رفیعی، نویسنده کتاب «حسین(ع) وفاق ملی ایرانیان» در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، بزرگترین اقدام پژوهشی‌اش را ترسیم نقشه راه امام حسین(ع) از مکه به کربلا دانست و عنوان کرد: حقایق تاریخی و بررسی‌های ژئوپلتیکی نشان می‌دهند با وجود تحریفات گوناگون که در بیان ماجرای نهضت عاشورا در مکتوبات جای گرفته‌اند، تاریخ‌نگاری مسیر حرکت امام با واقعیت تطبیق دارد و خوشبختانه در این بخش از تاریخ اسلام تحریفی صورت نگرفته است.

استاد ژئوپلتیک و مدرس پدافند ملی با تاکید بر دستاوردهایش گفت: بر خلاف آنچه برخی می‌پندارند، امام حسین(ع) جنگجو و در پی جنگ نبود، او انسانی آزاده بود که همواره با جنگ مخالفت داشت؛ چرا که اگر موافق جنگ بود برای حرکت به سوی کربلا نیرو جمع می‌کرد و با عده معدودی از یاران خود به آن منطقه نمی‌رفت.
 
سرهنگ رفیعی، یکی از افتخارات ایرانیان را در این مطلب دانست که همسر امام حسین(ع) ایرانی بودند و 9 امام شیعه از نسل ایرانیانند. وی عنوان کرد: ایرانیان پيش از ظهور اسلام نیز قرن‌ها موحد و یکتاپرست بودند، حتی زمانی که در کعبه بت‌پرستی بود، ایرانیان موحد بودند و سندی برای دین گریزی آن‌ها وجود ندارد. حتی کتاب‌های تاریخ‌نگاری «ویل دورانت» نیز حکایت از این موضوع دارند.

استاد کارشناسی ارشد رشته مدیریت دفاعی و توسعه پدافند ملی با اشاره به این‌که امام حسین(ع) از دو مسیر یعنی از طریق حجاز یا از مسیر ایران می‌توانست راه خود را ادامه دهد، گفت: پس از حوادثی که برای سفیر امام رخ داد، ایشان راهی شدند و زمانی که به دوراهی کوفه رسیدند، کوفه شهری  جدیدالتاسیس و مانند اردوگاه بود، در آن گدار ـ جایی که اسلحه‌ها و تجهیزات نیروی نظامی بتواند از آنجا عبور کند و به‌ آن آسیبی نرسد ـ چنانچه امام نمی‌توانستند از کوفه عبور کنند، تصمیم داشتند به ایران بیایند.

نویسنده کتاب «بغداد تا دمشق» یادآور شد: با این‌که سومین پیشوای شیعیان(ع) نظامی نبودند اما اطلاعات سیاسی، جغرافیایی و نظامی‌ جالبی داشتند. ایشان از نخستین روز ماه محرم که روز عید مسلمانان به‌شمار می‌آمد حرکت خود را آغاز کردند و تا 10 محرم در هر منزلی که توقف می‌کردند، ابتدا آب فراهم می‌آورند. زمان حرکت امام مطابق تقویم هجری شمسی برابر با یکشنبه هشتم مهر سال 61 است. 

نویسنده کتاب «حسین (ع) وفاق ملی ایرانیان» اعراب را به دو دسته عرب عربیت و عرب جاهلیت تقسیم‌بندی کرد و گفت: همچنان که در کتابم نیز عنوان کرده‌ام، «عرب عربیت» اعرابی بودند که حسین‌بن علی(ع) از آن ریشه بود، عربی از قبیله بنی‌هاشم که موحد بودند و پیش از اسلام نیز به حج ابراهیمی اعتقاد داشتند. عرب جاهلیت اعرابی بودند که بنا به مقتضای زمان به اسلام گرویدند اما هنوز آن خوی جهالت را داشتند و امام با این گروه مواجه بودند. این‌ها تازه‌مسلمانانی بودند که هنوز خون جاهلیت در رگ‌هایشان جریان داشت و نخستین قربانی را از خاندان رسول خدا(ص) گرفتند. این حرکت جنبه سیاسی پیدا کرد و گروه‌هایی به خونخواهی امام به پا خاستند، این حرکت به حجاز و بین‌النهرین و بعدها به ایران کشیده شد و این نهضت همچنان ادامه یافت. 

