاب‌ها به ويژه در ساختار ارتش، با توجه به حجم مسافرت‌ها براي ضبط مصاحبه با فرماندهان دوران جنگ و خانواده شهدا، كفاف امرار معاش و حتي رفع نيازهاي پژوهشي نويسنده را هم نمي‌دهد!
نويسنده كتاب «چاي آخر» اين مشكل را نخستين و بزرگ‌ترين ضربه به نويسندگان و محققان دفاعمقدس دانست و گفت: نويسندگان براي دوري از اين معضل، سعي مي‌كنند كه يك اثر را در عرض چند ماه بنويسند و تحويل ناشر دهند و حاصل آن، وضعيت نامناسب كيفي كتاب‌هاي دفاعمقدس مي‌شود.
آب‌آذري با تاكيد بر لزوم دسته‌بندي نويسندگان بر اساس قوت قلم و تخصيص حق‌التاليف مناسب، تصريح كرد: صفحه‌آرايي و طرح‌هاي جلد كليشه‌اي كتاب‌هاي چاپ شده هم از ديگر مشكلاتند. كتاب‌هاي ارتش نيازمند گرافيست‌ها و طراحان زبده اند تا مخاطب در نخستين نگاه جذب شود.
وي در ادامه با انتقاد از كمتوجهي به پيشكسوتان ارتشي دوران دفاعمقدس، به بازتاب‌هاي منفي اين كوتاهي در حوزه كتاب اشاره كرد و گفت: متاسفانه بسياري از خلبانان هوانيروز و رزمندگان نيروي زميني ارتش، به دليل فراموش شدن و بي‌مهري، براي گردآوري خاطرات با نويسندگان همكاري نمي‌كنند.
اين مستندنويس ارتش يادآور شد: اين رزمندگان و خلبانان، بخش عظيمي از تاريخ دفاعمقدس را در سينه دارند كه متاسفانه آن‌ها را بر اثر گذر زمان از دست مي‌دهيم.
سه‌شنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱ - ۱۰:۱۶
نظر شما