قضیه‌ی نومحافظه کاری: ایدئالیسم ویلسونی 

وجه ایده‌آلیستی یا ویلسونی نظریه نومحافظه‌کاری سیاست بین‌الملل بر ترویج دموکراسی تمرکز می‌کند، آن‌ها بر این باورند که دموکراسی قدرتمندترین ایدئولوژی سیاسی بر روی کره خاکی است. علاوه بر این، آن‌ها معتقدند که جهان به کشورهای خوب و کشورهای بد تقسیم می‌شود و [تنها] دموکراسی‌ها پسندیده و ستودنی هستند.
برمبنای این دیدگاه، دموکراسی‌ها دارای انگیزه‌های خیرخواهانه هستند و ذاتاً به کنش صلح‌آمیز با سایر دول تمایل دارند. دموکراسی‌ها تنها زمانی اقدام به جنگ می‌کنند که دولت‌های غیردموکراتیک مطلقاً راهی جز این برای آن‌ها باقی نگذاشته باشند. آن‌ها به نظریه‌ی صلح دموکراتیک باور دارند که می‌گوید دموکراسی‌ها به ندرت با هم وارد جنگ می‌شوند. بنابراین اگر ایالات متحده بتواند به ایجاد جهانی که منحصراً متشکل از دموکراسی‌هاست یاری رساند، دیگر جنگی رخ نخواهد داد و ما می‌توانیم به آن چه فوکویاما در نظریه‌ی مشهور خویش بیان داشته یعنی «پایان تاریخ» نائل شویم. اگر همه‌ی دولت‌های نظام بین‌الملل هم‌چون امریکا دموکراتیک باشند، که هر آینه کشوری نیک‌نهاد است، ما در جهانی خواهیم زیست که همه خوب‌اند (دموکراتیک) و از بدها (دیکتاتوری‌ها) اثری نیست، که به قول مشهور یک جهان صلح‌آمیز است.

صفحه 277/ لابی یهود و رئالیسم تهاجمی/ جان میر شایمر/ ترجمه محسن محمودی/ انتشارات دانشگاه امام صادق(ع)/ چاپ اول/ سال 1391/ 528 صفحه/ 16000 تومان