به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، زارعی گفت: این مجموعه دربرگیرنده 43 داستانک با مضامین اجتماعی و گاهی سیاسی است. طرح نگارش این داستانک‌ها از گذشته در ذهن من بوده است، اما همه آن‌ها را طی 6 ماه در سال 1390 به رشته تحریر درآورده‌ام.
وی درباره علت گرایش خود به قالب داستانک توضیح داد: با توجه به ویژگی‌های دنیای معاصر و این‌که شاید دیگر مخاطبان فرصتی برای مطالعه رمان و داستان بلند نداشته باشند، به این قالب نوشتاری روی آورده‌ام. از سوی دیگر این قالب در ادبیات کلاسیک ما مانند حکایت‌های سعدی یا در «بهارستان» جامی نیز دیده می‌شود.
این نویسنده ادامه داد: داستانک‌هایی که در این مجموعه آمده‌اند اغلب چند بعدی هستند، اما مضامین مدنظر در هیچ‌یک از آن‌ها به صورت آشکار و روشن بیان نشده‌اند بلکه مخاطب به فراخور ذهن خود هر برداشتی از این داستانک‌ها می‌تواند داشته باشد.
کتاب «داستانک‌های بی اسم» در برگیرنده 43 داستانک است که در چندسطر یا حداکثر یک تا دو صفحه شکل گرفته‌اند. هیچ‌یک از این داستانک‌ها عنوان مشخصی ندارند. مهم‌ترین مشخصه تمامی این داستانک‌ها زبان ساده‌ای است که نویسنده در نگارش آن‌ها به‌کار گرفته است.
یک يكي از داستانک‌های این کتاب مي‌خوانيم:
«هر روز چندبار قرآن قدیمی روی طاقچه را برمی‌داشت، آن‌را می‌بوسید، می‌بویید و می‌خواند. از آخرین‌باری که سه فرزندش از زیر این قرآن عبور کرده بودند سال‌ها می‌گذشت...»
شهرام زارعی متولد 1354 و فارغ‌التحصیل مقطع کاردانی رشته مدیریت است. نخستین داستان وی سال 1376 در مجله «راه زندگی» به چاپ رسیده است.
کتاب «داستانک‌های بی‌اسم» در 64 صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت سه هزار و 500 تومان از سوی نشر داستان منتشر و راهی بازار کتاب شد.
شنبه ۲ دی ۱۳۹۱ - ۱۰:۲۱
نظر شما