حرکت جوهری:
صدرالدین در قدم و حدوث ماده طریقه‌ای را اختیار نموده که موافق با براهین فلسفی و عقاید دینی است و از نظریه خویش به «حرکت جوهری» تعبیر می‌فرماید و بسیار نظریه مشکل و مبهمی است و بیانات ایشان کاملاً در اشکال شبیه بیانات و عقائد «انشتین» است و فهمیدن آن جز به فکر و تدبر زیاد و تعمّق در مطالب فلسفی و دانستن اصطلاحات ایشان ممکن نیست.
صدرالدین فرماید که: عالم مادی هماره در تجدد است و ماده به جوهرها در این ساعت و آن، غیر از آن است که در ساعت و آنِ سابق بوده و پیوسته متحرک به حرکت جوهری است و هیولی و صورت نیز در هر آنی متجددند و چون صور اجسام بسیطه متشابه‌اند تصور می‌شود که هماره ملازم صورت اولیه‌اند در صورتی که چنین نیست و دم به دم خلع لباس اول را نموده و در لباس دیگری شبیه به اول درمی‌آید و چون کاملاً این تجدد متعاقب یکدیگرند و هیچگونه وقفه بین آنها نیست به حس و نظر درنیایند. و اگر فاصله بین آنها قایل شویم لازم آید ترکیب مقادیر و ازمنه از غیر منقسمات و اجزاء لایتجزی و تعاقب آنات که بطلان آنها در جای خود ثابت شده است.
صفحات 57 و 58/ ارجنامه آیت‌الله ضیاءالدین حدائق شیرازی(ابن یوسف) / محمد برکت / انتشارات سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران/ چاپ اول/ سال 1391/ 173 صفحه/ 14000 تومان
دوشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما