سرنوشت‌سازترين لحظه‌ي زندگي ونه‌گات بمباران درسدن،شهري در آلمان، است. او در سال 1945 به عنوان اسير جنگي شاهد اين بمباران بود. اين تجربه‌ي ونه‌گات بعدها مبنا و اساس بهترين رمان‌اش «سلاخ‌خانه‌ي شماره‌ي پنج» شد.
اين كتاب در سال 1969 به چاپ رسيد، يعني در اوج آشوب‌هاي نژادي، جنگ ويتنام و تغييرات سياسي و فرهنگي در امريكا.
«مورگان انتركُن»، دوست خانوادگي و قديمي ونه‌گات كه مرگ او را به رسانه‌ها اطلاع داده، به نيويورك تايمز گفته است كه ونه‌گات چند هفته پيش از جايي افتاده بود و به همين خاطر صدماتي به جمجمه‌اش وارد آمده بود.
سال گذشته، ونه‌گات كتابي با نام «مرد بدون سرزمين» نوشت و چندي پيش اعلام كرد كه خود را بازنشسته كرده است و تصميم ندارد رمان ديگري بنويسد. شهر ايندياناپليس كه زادگاه ونه‌گات است، امسال را سال ونه‌گات اعلام كرده بود.
از جمله آثار ترجمه شده‌ي ونه گات به فارسي مي‌توان به «شب مادر»، «مجمع الجزاير گالاپاگوس»، «سلاخ‌خانه‌ي شماره پنج» و «اسلپ استيك» اشاره كرد.
نظر شما