عظیم محمودزاده، مولف این اثر، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اظهار کرد: دانشگاه و بیمارستان جندی شاپور از دوران پیش از اسلام تا قرن هفتم هجری در منطقه دزفول واقع شده بود.
وی افزود: اغلب این روش‌ها و نسخه‌های طب سنتی به کار گرفته شده در این دانشگاه، در قالب فرهنگ شفاهی و سینه به سینه در میان نسل‌های مختلف منتقل شده و تاکنون تلاشی برای مکتوب شدن آن‌ها انجام نشده است.
محمودزاده با اشاره به چگونگی جمع‌آوری اطلاعات این کتاب، گفت: بخشی عمده‌ای از این مطالب به شیوه تحقیقات میدانی تهیه و برخی نیز با تحقیق از اطبای قدیمی شهر دزفول و عطاری‌های فعال گردآوری شده است.
وی تمسک به حافظه افراد کهنسال محلی را یکی دیگر از شیوه‌های جمع‌آوری اطلاعات این کتاب عنوان کرد و یادآور شد: مباحث این کتاب شامل موضوعاتی مانند مزاج‌شناسی، نسخه‌های قدیمی، درمان‌های طبیعی، زندگینامه اطبا و روش‌های سنتی درمانی است.
محمودزاده با بیان اینکه اغلب نسخه‌های قدیمی با استناد به طب گیاهی تهیه می‌شدند، گفت: در این کتاب می‌خوانیم که درمان‌ها نیز جنبه دارویی نداشتند و روش‌های مبتنی بر طب سنتی بوده است.
به گفته وی، بخشی از این کتاب نیز به زندگینامه اطبای معروف و تاثیرگذار سنتی مانند «حاج ملک جراح»، «عبدالحسین چاییده» و «حاج کاظم پورمطلوب» اختصاص دارد.
محمودزاده یادآور شد: نگارش این اثر اکنون به پایان رسیده است و پیش‌بینی می‌شود تا پایان امسال منتشر شود.
وی همچنین از نگارش کتاب «درمان بدون دارو» خبر داد و گفت: این کتاب نیز روش‌های درمانی را که نیاز به دارو ندارند، بیان کرده است و بر پایه مجموعه روش‌هایی که به صورت تحقیق میدانی جمع‌آوری شده‌اند، نگاشته می‌شود.
محموزاده اظهار امیدواری کرد که این اثر پس از پایان مراحل نگارش در بیست و ششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در سال 1392 ارایه شود.
دوشنبه ۲ بهمن ۱۳۹۱ - ۰۹:۲۹
نظر شما