وی با اشاره به این که در کتاب یاد شده مثال‌هایی از جریانات مشابه قیام امام حسین(ع) و شهادت مظلومانه ایشان از تاریخ ایران آورده است، گفت: ما هم حماسه سیاوش را داشتیم، حماسه‌سازانی مانند کاوه آهنگر و فریدون که با وفاق ملی در برابر ضحاک و دیگران ایستادند و خونشان به ناحق ریخته شد.

این سرهنگ ستاد ترسیم نقشه راه امام حسین(ع) و حرکت اسرا از شام به کربلا را مهم‌ترین اقدام پژوهشی‌اش در کتاب «حسین (ع) وفاق ملی ایرانیان» یاد کرد و گفت: با بررسی‌های تاریخی و آسیب‌شناسی تاریخ‌نگاری‌های عاشورایی با برخی از تحریفات مواجه می‌شویم نظیر جنگ تن به تن سفیر حسین‌بن علی(ع) و حرکت حاکم وقت کوفه، عبیدالله‌بن زیاد در میدان کوفه که با بررسی‌های جغرافیای سیاسی آن منطقه در می‌یابیم به دليل کوچکی این میدان امکان چنین نبردی وجود نداشته است. 

وی با اشاره به برخی از تحریفات عاشورایی گفت: نقشه راه امام به سادگی به دست نیامده است. حدود سه سال زمان صرف کردم و با مراجعه به کتاب‌ها، منابع و کتابخانه‌های متعدد و اندازه‌گیری‌های نظامی توانستم این مسیر را ترسیم کنم و به پاسخ این پرسش دست‌یابم که آیا در 40 روز امکان برگشت یاران امام از عراق به مدینه (از بین‌النهرین به حجاز) وجود داشت؟ 

این سرهنگ ستاد، با بیان این که هر سرباز چهار کیلومتر در ساعت می‌تواند با کوله‌بارش از مناطق کوهستانی، کویری یا گرمسیر حرکت کند و هر روز حدود هشت ساعت هم می‌تواند پیاده‌روی کند، گفت: چهارپایان میان 6 تا 8 ساعت در روز می‌توانند حرکت کنند. با بررسی حرکت کاروان به شکل تقریبی دریافتم مسیر بازگشت اسرا از دمشق به بین‌النهرین با آمار موجود هم‌خوانی دارد چرا که تغییری در جغرافیای آن منطقه ایجاد نشده است.

محقق و پژوهشگر ژئوپلیتیک و حوزه دین در پاسخ به این پرسش که چگونه می‌توان زمینه خلق آثار ارزشمند و بدور دور از تحریف را فراهم آورد؟ گفت: مهم‌ترین نکته قداست نویسنده است او باید همواره خود را محققی بی‌طرف بداند و بر اساس آن وقایع تاریخی را بررسی و آسیب‌شناسی کند سپس با جمع‌آوری اطلاعات به استنتاج و نگارش آن‌ها بپردازد.

وی اتخاذ نگرش علمی و پذیرش مطالبی را که با عقل و منطق همخوانی دارند از دیگر ابزار مقابله با تحریفات عاشورایی دانست و بیان کرد: با تمام تحریفاتی که در این زمینه رخداده است، همچنان واقعه عاشورا و نهضت کربلا برای هر ایرانی مسلمان در هر جای کره خاکی که باشد ارزشمند است و امکان ندارد این روز بزرگ را فراموش کند.

از  تالیفات عبدالله رفیعی می‌توان کتاب‌های «محمد(ص) امین خاک و افلاک»، «ژئوتروریسم»، «صیاد کوهستان»، «صلح مسلح!»، «بغداد تا دمشق» و «کابل تا بغداد و ...، تغییرات ژئوپلتیک در خاورمیانه» را نام برد.