جعفری آذرمانی به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: هر کتابی که در معرض دید خریداران قرار میگیرد، از دو منظر قابل بررسی است. یکی جنبه تجاری و دیگری جنبه فرهنگی و ارزش مطالعه جنبی آن است.
وی ادامه داد: در طول سال، بازار کتاب و کتابفروشیها بهطور معمول میزبان خریدارانی هستند که کتابهای دانشگاهی یا درسی و حداکثر کتابهای پژوهشی یا مثلا داستانها و رمانهای معروف و مجموعههای شعر شاعران بسیار شناخته شده از دهههای پیشین را خواهانند.
این شاعر افزود: برهمین اساس کمتر دیده میشود فردی در سبد خرید کتابش به کتابهای تازه منتشر شده در زمینههای شعر و داستان از شاعران و نویسندگان جوان یا تازه شناخته شده، تمایلی نشان دهد.
وی با اشاره به جنبه تجاری بازار کتاب گفت: در بازار کتاب بهطور معمول تنها به جنبه تجاری کتاب اهمیت داده میشود و اینکه چقدر آن کتاب تقاضا دارد، اما نمایشگاه کتاب با توجه به تنوع و شور و هیجانی که برای خریداران ایجاد میکند، سبب میشود جنبه فرهنگی و مطالعه آزاد نیز در نظر گرفته شود.
جعفریآذرمانی افزود: برهمین اساس شاید افرادی که ارتباط چندانی با شعر و داستان هم ندارند، در بازدید از غرفههای مختلف ادبی به خریدن کتابهای ادبیات رغبت نشان دهند.
وی با تاکید بر این موضوع که باید توجه داشت کوتاهی تنها از خریداران کتاب نیست، گفت: تمامی افرادی، که به نوعی در زمینه شعر و داستان دستی دارند، از شاعر و نویسنده گرفته تا ناشر و پخشکننده کتاب، میزان فروش و توجه به یک کتاب را تعیین میکنند.
این شاعر توضیح داد: بسیاری از کتابها هرچند از بار فرهنگی خالی است، اما به دلایل مختلف بیشتر از کتابهای مهمتر به فروش میرود؛ برای مثال بسیاری از پخشکنندگان کتاب در طول سال کتابهای عده ویژهای را به کتابفروشیهای مختلف برای فروش ارسال میکنند و همواره خیل عظیمی از مولفان، که گاهی آثار قابل توجه و مهمی نیز خلق کردهاند، از این قافله عقب میافتند.
وی از برپایی نمایشگاه کتاب به عنوان فرصتی برای رفع این مشکل یاد و تشریح کرد: مولفانی که از امکان پخش مناسب کتابهایشان محروم هستند، دست کم اگر با یک ناشر که غرفهای در نمایشگاه دارد کتاب خود را منتشر کنند، در طول سال برای یک بار هم که شده میتوانند آدرسی برای خرید کتاب خود به خوانندگان آثارشان معرفی کنند.
جعفریآذرمانی تاکید کرد: برهمین اساس شاید بتوان گفت غیر از کتابفروشیهای انگشتشماری، که به صورت پراکنده وجود دارند، نمایشگاههای کتاب بهویژه نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران، تنها مکانهایی هستند، که علاوه بر جنبه تجاری کتاب، کمی هم به جنبه فرهنگی آن توجه نشان میدهند.
وی درباره علت این امر توضیح داد: علاوه بر دوستداران حقیقی کتاب، افراد بسیاری حتی یک بار در سال برای تفریح به نمایشگاه کتاب میروند و در این میان به غرفههای ادبیات نیز مراجعه میکنند. برهمین اساس کتابهای بسیاری از شاعران و نویسندگان از همین طریق به فروش میرسد و بسیاری از آثار کمتر شناخته شده، از همین روش، راهی به سوی عمومیتر شدن پیدا میکنند.
این شاعر در ادامه از شعر و متون ادبی به عنوان مهمترین و با سابقهترین هنر ایرانیان نام برد و گفت: میتوان امکانی فراهم آورد، تا علاوه بر این نمایشگاه، نمایشگاهی ویژه آثار ادبی، البته با همین وسعت و گستردگی، بهطور مستقل در زمانی دیگر از سال برگزار شود.
وی در پایان افزود: با این روش میتوان به این حقیقت رسید، که مردم شعر و ادبیات را فراموش نکردهاند، بلکه شاید اصلا کتاب مناسبی ندیده باشند و اگر کتاب مناسب در دسترسشان قرار گیرد، شعر و ادبیات میتواند برخی از ساعات روز افراد را پر کند.
چهارشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۱ - ۱۴:۲۱
نظر شما