به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از ایریش تایمز، «حتی سگ ها» نوشته نویسنده بریتانیایی جان مک گرگور به عنوان برنده این جایزه پرارزش و معتبر انتخاب شد. 

گروه داوری این اثر را «برآشوبنده، عمیق و زیبا» توصیف کرد و آن را شاهکار نامید. مک گرگور نیز گفت با این اثر می خواست بگوید مردم اطراف ما چگونه زندگی می کنند. او گفت ما فکر می کنیم آن ها نامریی هستند، اما آن ها وجود دارند؛ و فقط ما نمی توانیم آن ها را ببینیم. 

رییس گروه داوری نیز گفت با این حال، این کتاب اثری سیاسی نیست، بلکه بسیار انسانی است که نشان می دهد زندگی چگونه از دست می رود. مک گرگور از یک دوره 50 ساله استفاده کرده تا بگوید زندگی چگونه پایین و بالا می رود و چگونه در خیابان ها جاری است. 

این نویسنده 36 ساله که پدر دو فرزند و در انتظار ورود فرزند سوم به زندگی اش است، در نوشته هایش از یان مک اوان دیگر نویسنده انگلیسی الهام گرفته و هنوز شبیه یک دانشجو به نظر می رسد. او که گیاهخوار است، از پرواز نیز خودداری می کند چون معتقد است کربن تولید شده مزاحم محیط زیست است. 

نخستین رمان او با عنوان «اگر کسی درباره چیزهای خاطره انگیز حرف نزند» در سال 2002 منتشر شد. آن زمان او در یک رستوران کار می کرد و مسوول شستشوی ظرف ها بود. او با همان رمان بسیار مطرح شد و یک جایزه نیز دریافت کرد. اما خود او می گوید آن کتاب بسیار شاعرانه بود. آن کتاب که شبیه یک فیلم کند سینمایی است به پایان یک روز تابستانی می پردازد که در آن هیچ چیزی به وقوع نمی پیوندد. 

کتاب بعدی او درباره مردی است که مسوول موزه است و زندگی مشترکش با همسرش در مرز بحران است. آن ها توجه مبهمی به آثار دبلیو.جی سبالد دارند و شوهر به تدریج موفق می شود تا کتاب «حلقه های کیوان» نوشته این نویسنده آلمانی را درک کند. مک گرگور خودش از تحسین کنندگان آثار این نویسنده آلمانی است و البته هرگز او را از نزدیک ندیده است.
 
رمان «حتی سگ ها» در سال 2010 منتشر شده و نویسنده می گوید با نوشتن آن قصد داشت کتابی بنویسد که قابل تبدیل شدن به فیلم نباشد. در قلب این کتاب رابرت، مردی با زندگی متلاشی شده جای دارد. او همسر و فرزندش را از دست داده و خودش نیز مرده پیدا می شود. او می گوید با این کتاب می خواست لحظه مرگ را زنده کند. 

مک گرگور از میان فهرست 10 نفره این جایزه معتبر موفق شد تا عنوان برنده را به خود اختصاص بدهد.
در فهرست نهایی این رقابت «سنگ در شکم» نوشته جان باوئر از استرالیا، «موضوع موریس» نوشته دیوید برگن از کانادا، «بازدید از جوخه دست و پا چلفتی ها» نوشته جنیفر اگان از آمریکا، «خاطره عشق» نوشته آنیماتا فرونا نویسنده بریتانیایی سیرالئونی تبار، «مترهورن» نوشته کارل مارلانتس از آمریکا، «زمین دار» نوشته تیم پرس از بریتانیا، «لیماسول» نوشته ییشایی سارید، «پسر ازلی» نوشته کریستوا تسا از برزیل و «اصل پیت» نوشته ویلی ولوتین جای داشتند.

این 10 نامزد از میان فهرست اولیه ای که شامل نام 147 اثر بود و از سوی 162 کتابخانه عمومی از 45 کشورانتخاب شده بودند، به مرحله نهایی این رقابت راه یافته بودند. این در حالی است که رمان «بازدید از جوخه دست وپا چلفتی ها » در سال 2011 برنده جایزه پولیتزر شد و «خاطره عشق» نیز جایزه نویسندگان مشترک المنافع 2011 را دریافت کرد. 

جایزه بین المللی ایمپک دوبلین به عنوان گران ترین جایزه ادبی دنیا که به یک اثر تعلق می گیرد، شناخته می شود و فهرست اولیه این جایزه به انتخاب کتابخانه های سراسر دنیا تعیین می شود. این جایزه به کتاب هایی که به زبان انگلیسی نوشته یا ترجمه شده و در فاصله زمانی یک ساله اخیر منتشر شده باشند تعلق می گیرد. این جایزه با همکاری شورای شهر دوبلین ایرلند و دولت دوبلین و کمپانی ایمپک اهدا می شود. 

«اتاق» نوشته اما دون‌ا‌هو، «اسکیپی می میرد» نوشته پل موری، ایزابل آلنده با «جزیره زیر دریا»، پل آستر با «سان ست پارک»، مایکل کانلی با «برگشت»، مایکل کانینگام با «تا شب هنگام» ، دان دلیلو با «نقطه امگا»، جاناتان فرانزن با «آزادی»، آنا گاوالدا با «تسلی»، دیوید گراسمن با «پایان زمین»، هاوارد جیکوبسون با «پرسش فینکلر»، دانیل کلمن با «شهرت»، آندرآ لوی با «ترانه طولانی»، یان مارتل با «بئاتریس و ویرجیل» ، یان مک اوان با «خورشیدی»، چاینا میویل با «کراکن : یک آناتومی»، جو نسبو با «آدم برفی» ، سوفی اوکسانن با «پاکسازی»، پر پیترسون با «دور رود زمان»، عتیق رحیمی با «سنگ صبور» چهره های نامداری بودند که از رسیدن به مرحله نهایی این رقابت بازماندند. 

در سال 2011 «بگذار جهان بزرگ بچرخد» نوشته کالم مک کان از ایرلند به عنوان برنده نهایی این رقابت برگزیده شد. این جایزه از سال 1996 اهدا می شود و در نخستین سال برگزاری اش «بابل به یاد ماندنی» نوشته دیوید مالوف را از استرالیا به عنوان برنده برگزید.